Οι περισσότεροι μιλούν μόνο για το Βρετανικό Μουσείο που «φιλοξενεί» τα κλεμμένα από τον Ελγιν Γλυπτά του Παρθενώνα, αλλά λησμονούν τους Γερμανούς!
Ο Γερμανός πρόεδρος Στάινμαγερ ξεναγήθηκε στο Ασκληπιείο της αρχαίας Μεσσήνης. Φεύγοντας από την Ελλάδα, πρέπει να πάρει στις αποσκευές του κι ένα αίτημα, που με την πάροδο του χρόνου θα επισημοποιηθεί (όταν επανελληνιστεί το κράτος) ως απαίτηση: να επιστραφούν στην Ελλάδα οι ελληνικές αρχαιότητες που αυτή τη στιγμή γεμίζουν τα γερμανικά μουσεία. Οι Γερμανοί, αν θέλουν να επιδεικνύουν αρχαιότητες, να δείχνουν τις δικές τους. Ακολουθεί ένας ενδεικτικός κατάλογος, όπως παρατίθεται από τη Wikipedia με κάποιους από τους ανεκτίμητους ελληνικούς θησαυρούς που εκτίθενται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου. Κάποτε θα τα πάρουμε πίσω μέχρι και το τελευταίο βότσαλο:
«Αρχαϊκή περίοδος (700-490 π.Χ.). Ανάμεσα στα πλέον διάσημα εκθέματα της συλλογής είναι ο Κούρος του Μονάχου (540 π.Χ.), ο Κούρος της Τενέας (560 π.Χ.) και τα γλυπτά του Ναού της Αφαίας στην Αίγινα (510-480 π.Χ.).
Κλασική περίοδος (490-323 π.Χ.). Τα εκθέματα περιλαμβάνουν την προτομή του Ομήρου (460 π.Χ.), το άγαλμα του Διομήδη με Παλλάδιον (430 π.Χ.), τη Μέδουσα του Ροντανίνι (440 π.Χ.), την ταφική στήλη της Μνησαρέτης (380 π.Χ.), το άγαλμα της Ειρήνης και του Πλούτου (370 π.Χ.), την Αφροδίτη της Κνίδου, μια απεικόνιση του Πλάτωνα (348 π.Χ.), τον Αλέξανδρο του Ροντανίνι (338 π.Χ.) και το άγαλμα του Ιλιονέα (320 π.Χ.).
Ελληνιστική περίοδος (323-146 π.Χ.). Το πιο διάσημο γλυπτό, το οποίο διαθέτει το μουσείο από την ελληνιστική περίοδο, είναι ο Φαύνος του Μπαρμπερίνι (220 π.Χ.).
Τα εκθέματα περιλαμβάνουν: Τα ρωμαϊκά αντίγραφα παλαιότερων ελληνικών, όπως το αγόρι με τη χήνα (250 π.Χ.) και η μεθυσμένη γυναίκα (200 π.Χ.), το άγαλμα του Ωρου και το άγαλμα της Ισιδος».
Πηγή: Δημοκρατία
