Όταν πεθαίνουμε το σώμα δεν παραμένει ίδιο, αλλά υφίσταται αλλαγές από την πρώτη κιόλας στιγμή μέχρι να φτάσει στην πλήρη αποσύνθεση.Χωρίς ζωή η κυκλοφορία του αίματος και ο μεταβολισμός παύουν και το σώμα αρχίζει να αποικοδομείται.

Το δέρμα πέφτει, τα μάτια αποσυντίθεται, τα μαλλιά μετατρέπονται σε σκόνη και τελικά μένουν μόνο τα οστά μας. Όλα αυτά είναι καλά νέα για τα σκουλήκια και τα βακτήρια που ζουν στο έδαφος και κάνουν γιορτή για σάπια υλικά, όπως το νεκρό σώμα μας. Μια φυσική διαδικασία ανακύκλωσης που δίνει ζωή από τον θάνατο.

Ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες άνθρωποι στην εκταφή χρόνια μετά τον θάνατό τους, βρέθηκαν ανεξήγητα διατηρημένοι. Μάλιστα, μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν διατηρηθεί για αιώνες.Κατά την Εκκλησία

Η Εκκλησία το αντιμετώπισε αυτό ως ένα γεγονός ιερότητας και άνθρωποι οι οποίοι μυστηριωδώς ματαίωσαν την αποσύνθεση, αγιοποιήθηκαν. Πιστεύει ότι αφθαρσία είναι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι που ευαρεστούν τον Θεό, γίνονται τα όργανα με τα όποια οδηγεί άλλους στη σωτηρία.

Η επιστημονική εξήγηση

Από την άλλη όμως, υπάρχει και η επιστημονική εξήγηση. Υπάρχουν δύο βασικοί μηχανισμοί οι οποίοι μπορούν να καθυστερήσουν την αποσύνθεση: η φυσική ή ξηρά μουμιοποίηση και η σαπωνοποίηση.

Κατά τη φυσική ή ξηρά μουμιοποίηση, η οποία ξεκίνησε από τους Αιγυπτίους, τα εσωτερικά όργανα αφαιρούνται προσεκτικά και οι κοιλότητες του σώματος γεμίζουν με βότανα και άλλα φυσικά υλικά που καταπολεμούν την φθορά. Το σώμα στη συνέχεια λούζεται με έλαια και τυλίγεται σε λινό ύφασμα.

Αν και ακούγεται σαν μια επίπονη διαδικασία, η μουμιοποίηση μπορεί επίσης να συμβεί κατά λάθος. Δηλαδή: υπό τις κατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες, όταν δηλαδή επικρατεί ξηρό κλίμα στο χώρο ταφής και υπάρχει έλλειψη οξυγόνου και κατ’ επέκταση έλλειψη βακτηριδίων διατηρείται αναλλοίωτο το νεκρό σώμα.

Ο δεύτερος και πιο συχνός μηχανισμός είναι η σαπωνοποίηση (saponification). Πρόκειται για χημική αντίδραση κατά τη διάρκεια της οποίας το ανθρώπινο ή ζωικό λίπος έρχεται σε επαφή με μία ισχυρή αλκαλική βάση, με αποτέλεσμα η σορός του νεκρού να διατηρείται αναλλοίωτη παίρνοντας μια κέρινη όψη. Η διαδικασία αυτή ενεργοποιείται σε μέρη με εξαιρετικά υγρό κλίμα ή όπου το έδαφος περιέχει μεγάλες ποσότητες θείου.

Στη θρησκευτική πίστη, λέγεται ότι η αφθαρσία συχνά συνοδεύεται από άλλα υπερφυσικά φαινόμενα, όπως μια γλυκιά μυρωδιά που είναι γνωστή ως η «οσμή της ιερότητας», την έλλειψη νεκρικής ακαμψίας, στίγματα ή πληγές μαρτυρίου που συνεχίζουν να αιμορραγούν, φυσική ζεστασιά καιρό μετά το θάνατο, ακόμα και κίνηση.

Τα πιο συνηθισμένα φαινόμενα είναι μια εσωτερική ακτινοβολία του σώματος πριν από την ταφή και η γλυκιά λουλουδένια οσμή που αποπνέει και πιστεύεται ότι έχει θαυματουργές θεραπευτικές δυνάμεις.