Η άποψη του Άγγελου Τανάγρα για τη Μετεμψύχωση, για το ζήτημα αυτό που βασανίζει τη σκέψη σοφών και απλοϊκών, αλλά ταυτοχρόνως αποτελεί ακλόνητη πίστη εκατομμυρίων ανθρώπων, καταγράφεται χαρακτηριστικά σε άρθρο που δημοσίευσε το 1925.

Ιδού τι ανέφερε σχετικά ο Πρόεδρος της ελληνικής Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών και πρωτοπόρος στον τομέα της ψυχικής έρευνας:

“Ο Βουδισμός, όπως εκφράζεται κυρίως στην Ινδία και όπως διαμορφώθηκε από τη νεότερη έκφανσή του, τη Θεοσοφία, πιστεύει ακραδάντως στη Μετεμψύχωση. Μα, κρίνοντας με επιστημονικά κριτήρια, έχουμε άραγε δεδομένα να υποστηρίξουμε αυτή τη θεωρία; Εάν, λοιπόν, με τη λέξη “μετεμψύχωση” ή “μετενσάρκωση” εννοούμε την κληρονομικότητα, τότε, σαφώς, υπάρχει και υφίσταται και καθορίζει τις ζωές όλων μας! Συνεπώς, παρατηρείται αληθινή μετενσάρκωση των γονέων στα παιδιά τους. Διότι, όχι μόνο μεταδίδεται σε αυτά η σωματική ομοιότητα του πατέρα ή της μητέρας, αλλά ενίοτε και οι πλέον ασήμαντες λεπτομέρειες της κατασκευής τους. Δεν κληρονομείται μονάχα η ομοιότητα γραμμής, σχήματος, χρώματος, αλλά και έξαφνα ένα ανεπαίσθητο σημάδι σε ορισμένο σημείο του κορμιού, μια ελιά στο ίδιο μέρος του προσώπου, το να ασπρίζουν γρήγορα τα μαλλιά, τα διατροφικά γούστα και πολλά άλλα ήσσονος σημασίας. Αυτό τάχα δεν αποτελεί από μόνο του τη σπουδαιότερη ένδειξη μετενσάρκωσης; Αληθινή νέα δημιουργία “κατ’ εικόνα και ομοίωσιν”; Άλλωστε, η ομοιότητα αυτή δεν περιορίζεται σε λεπτομέρειες σχήματος ή μεγέθους. Διότι παρατηρούμε ότι πολύ συχνά τα παιδιά κληρονομούν και τα ένστικτα και τον χαρακτήρα των γονέων τους. Παραφορά ή πραότητα, γενναιότητα ή δειλία, αισθηματικότητα ή πρακτικό πνεύμα, χαρακτήρα ειλικρινή και δίκαιο ή ύπουλο και δόλιο. Και ακόμη τους μεταλαμπαδεύονται μέσω των γονιδίων οι κλίσεις και τα ταλέντα (μουσική, ζωγραφική, επιστήμες και άλλα), είτε κατ’ ευθείαν είτε με πλάγια κληρονομικότητα (θείων, παππούδων ή άλλων προγόνων). Ιδού, λοιπόν, αμέσως και κάτι απτό που δικαιολογεί και τον όρο “μετεμψύχωση”. Αφού τα γονίδια κρύβουν μέσα τους τόσο πραγματικά τεράστιο όγκο πληροφοριών, που μεταφέρονται στο νέο πλάσμα που δημιουργείται από τους γονείς του, μήπως, αναρωτιέμαι, μπορούν να μεταδώσουν τουλάχιστον την ανάμνηση των κυριότερων γεγονότων της ζωής των προγόνων τους; Μήπως, εν τέλει, μια μόνο εφήμερη ανθρώπινη ζωή δεν είναι αρκετή να εντυπώσει όλες αυτές τις πληροφορίες στο υποσυνείδητο; Μήπως κάποια ανωτέρα σκοπιμότητα δεν το επιθυμεί ή μήπως όλα αυτά παραμένουν λανθάνοντα μέσα μας, αποτελώντας την αιτία των καταπληκτικών ψυχοφυσικών φαινομένων; Δε θα πρέπει να λησμονούμε πως πολλά αξιόπιστα μέντιουμ, που έχουν κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί από τους επιστήμονες σε διάφορες μελέτες τους, έχουν εμφανίσει, βρισκόμενα σε υπνωτική κατάσταση, το φαινόμενο της ξενογλωσσίας. Δηλαδή, είναι σε θέση να μιλούν ξένες γλώσσες τις οποίες αγνοούν, ακόμη και αρχαίες γλώσσες. Επομένως, ως φυσιολογική κληρονομικότητα, όχι μόνο υπάρχει από τους γονείς στα παιδιά τους μετενσάρκωση, που αφορά στην κληρονομικότητα της σάρκας, αλλά και μετεμψύχωση, που αφορά στην κληρονομικότητα της ψυχής”.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, στις 14/02/1925…