Ερευνητές αναφέρουν πως κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν την δυνατότητα να ευχαριστηθούν τη μουσική. Με άλλα λόγια, δεν τους αρέσει και πολύ. Οι άνθρωποι αυτοί βέβαια παίρνουν ευχαρίστηση από άλλα πράγματα. Αλλά όχι από τη μουσική.
Οι άνθρωποι του τμήματος ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Βαρκελώνης ανακάλυψαν αυτό το... φαινόμενο, όταν παρακολούθησαν τους συμμετέχοντες σε μια έρευνα που μελετούσε της αντιδράσεις στη μουσική οι οποίες προκαλούσαν συναισθήματα. Με έκπληξη ανακάλυψαν πως η μουσική δεν ήταν διόλου σημαντική για περίπου το 5% εξ αυτών. Είδαν πως οι κάποιοι συμμετέχοντες δεν μπήκαν ποτέ στον ρυθμό όταν άκουγαν μουσική, δεν έκλαιγαν και δεν ανατρίχιαζαν. Ήταν σαν να μην μπορούσαν να αισθανθούν καθόλου την μουσική.
Άνθρωποι με την διαταραχή που ονομάζεται «αμουσία» δεν μπορούν να ακούσουν μουσικούς τόνους. Έτσι οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης , προσπάθησαν να τεστάρουν αν μπορούσαν να εντοπίσουν συναισθήματα σε διαφορετικά είδη μουσικής. Και εντόπισαν, οι συμμετέχοντες άκουγαν τη μουσική. Ωστόσο αργότερα τους ζήτησαν να φέρουν μαζί τους τη μουσική που τους αρέσει.
«Η πρώτη έκπληξη ήταν όταν ορισμένοι συμμετέχοντες είχαν πρόβλημα στο να φέρουν μουσική από το σπίτι» αναφέρει ο Josep Marco-Pallares, ψυχολόγος και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν καθόλου μουσική. Ούτε CD, ούτε MP3, ούτε τίποτα.
Ύστερα ζητήθηκε από τους 30 εθελοντές να ακούσουν μουσική που οι υπόλοιποι φοιτητές έβρισκαν ευχάριστη. Όπως το «Nessun Dorma» του Puccini μέχρι το «Bridge over Troubled Water» των Simon & Garfunkel. Οι επιστήμονες μέτρησαν τους χτύπους της καρδιάς τους και την αγωγιμότητα του δέρματος του, τα οποία θεωρούνται σωματικές μετρήσεις των συναισθημάτων.
Εκείνοι που είχαν δηλώσει πως δεν παίρνουν καμία ευχαρίστηση από την μουσική, δεν έδειξαν καμία σωματική αντίδραση, την ίδια ώρα που οι λάτρεις της μουσικής το έκαναν. «Οι υπόλοιποι ανατρίχιασαν όταν άκουσαν τη μουσική. Η άλλη ομάδα, δεν είχε καμία αντίδραση, καμία πραγματική αντίδραση στη μουσική» , αναφέρει ο Marco-Pallares.
Αρχικά πίστεψαν πως ίσως είναι αναίσθητοι γενικότερα. Αλλά μετά από ένα κοινό ψυχολογικό τεστ μέσα από το οποίο μπορεί κάποιος να κερδίσει χρηματικές απολαβές. Η ιδέα του κέρδους αύξησε αμέσως τους παλμούς τους. «Αυτό δείχνει πως δεν έχουν μια γενικότερη βλάβη για την απόλαυση, αλλά αυτό περιορίζεται μόνο στην μουσική».
Οπότε, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, υπάρχουν υγιείς και χαρούμενοι άνθρωποι που απλά δεν τους αρέσει η μουσική. Ή δεν την καταλαβαίνουν. Και αν σκεφτούμε πως ένας μικρός αριθμός ανθρώπων δεν συγκινείται από την μουσική, τότε μπορούμε να καταλάβουμε γιατί είναι τόσο σημαντική για τους υπόλοιπους.
