Αν και στα τέλη Ιουλίου του 1939, οι Αμερικανοί αστρονόμοι δεν είχαν καταλήξει ακόμη σε ασφαλές πόρισμα, σχετικά με την ύπαρξη ζωής στον Άρη, ωστόσο οι επιστημονικές παρατηρήσεις τους θα μπορούσαν να δώσουν πολύ σημαντικές πληροφορίες για τον πλανήτη αυτόν.

Θεωρούνταν μάλλον βέβαιο πως οι παρατηρήσεις των αστρονόμων θα ενίσχυαν την άποψη ότι ο Κόκκινος Πλανήτης θα μπορούσε να φιλοξενήσει έμβια όντα.

Ένας από τους αστρονόμους, ο Δρ. Βάισεν, δήλωσε σε συνέντευξή του ότι «θα έπρεπε να είναι κανείς ιδιαιτέρως αφελής, ώστε να πιστεύσει πως το προνόμιο της ζωής σε ολόκληρο το Σύμπαν το κατέχει μόνο η Γη, η οποία δεν αποτελεί ούτε καν έναν κόκκο άμμου, σε αντιπαραβολή με τους αχανείς κόσμους, που μας περιτριγυρίζουν».

Ο Αμερικανός επιστήμονας πρόσθετε: «Ο ισχυρισμός ότι οι συνθήκες, που επικρατούν στον Άρη, καθιστούν αδύνατη τη ζωή εκεί, θα πρέπει να χαρακτηριστεί τουλάχιστον ως ανόητος, καθότι έχει ήδη περίτρανα αποδειχτεί πολλάκις πως η ζωή προσαρμόζεται και εναρμονίζεται με το υπάρχον περιβάλλον. Όπως ένα ψάρι δεν μπορεί να ζήσει στον αέρα, έτσι, βεβαίως, και ο γήινος άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει στην ατμόσφαιρα του Άρη. Αλλά, μήπως αυτό αποτελεί απόδειξη ανυπαρξίας της ζωής εκεί; Ή μήπως φρονούμε εγωιστικά πως τα εκατομμύρια πλανητών και απλανών υφίστανται μονάχα προς τέρψιν των αφελών ανθρώπινων όντων;»

Άλλωστε, οι δηλώσεις αυτές του Αμερικανού αστρονόμου ενίσχυαν τις απόψεις εκείνων, οι οποίοι βεβαίωναν ότι άκουσαν μυστηριώδη σήματα, μεταδιδόμενα από άγνωστο προορισμό, στους δέκτες των ασυρμάτων τους. Η λήψη των αινιγματικών αυτών σημάτων έγινε ταυτοχρόνως, από πολλά διαφορετικά σημεία και το περίεργο ήταν ότι όλα έμοιαζαν μεταξύ τους, αποδεικνύοντας ότι προέρχονταν από την ίδια μυστηριώδη πηγή.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Η ΒΡΑΔΥΝΗ», στις 30/07/1939…