Γίνε ο πρίγκιπας ή η πριγκίπισσα που πάντα ονειρευόσουν μέσα σε αυτό το ονειρικό κάστρο.
Ονειρευτήκατε ποτέ να παντρευτείτε σε ένα παραμυθένιο κάστρο στην Ιταλία; Μπορείτε πλέον να το νοικιάσετε για περίπου 100 δολάρια – και όλο το μέρος θα είναι αποκλειστικά δικό σας.
Το Roccascalegna, ένα μεσαιωνικό χωριουδάκι στην κεντρική περιοχή του Αμπρούτσο, εκμισθώνει το εκπληκτικό κάστρο για γάμους, κοκτέιλ πάρτι, γενέθλια, επετείους και άλλα σημαντικά γεγονότα για μια εξευτελιστική τιμή.
Ο δήμαρχος Ντομένικο Τζιαντζορντάνο ελπίζει να χρησιμοποιήσει το πρόσφατα ανακαινισμένο κάστρο για να ζωντανέψει την πόλη του και το νοικιάζει έναντι 114 δολαρίων.
«Είναι μια πραγματικά χαμηλή τιμή, πρακτικά ένα φιλοδώρημα, θα μπορούσε να πει κανείς» δήλωσε ο δήμαρχος στο CNN Travel, για το κάστρο με την εκπληκτική θέα στις χιονισμένες κορυφές των ορεινών περιοχών μέχρι το γαλάζιο της Αδριατικής θάλασσας. «Ο στόχος μας δεν είναι να βγάλουμε λεφτά, αλλά να χρησιμοποιήσουμε αυτό το μοναδικό περιβάλλον για να αναβαθμίσουμε την τοπική οικονομία προσελκύοντας μια πελατεία που αγαπάει τα μικρά αλλά υπέροχα τοπία».
Γνωστό ως Κάστρο στον Ουρανό, το κάστρο των 700 τετραγωνικών μέτρων διαθέτει ένα παρεκκλήσι για γάμους, έναν πύργο για να φιλοξενήσει βραδιές πάρτι και πρώην μπουντρούμια και δωμάτια βασανιστηρίων για ένα αξέχαστο δείπνο υπό το φως των κεριών ή για επαγγελματικές συναντήσεις.
Οι προβολείς φωτίζουν τα ανηφορικά, τραχιά πέτρινα σκαλοπάτια και τους εσωτερικούς κήπους. Οι όροφοι έχουν προεξέχοντα μπαλκόνια, γυάλινα πατώματα και παράθυρα με θέα ένα καταπράσινο φαράγγι – ένα ειδυλλιακό υπόβαθρο για φωτογραφίσεις.
Στο γραφικό χωριό, όπου οι συκιές και οι ροδιές ξεφυτρώνουν μέσα από τους τεράστιους βράχους που πλαισιώνουν τους δρόμους, είναι πιο πιθανό να συναντήσετε κότες παρά ανθρώπους.
Ταραχώδες παρελθόν
Την ηρεμία της Roccascalegna αμαυρώνει ένα ταραγμένο παρελθόν. Κατά την διάρκεια των περασμένων αιώνων, είχε πέσει θύμα βαρβάρων εισβολών, εχθρικών στρατευμάτων και πειρατικών επιδρομών από την ακτή.
Η περιοχή ήταν γνωστή ως «Η Κοιλάδα του Θανάτου». Και τώρα αναζητά την λύτρωση.
«Το κάστρο, εγκαταλελειμμένο για αιώνες, ήταν ένα ερείπιο όπου είχαν βρει στέγη τα πρόβατα και τα σκυλιά» λέει ο Τζιαντζορντάνο. «Κοιτάξτε το τώρα – είναι ένα διαμάντι».
Παρά την ομορφιά της περιοχής, το Roccascalegna δεν έχει προσελκύσει την προσοχή των τουριστών που επισκέπτονται γειτονικές περιοχές.
Υπάρχουν ελάχιστα μπαρ και ξενώνες. Οι παλιές πέτρινες κατοικίες έχουν αναστηλωθεί και κάποιες πωλούνται έναντι 20.000 ευρώ.
Στο κάστρο μπορεί να πάει κανείς μόνο με τα πόδια, γεγονός που καθιστά τον χώρο ακόμη πιο ιδιωτικό.
Δεν υπάρχουν δρόμοι που να οδηγούν εκεί. Τα αυτοκίνητα σταθμεύουν στην είσοδο του χωριού και οι επισκέπτες πρέπει να ανέβουν σε γαϊδουράκια για να διασχίσουν τα λιθόστρωτα στενά δρομάκια που είναι λαξευμένα στα βράχια του λόφου.
Ο δήμαρχος είναι τόσο πεπεισμένος πως πρόκειται για το τέλειο μέρος, που προκειμένου να συγκεντρώσει την προσοχή του κόσμου, αναλαμβάνει ο ίδιος ως οργανωτής γάμων. Προσφέρεται επίσης βοήθεια μεταφοράς και υλικοτεχνικής υποστήριξης από μίνι βαν του δήμου που διατίθενται στους επισκέπτες.
Απαγορεύονται τα ψηλοτάκουνα στα στενά λιθόστρωτα δρομάκιαΑπαγορεύονται τα ψηλοτάκουνα στα στενά λιθόστρωτα δρομάκια
Ο Τζιαντζορντάνο μπορεί επίσης να συντονίσει τις υπηρεσίες τροφοδοσίας με τοπικά προϊόντα υψηλής ποιότητας. Πάντως, οι επισκέπτες θα πρέπει να προετοιμαστούν να πάρουν κιλά, γιατί το ρουστίκ τοπικό φαγητό είναι νόστιμο αλλά υψηλό σε θερμίδες.
Απαγορεύονται τα ψηλοτάκουνα
Οι σπεσιαλιτέ στο μενού περιλαμβάνουν το pallotte cace e ova (κεφτεδάκια με τριμμένο πρόβειο τυρί Pecorino και αυγό), Pizza Scima (ψωμί με κρασί και ελαιόλαδο), αρνάκι arrosticini, τυρόπιτα και γλυκόξινες βάφλες.
Το Pane porchettato, μια μεγάλη ζύμη γεμισμένη με ψητό χοιρινό κρέας, είναι μια συνταγή που κατοχυρώνεται με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από μια γιαγιά που έχει το αρτοποιείο του χωριού.
Φτιάχνει επίσης παραδοσιακές γαμήλιες τούρτες, όπως τα taralli, μεγάλα μπισκότα σε σχήμα στέμμας που δωρίζονται στη νύφη και τους καλεσμένους.
Εάν υπάρχει μια παγίδα σε όλο αυτό είναι οι ενδυματολογικοί περιορισμοί. Η πεζοπορία προς το κάστρο μπορεί να είναι δύσκολη και οι νύφες μπορεί να μην τα καταφέρουν να φτάσουν στο παρεκκλήσι με ένα πολύ μακρύ νυφικό.
Συνιστώνται κυρίως παπούτσια πεζοπορίας. Ή ακόμη καλύτερα, ξυπόλητοι. Και να ξέρετε πως ακόμη και τα γαϊδουράκια κολλάνε μερικές φορές μεταξύ των βράχων.
«Μια φορά ένα ζευγάρι δεν μπορούσε να σταματήσει να γελάει» λέει ο Μαρτσέλλο Τζιαντζορντάνο, φύλακας και οδηγός του κάστρου. «Η νύφη φορούσε μακρύ μεταξωτό φόρεμα και γόβες στιλέτο. Ο γαμπρός, ξιπόλητος, την πήρε στην αγκαλιά του και την μετέφερε μέχρι το παρεκκλήσι».
Το ακέφαλο φάντασμα
Οι βραχώδεις καμάρες οδηγούν στην αίθουσα εκδηλώσεων, ένα πρώην κελάρι όπου οι στρατοί συγκέντρωναν φαγητό κατά την διάρκεια των πολιορκιών. Μέσα στην φυλακή του κάστρου, οι προβολείς ρίχνουν φως στις πρώην μεσαιωνικές τουαλέτες.
Finger foods σερβίρονται στα τρομακτικά δωμάτια με αντικείμενα βασανιστηρίων. Τα υπόγεια μπουντρούμια είναι διαμορφωμένα σαν την Κόλαση του Δάντη: όσο πιο κακό το έγκλημα, τόσο πιο βαθιά χωμένο στη γη το κελί.
Ο χώρος πάντως, έχει τον δικό του μόνιμο επισκέπτη. Λέγεται ότι το κάστρο είναι στοιχειωμένο από το φάντασμα του βαρώνου Corvo de Corvis, που είχε επιβάλει τον αυστηρό μεσαιωνικό νόμο όλες οι νιόπαντρες του χωριού να κοιμούνται μαζί του μέχρι που ένας θυμωμένος σύζυγος τον αποκεφάλισε.
Για αιώνες, το ματωμένο αποτύπωμα του χεριού του βαρώνου χρωμάτιζε τα τείχη του κάστρου. Η πανοπλία του εκτίθεται για το κοινό, χωρίς όμως το κράνος του.
«Μέχρι και κυνηγοί φαντασμάτων έχουν έρθει εδώ και έχουν ακούσει τον βαρόνο να ουρλιάζει και να τρέχει σαν τρελός» λέει ο Μαρτσέλλο.