Είστε από τους τυχερούς που δεν τους ενοχλεί η μυρωδιά της «ψαρίλας»;
Τότε ίσως έχετε κι εσείς μια σπάνια γονιδιακή μετάλλαξη, η οποία προκαλεί σε έναν άνθρωπο οσφρητική «ανοσία» απέναντι στη σχετική ενοχλητική οσμή.
Επιστήμονες από την Ισλανδία ανακάλυψαν ότι ένα γονίδιο (ΤΑΑR5) επηρεάζει καθοριστικά τον τρόπο που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται όσες μυρωδιές περιέχουν την τριμεθυλαμίνη, μια ουσία που υπάρχει και στα σάπια ψάρια.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νευρολόγο δρα Κάρι Στέφανσον, ιδρυτή και διευθύνονται σύμβουλο της ισλανδικής εταιρείας ανάλυσης γονιδιώματος deCODE, οι οποίοι μελέτησαν 9.122 ανθρώπους και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Current Biology", σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και το "New Scientist", εκτιμούν ότι ένα μικρό μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού φέρει αυτή τη μετάλλαξη που χαρίζει ανοσμία στην ψαρίλα. Στην Ισλανδία -μια χώρα η οποία έχει πολλά ψάρια με έντονη μυρωδιά και γεύση στο διατροφικό μενού της- το ποσοστό εκτιμάται ότι δεν ξεπερνά το 2%, ενώ σε άλλες χώρες πιστεύεται ότι είναι πολύ μικρότερο.
Η οσμή των ψαριών, όπως έδειξαν και τα σχετικά πειράματα όσφρησης της μελέτης, είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες και δυσάρεστες για τη συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων. Εκτός από μια μειονότητα που όχι μόνο την ανέχονται, αλλά -χάρη στη μετάλλαξη στο γονίδιο TAAr5- μάλλον τους αρέσει πολύ.
Η απέχθεια απέναντι σε ορισμένες μυρωδιές συνδέεται εξελικτικά με την ικανότητα των προγόνων μας να αναγνωρίζουν δυνητικά επικίνδυνες για την υγεία τους και τοξικές χαλασμένες τροφές.
