Για περισσότερο από μια δεκαετία, μια μυστική μονάδα της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, με κωδική ονομασία «οι Κόκκινοι Αετοί» πετούσε ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη MiG και Sukhoi εκτελώντας μια κρίσιμη και επικίνδυνη αποστολή, που είχε ως σκοπό να εξασφαλίσει την αμερικανική νίκη στην μάχη των αιθέρων απέναντι στην Σοβιετική Ένωση.

Η 4477η Μοίρα Ελέγχου και Αξιολόγησης, γνωστή και με το κωδικό της όνομα «Κόκκινοι Αετοι» (Red Eagles), πραγματοποίησε πάνω από 15.000 πτήσεις και εκπαίδευσε 6.000 Αμερικανούς πιλότους, σύμφωνα με ένα νέο ντοκιμαντέρ της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ στο πλαίσιο του άκρως μυστικού προγράμματος «Constant Peg».

Η έναρξη και η εξέλιξη του προγράμματος

«Το Constant Peg είχε σκοπό την εκπαίδευση των πιλότων των ΗΠΑ στο να μπορούν να πετούν, αλλά και να αντιμετωπίζουν ένα πραγματικό σοβιετικό αεροσκάφος», είχε αναφέρει ο Earl Henderson, συνταξιούχος αντισμήναρχος και διοικητής του Constant Peg το 1979 και το 1980.

Ο ίδιος συνέχισε λέγοντας πως «όλα ξεκίνησαν από τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Οι ΗΠΑ απέκτησαν κάποια πραγματικά ρωσικά MiG και τα εκμεταλλευτήκαμε. Ανακαλύψαμε πώς δούλευαν και ποιες ήταν οι δυνατότητες τους. Μάθαμε πως πετούσαν, πόσο γρήγορα, πόσο ψηλά […] πως έστριβαν..».

Ο Hoyt Vandenberg, πτέραρχος της Πολεμικής Αεροπορίας, αποφάσισε να συγκροτήσει μια μοίρα μαχητικών MiG, η οποία θα πραγματοποιούσε το πρόγραμμα, αντί τα σοβιετικά μαχητικά να στέλνονται μεμονωμένα σε διάφορα προγράμματα.

Ως βάση της μυστικής μοίρας, η οποία κατασκευάστηκε από το μηδέν, επιλέχθηκε ο χώρος δοκιμών στην Tonopah στη Νεβάδα, καθώς ήταν κοντά στη Βάση της Πολεμικής Αεροπορίας Nellis.

«Μόλις χτίστηκαν τα υπόστεγα, αρχίσαμε να συναρμολογούμε τα αεροπλάνα», δήλωσε στο ντοκιμαντέρ ο Don Lyon, συνταξιούχος επισμηνίας και βοηθός επικεφαλής συντήρησης του Constant Peg από το 1978 έως το 1981. «Είχαμε κομμάτια … είχαμε αεροσκάφη και φτερά και όλα αυτά, αλλά δεν μπορούσαν να πετάξουν».

«Πήραμε αεροπλάνα που είχαν τραβηχτεί από βάλτους και ερήμους – και ο Θεός ξέρει από πού τα πήραμε – δεν τα είχαμε δοκιμάσει πριν τις πτήσεις», είπε. «Είχαμε τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στην ομάδα συντήρησης μας, δεν μας απογοήτευσαν».

Τα ρωσικά μαχητικά

Το Constant Peg χρησιμοποιούσε δεκάδες αεροσκάφη. «Το 1985 είχαμε 26 MiG – MiG-21 και MiG-23», δήλωσε ο John Manclark, διοικητής του Constant Peg από το 1985 έως το 1987. «Είχαμε αρχικά τα MiG-17, αλλά τα αλλάξαμε νωρίς, και μέχρι το τέλος του προγράμματος είχαμε ακόμα περισσότερα MiG-21 από οτιδήποτε άλλο».

Το Constant Peg είχε τουλάχιστον ένα αντίγραφο ενός κινεζικού J-7 και ενός κινεζικού MiG-21. Οι Αμερικανοί πιλότοι αγαπούσαν το γρήγορο MiG-21 αλλά φοβούνταν το MiG-23, σύμφωνα με τον Manclark. «Ο καθένας που πετούσε το MiG-21, δήλωνε πως ήταν ταχύτερο από οτιδήποτε είχαμε.»

Το Constant Peg βοήθησε στην ανάπτυξη νέας τεχνολογίας. «Η CIA μας έδωσε ένα σύστημα αντιμέτρων που είχε βρει από ένα Su-25 στο Αφγανιστάν», θυμάται ο Manclark.

«Το δώσαμε στη συντήρηση – ήταν απλά ένα πράγμα με τα καλώδια να βγαίνουν από αυτό. Τέσσερις ώρες αργότερα το είχαμε βάλει πάνω σε ένα MiG-21».

Αυτό επέτρεψε στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ να βελτιώσει τα όπλα της. Χαρακτηριστικό, ήταν το παράδειγμα του πυραύλου αέρος-αέρος AIM-9P.

Η αποκάλυψη του προγράμματος

Το Πεντάγωνο έκανε το παν να κρατήσει μυστικό το πρόγραμμα Constant Peg. Ήταν διαβαθμισμένο στον μέγιστο βαθμό και γνώριζαν σε αυτό μόνο όσοι συμμετείχαν στο πρόγραμμα».

Η Αεροπορία αποχαρακτήρισε το Constant Peg το 2006, δεκαετίες μετά τη διακοπή λειτουργίας της μονάδας και αφού άλλες οργανώσεις ανέλαβαν την ευθύνη για την πτήση των ρωσικών MiG-29 και Su-27, ανάμεσα σε άλλα ξένα μαχητικά.

«Είναι ένα πράγμα να πολεμάς ένα αεροσκάφος που το ξέρεις και κάτι εντελώς διαφορετικό το να πολεμάς ένα αεροσκάφος που δεν έχεις ξαναδεί πότε στη ζωή σου», είχε δηλώσει ο Lyon.