Ο Ευάγγελος Βενιζέλος μιλώντας στην ετήσια Οικονομική Διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών (ΕΕΝΕ) επέκρινε έντονα την κυβέρνηση πως «έχει στην πραγματικότητα αποδεχθεί και ένα διηνεκές Μνημόνιο, μετά το τέταρτο Μνημόνιο, που συνδέεται με το χρέος, γιατί», όπως είπε «είναι προφανές ότι δεν πρόκειται να δοθούν εφάπαξ και άνευ προσθέτων όρων μέτρα για το χρέος, όπως έγινε το 2012» σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ο κ. Βενιζέλος επιχειρώντας να αποδομήσει τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης εξέφρασε φόβους ότι «η έξοδος από τα Μνημόνια εμφανίζεται ως μία είσοδος στο επόμενο Μνημόνιο. Αυτό είναι ένα σχήμα Καφκικό, γιατί όταν αντί έξοδο από το Μνημόνιο έχεις είσοδο σε ένα νέο Μνημόνιο και ούτω καθεξής, στην πραγματικότητα κυνηγάς έναν κινούμενο στόχο». Ο κ. Βενιζέλος εξήγησε πως αυτό οφείλεται στο ότι από το 2015 και μετά, με επιλογή του ελληνικού λαού η χώρα εισήλθε σε έναν δευτερογενή φαύλο κύκλο, σε μία δευτερογενή κρίση, κάνοντας λόγο για συμπυκνωμένο χάσιμο χρόνου από το 2015.

Σχετικά με το χρέος και τη συζήτηση στο Εurogroup ο κ. Βενιζέλος επεσήμανε ότι η Ελλάδα αναμένει μία ρύθμιση για το χρέος, ενώ έχει αποδεχθεί πως μέχρι το 2022 θα κινηθεί σε υψηλά, δυσβάσταχτα επίπεδα πρωτογενούς πλεονάσματος. «Εμείς ποτέ, μέχρι το 2014, δεν είχαμε αποδεχτεί τη ιδέα υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων αποσυνδεδεμένων από το ρυθμό ανάπτυξης», υπογράμμισε υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ έχει κάνει την εξής πρωθύστερη ιστορικά και στρατηγικά εσφαλμένη επιλογή, να δεχθεί για τα πέντε πρώτα κρίσιμα χρόνια, που θα έπρεπε να είναι τα χρόνια της εκτίναξης, τα χρόνια της στόχευσης σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, υπερβολικά πρωτογενή πλεονάσματα.

Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο για να βγει η Ελλάδα από τα Μνημόνια θα πρέπει να συντρέξουν:

• Πολιτικές προϋποθέσεις. «Πρέπει να πάμε σε εκλογές. Πρέπει να υπάρξει άλλη κυβέρνηση. Κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας όλων των δημοκρατικών-φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, με τον ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ να καλείται να μετάσχει χωρίς να μπορεί να καθοδηγήσει ή να παρεμποδίσει τις εξελίξεις. Δεν αρκεί αυτό όμως. Χρειάζεται μία συναίνεση πολιτική, νέου τύπου, η οποία να αφορά τη στρατηγική επανόδου της χώρας στην κανονικότητα και την ισοτιμία μίας χώρας μέλους της Ευρωζώνης. Μία άλλη πολιτική συναίνεση», ανέφερε.
• Χρειάζονται κοινωνικές προϋποθέσεις. Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν η κοινωνία ως τέτοια -όχι το πολιτικό σύστημα- είναι έτοιμη τώρα ,με όλα όσα έχει υποστεί, να υιοθετήσει το μεταρρυθμιστικό πρόταγμα, κάτι το οποίο είναι εξαιρετικά δύσκολο και θέλει πολύ μεγάλες συνέργειες για να επιτευχθεί. Με παραιτημένη την κοινωνία, αιχμάλωτη των πολλαπλών μορφών λαϊκισμού, δεν μπορεί να υιοθετηθεί το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα.
• Υπάρχουν θεσμικές προϋποθέσεις, που είναι ο σεβασμός των θεσμών, η λειτουργία της δικαιοσύνης, το να μην παίζει κανείς με το Σύνταγμα, το να μην εξαγγέλλει δημοψηφίσματα αντισυνταγματικά σε σχέση με το Σύνταγμα, που παραβιάζουν το άρθρο 110 του Συντάγματος.
• Υπάρχουν και προϋποθέσεις δημοσιονομικές σε σχέση με το δημόσιο χρέος και προϋποθέσεις χρηματοοικονομικές και χρηματοπιστωτικές σε σχέση με το τραπεζικό ζήτημα, τις οποίες έθιξα προηγουμένως υπαινικτικά.