Ο στρατός της Αρχαίας Σπάρτης απετέλεσε το πρότυπο και την συνωνυμία της αυτοθυσίας της αυταπάρνησης και της περιφρόνησης του θανάτου, εις χάριν του ιδανικού της Ελλάδας Πατρίδας και της Ιερής τιμής των πολεμιστών…Ποτέ δεν υποχώρησαν την ώρα της μάχης επιτάσσοντας ή ΤΑΝ ή ΕΠΙ ΤΑΣ
Βαδίζοντας πρὸς τὴ μάχη, οἱ σπαρτιάτες πολεμιστὲς ἔψαλλαν τὸν παιάνα…
Ἀγετ’, ὦ Σπάρτας εὐάνδρω κῶροι πατέρων πολιατᾶν λαιὰ μὲν ἴτυν προβάλεσθε, δόρυ δ’ εὐτόλμως ἄνχεσθε, μὴ φειδομένοι τᾶς ζωᾶς. Οὐ γὰρ πάτριόν τα Σπάρτα! Ἐμπρὸς ὢ τῆς εὐάνδρου Σπάρτης τέκνα πατέρων πολιτῶν, διὰ τῆς ἀριστερᾶς χειρὸς τὴν ἀσπίδαν προβάλετε, διὰ δὲ τῆς δεξιάς μὲ τόλμη τὸδόρυ ὑψώσατε, μὴ φειδόμενοι τὶς ζωὲς γιατί αὐτὸ δὲν εἶναι πατροπαράδοτον στήν Σπάρτη.
