Όπως είναι φυσιολογικό, όταν θα βγεις έξω θα παραγγείλεις μια μπίρα, ένα ουισκάκι, λίγο κρασάκι ή έστω μια βότκα και ένα τζιν. Όταν όμως θα αποφασίσεις να πας σε ένα μέρος πιο καθιστικό, όπου ο μεζές θα είναι το κυρίως μενού της βραδιάς τότε ένα το ποτό που θα παραγγείλεις με την παρέα. Το υπέροχο ουζάκι.
Είναι ένα από τα πλέον κλασικά ηδύποτα με γλυκάνισο το οποίο έχει πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά του Έλληνα και ιδιαίτερα σε εκείνους που το λέει η καρδούλα τους στα… κοψίδια.
- Είτε το πίνεις, είτε όχι σίγουρα έχεις παρατηρήσει ότι αν επιλέξεις να το αραιώσεις με νερό, το ούζο αλλάζει χρώμα. Γιατί όμως γίνεται αυτό;
Το ούζο λοιπόν οφείλει τη γεύση του στους υδρογονάνθρακες που είναι βασικό στοιχείο των αιθέριων ελαίων.
Αυτά λοιπόν ονομάζονται… τερπένια.
Αυτά διαλύονται στο αλκοόλ, αλλά όχι στο νερό. Το αλκοόλ που περιέχεται σ’ αυτά τα ποτά, περίπου το 40%, διατηρεί τα τερπένια σε διάλυση, αναμεμειγμένα με τα υπόλοιπα συστατικά. Με άλλα λόγια, το ηδύποτο είναι διαφανές.
Προσθέτοντας φρέσκο νερό στο ποτήρι η ποσότητα του αλκοόλ μειώνεται και δεν είναι πια σε θέση να διατηρήσει τα τερπένια σε διάλυση. Το λευκό χρώμα λοιπόν οφείλεται στο ότι η διάθλαση επενεργεί με τον ίδιο τρόπο σε όλο το μήκος των κυμάτων που σχηματίζουν το ορατό φως.
Στη συνέχεια τα χρώματα αναμειγνύονται και σχηματίζεται ένα γαλακτώδες φως. Στο ίδιο φαινόμενο οφείλεται και το γεγονός ότι τα σύννεφα στον ουρανό μας φαίνονται λευκά.
