Τον Μάρτιο του 1953, ένα ιδιαιτέρως παράδοξο και πρωτοφανές περιστατικό απασχολούσε την Εκκλησία, τους επιστήμονες και την Αστυνομία της Φινλανδίας.Ένας χωρικός, ονόματι Βίγιε Ραζίτζγιε, ο οποίος είχε πεθάνει και είχε ενταφιαστεί στο νεκροταφείο του χωριού Μπιλίταμτ είκοσι ολόκληρες ημέρες πριν, βγήκε ξαφνικά από τον τάφο του. Αφού περπάτησε μέχρι την πύλη του νεκροταφείου και ρώτησε τον φύλακα ποιος τον είχε θάψει, έπεσε καταγής και πέθανε αμέσως, πριν προφτάσει να επιστρέψει στο σπίτι του!Ο φύλακας ανέφερε πως τα μάτια του νεκραναστημένου φωσφόριζαν παράξενα, όπως τα μάτια της γάτας, ενώ το χρώμα του προσώπου του ήταν σταχτοπράσινο και έσταζε ιδρώτα.Οι Φινλανδοί επιστήμονες εξηγούσαν το μυστηριώδες αυτό γεγονός ως την “τέλεια νεκροφάνεια”, ενώ η Αστυνομία ερευνούσε μήπως επρόκειτο για κάποιον πρωτότυπο τυμβωρύχο, που δρούσε κρυπτόμενος σε μνήματα. Αντιθέτως, η Εκκλησία τον θεωρούσε έναν “καταραμένο” και γι’ αυτό πέθανε δύο φορές.Την άποψη της Εκκλησίας φαίνεται πως ενστερνίζονταν και οι έντρομοι χωρικοί, που πίστευαν πως ο άνθρωπος αυτός αποτελούσε ένα “μυστήριο του άλλου κόσμου”.Ο βρυκόλακας του νεκροταφείου, όπως τον αποκαλούσαν, είχε ρίξει βαριά σκιά πάνω στις ζωές τους. Έτσι, όταν βράδιαζε, εγκατέλειπαν τα σπίτια τους και διανυκτέρευαν στα χωράφια του γειτονικού χωριού, για να ξεφύγουν τον κίνδυνο να βρεθεί στον δρόμο τους.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 07/03/1953…
