Το φθινόπωρο του 1958, ο διάσημος βιολιστής Μάριο Μουζέλι επρόκειτο να δώσει ένα κοντσέρτο στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Όταν, όμως, εμφανίστηκε μπροστά στο κοινό, φάνηκε νευρικός και αφηρημένος. Δυο φορές θέλησε να αρχίσει να παίζει με το βιολί του, αλλά και τις δυο φορές σταμάτησε απότομα.Τέλος, αναγκάστηκε να στραφεί στους θεατές, σα να ήθελε να δικαιολογηθεί, και τους είπε:-Με καταδιώκει ένα όραμα. Βλέπω μέσα στο μυαλό μου τρεις άντρες να προσπαθούν να διαρρήξουν το χρηματοκιβώτιο της Πιστωτικής Τράπεζας. Σας παρακαλώ, ας τηλεφωνήσει κάποιος στην αστυνομία…Πράγματι, σε λίγο, οι αστυνομικοί βρίσκονταν στην εν λόγω τράπεζα και συνέλαβαν τρεις διαρρήκτες μπροστά στο χρηματοκιβώτιο, το οποίο είχαν μόλις κατορθώσει να ανοίξουν με οξυακετυλενική φλόγα.Το επεισόδιο αυτό προκάλεσε μεγάλη εντύπωση. Θα μπορούσε να αποτελέσει την ασφαλέστερη απόδειξη για ένα από τα πιο μυστηριώδη φαινόμενα της παραψυχολογίας: την τηλεπάθεια, που μαζί με το προαίσθημα και την πρόβλεψη, αποτελούν μια ανεξάρτητη και αυτόνομη ενέργεια της ψυχής του ανθρώπου.Αλλά για τους μελετητές της παραψυχολογίας, το επεισόδιο αυτό δεν είχε καμία αξία, γιατί, μολονότι φαινόταν απίθανο, ο βιολιστής θα μπορούσε να είχε πληροφορηθεί για το βρόμικο κόλπο της ληστείας από τους ίδιους τους ληστές.Η επίσημη εφημερίδα της αστυνομίας της Ολλανδίας, πάντως, είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο του επιθεωρητή Βαν Βόντεμπεργκ, στο οποίο αφηγούνταν με πολλές λεπτομέρειες την εξαφάνιση ενός μικρού παιδιού, που μάταια το αναζητούσαν οι πάντες με όλα τα διαθέσιμα μέσα.Ύστερα από τρεις μέρες, ο επιθεωρητής, τηλεφώνησε στον Gerard Croiset, το πιο διάσημο μέντιουμ της χώρας, του ανέφερε την εξαφάνιση του παιδιού και του έδωσε στοιχεία σχετικά με την ηλικία και την ταυτότητά του.Το μέντιουμ, αφού σκέφτηκε για μερικές στιγμές, απάντησε πως το αγόρι ήταν νεκρό. Είχε πέσει στα νερά του καναλιού περίπου δέκα μέτρα μακριά από το σπίτι του. Πρόσθεσε ότι το πτώμα του θα εκβραζόταν σε οκτώ μέρες στο αντίρευμα που σχημάτιζε το κανάλι πριν από τον νερόμυλο και πως θα έφερε ένα τραύμα στον αριστερό του κρόταφο.Δυστυχώς, έτσι έμελλε να γίνει. Έπειτα από οκτώ μέρες, το πτώμα του παιδιού βρέθηκε στο ακριβές μέρος που είχε υποδείξει το μέντιουμ. Η κοινή γνώμη είχε σοκαριστεί από τον θάνατό του, αλλά και από την ακρίβεια των προβλέψεων του Gerard Croiset.Ο Croiset είχε φανεί πολύ συχνά χρήσιμος στην ολλανδική αστυνομία, αλλά και στο FBI. Στις 25 Οκτωβρίου του 1965, ενώ συνομιλούσε με τον έγκριτο Καθηγητή Παραψυχολογίας Wilhelm Tenhaeff, έλαβε τηλεφώνημα από έναν Βέλγο εφοπλιστή από την Αμβέρσα, που τον παρακαλούσε να εντοπίσει το πλοίο του, το οποίο είχε χαθεί σε μια θύελλα στη Βόρεια Θάλασσα. Οι ενδείξεις που έδωσε το μέντιουμ ήταν ακριβέστατες και οδήγησαν τα ναυαγοσωστικά σκάφη στο σημείο, όπου και διέσωσαν τελικά το ακυβέρνητο καράβι.Ο Gerard Croiset είχε αποκτήσει τη φήμη του πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένα βράδυ, κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής της Ολλανδίας, δειπνούσε στο σπίτι του με τον Καθηγητή Tenhaeff και με ένα δημοσιογράφο, ο οποίος ήθελε να μάθει για την προαίσθηση και την τηλεπάθεια.Τότε, το μέντιουμ γύρισε και είπε στον δημοσιογράφο:-Είσαι φίλος ενός αστυνομικού. Περνάς πολλές ώρες μαζί του παίζοντας σκάκι.-Όχι, δεν ξέρω κανέναν αστυνομικό, αποκρίθηκε ο δημοσιογράφος.Πέρασαν λίγες εβδομάδες και ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος συνελήφθη από τους Γερμανούς. Τον έκλεισαν σ’ ένα κελί μαζί με έναν αξιωματικό της αστυνομίας, ο οποίος είχε συλληφθεί για αντιναζιστική δραστηριότητα.Ο αστυνομικός κατασκεύασε ένα αυτοσχέδιο σκάκι από καυσόξυλα και μέχρι την απελευθέρωση του Άμστερνταμ, οπότε και ελευθερώθηκαν και οι δυο τους, οι συγκρατούμενοι περνούσαν ατελείωτες ώρες παίζοντας σκάκι.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, στις 18/10/1968…
