Στις 26 Σεπτεμβρίου 1815 υπογράφεται στο Παρίσι το σύμφωνο ίδρυσης της Ιερής Συμμαχίας.
Το σύμφωνο αυτό υπέγραφαν ο Τσάρος της Ρωσίας, ο Αυτοκράτωρ της Αυστρίας και ο Βασιλιάς της Πρωσίας. Αργότερα, το σύμφωνο θα υπογραφεί και από το Βασιλιά της Γαλλίας.
Αρνήθηκαν να το υπογράψουν οι Άγγλοι παραμένοντας πιστοί στη διπλωματική τους παράδοση που δεν ήθελε να δεσμεύεται απέναντι στην ηπειρωτική Ευρώπη· ο Πάπας εξαιτίας των μασονικών επιρροών που εντόπιζε σε αυτό και ο Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επειδή η Ιερή Συμμαχία στηριζόταν στο όνομα της Αγίας Τριάδος.
Εμπνευστής του συμφώνου ήταν ο Τσάρος της Ρωσίας Αλέξανδρος Α' και σκοπός του ήταν η διατήρηση του εδαφικού status quo που είχε προκύψει από το συνέδριο της Βιέννης.
Επιδίωξη των υπογραφόμενων μελών ήταν η διατήρηση της ειρήνης, σύμφωνα και με το χριστιανικό πνεύμα, σε συνδυασμό με την αρμονία και την ομόνοια μεταξύ των Βασιλέων που αντιτάσσονταν στην αδελφοσύνη που είχε προκριθεί από τη Γαλλική Επανάσταση.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα, εντός της Ιερής Συμμαχίας, κυριάρχησε η προσωπικότητα του Αυστριακού Καγκελάριου Μέτερνιχ, ως κύριου ρυθμιστή των εξελίξεων. Χάρη στις παρεμβάσεις του μετέβαλε το χαρακτήρα της Συμμαχίας, προσδίδοντάς της καθαρά αντιδραστικό πολιτικό περιεχόμενο, παρακάμπτοντας τον εν πολλοίς θρησκευτικό της χαρακτήρα. Εκμεταλλεύτηκε την «αρχή της επέμβασης» για να καταπνίξει κάθε εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα που θα απειλούσε το ισχύον καθεστώς.
Στα πλαίσια της Ιερής Συμμαχίας διοργανώνονταν συνέδρια στα οποία Βασιλείς και Υπουργοί έρχονταν σε συνεννόηση προκρίνοντας μέτρα για τη διατήρηση της
διεθνούς τάξης.
Στο συνέδριο της Βερόνα το 1822 στάλθηκε ελληνική αντιπροσωπεία αποτελούμενη από τους Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, Παλαιών Πατρών Γερμανό και Γιωργάκη Μαυρομιχάλη για να ενημερώσει τις ευρωπαϊκές δυνάμεις για το χαρακτήρα και το σκοπό του ελληνικού αγώνα για ανεξαρτησία. Η αντιπροσωπεία δεν έγινε δεκτή εφόσον η Ιερή Συμμαχία αντιτάσσονταν σε οποιοδήποτε επαναστατικό κίνημα στην Ευρώπη.
Επί της ουσίας η Ιερή Συμμαχία διαλύθηκε με τη Γαλλική Επανάσταση του 1830, οπότε η Γαλλία τάχθηκε στο πλευρό της Αγγλίας (Εγκάρδια Συνεννόηση). Ανασυστάθηκε πρόσκαιρα με τη σύμπραξη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, η οποία επενέβη για να καταστείλει την ουγγρική εξέγερση του 1830 βοηθώντας την Αυστρία.
Η Ιερή Συμμαχία διαλύθηκε και τυπικά το 1853 όταν Αγγλία, Γαλλία και Αυστρία συμμάχησαν εναντίον της Ρωσικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου.
