Ο γάλλος εφευρέτης Νικολά Απέρ (Nicolas Appert), γνωστός ως ο «πατέρας της κονσερβοποίησης», γεννήθηκε στις 17 Νοεμβρίου του 1749. Πριν γίνει γνωστός για την εφεύρεσή του, πέρασε από διάφορες δουλειές. Ξεκίνησε ως ξενοδοχοϋπάλληλος, έγινε ζυθοποιός, στη συνέχεια μάγειρας, ενώ αργότερα εργάστηκε ως ζαχαροπλάστης.
Η ανακάλυψη μιας μεθόδου για τη διατήρηση των τροφίμων ήταν μια ιδέα που βασάνιζε τον Απέρ για πολύ καιρό και του πήρε πάνω από 15 χρόνια μέχρι να την τελειοποιήσει, στις 2 Φεβρουαρίου του 1795. Έναυσμα υπήρξαν τα 12.000 γαλλικά φράνκα που προσέφερε ο Ναπολέων Βοναπάρτης σε όποιος θα έβρισκε ένα τρόπο να απαλλάξει τους στρατιώτες του από τις σχεδόν καθημερινές τροφικές δηλητηριάσεις.
Ο Νικολά Απέρ πειραματίστηκε με διάφορες τεχνικές και τελικά ανακάλυψε ότι οι τροφές μένουν αναλλοίωτες αν σφραγιστούν αεροστεγώς σ' ένα δοχείο και παραμείνουν για λίγες ώρες μέσα σε ζεστό νερό. Για το σφράγισμα των δοχείων χρησιμοποίησε φελλό, σύρμα και βουλοκέρι. Ακολουθώντας τη μεθοδολογία του, συσκεύασε πουλερικά με σάλτσα και λαχανικά και τα έστειλε στο Ναπολέοντα. Όταν οι στρατιώτες δοκίμασαν το φαγητό, ενθουσιάστηκαν από τη φρεσκάδα του και ο Μέγας Ναπολέων αντάμειψε τον Απέρ, όπως είχε υποσχεθεί.
Με τα χρήματα της αμοιβής του, ο γάλλος εφευρέτης δημιούργησε μια κονσερβοβιομηχανία, η οποία καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1814, κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων. Τρία χρόνια νωρίτερα, είχε δημοσιεύσει ένα βιβλίο, στο οποίο περιέγραφε τη μέθοδο της κονσερβοποίησης. Το βιβλίο έγινε ανάρπαστο και η ανακάλυψή του άλλαξε τον κόσμο. Ωστόσο, ο ίδιος δεν μπόρεσε πότε, έως το θάνατό του την 1η Ιουνίου του 1841, να εξηγήσει τι ήταν αυτό που έκανε την εφεύρεσή του επιτυχημένη.
