Στη Βικτωριανή εποχή, δεν είχε σημασία η άνεση αλλά η σωστή εμφάνιση. Εξάλλου, στη μόδα και την ομορφιά αν δεν πονέσεις δε θα εντυπωσιάσεις.
Κατά την διάρκεια της Βικτωριανής εποχής, ήταν πολύ στην μόδα το κρινολίνο, ένα μεγάλο μεσοφόριο. Το αρχικό ρούχο κατασκευαζόταν από άκαμπτο ύφασμα χοντρότριχας, που κρατούσε τα ρούχα στην θέση τους. Αργότερα, οι χοντρότριχες αντικαταστάθηκαν από σκληρό βαμβάκι και έγιναν ακόμα πιο δημοφιλείς. Το κρινολίνο κατασκευαζόταν από ελατήρια χάλυβα που τοποθετούνταν οριζόντια. MoMu Οι κάθετες ταινίες κρατούσαν τις οριζόντιες σταθερές για να πέσει το ρούχο από πάνω.
Στην αρχή, κρινολίνο φορούσαν μόνο οι γυναίκες της υψηλής τάξης και αργότερα έγινε τόσο δημοφιλές που το φορούσαν όλε οι γυναίκες. Η μόδα περιορίστηκε, όταν θεωρήθηκε ότι ορισμένες κινήσεις θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την σεμνότητα μιας γυναίκας. Επίσης, το πλάτος του κρινολίνο δυσκόλευε τις γυναίκες να περνάνε μέσα από πόρτες και τα πολλά υφάσματα που είχε το έκαναν πολύ ζεστό. Όσο μοδάτο ήταν το κρινολίνο, άλλο τόσο επικίνδυνο ήταν.
Υπολογίζεται ότι περίπου 3000 γυναίκες πέθαναν, όταν το κρινολίνο τους έπιασε φωτιά. Για παράδειγμα, το 1858 μια γυναίκα από την Βοστόνη πέθανε, όταν το κρινολίνο της έπιασε φωτιά από το τζάκι. Στην Αγγλία, σε διάστημα 2 μηνών πέθαναν 19 γυναίκες εξαιτίας των κρινολίνο που έπιασαν φωτιά.
Οι άλλες γυναίκες δεν μπορούσαν να βοηθήσουν, επειδή φοβόντουσαν ότι θα έπαιρναν φωτιά και τα δικά τους κρινολίνο. Τα κρινολίνο προκαλούσαν και μη θανατηφόρα προβλήματα. Harper’s Weekly, 1857 (New York) Οι γυναίκες δυσκολεύονταν να μπουν σε τρένα και άλλα οχήματα και η άκρη του κρινολίνο πιανόταν στους τροχούς των βαγονιών. Το κρινολίνο βγήκε από την μόδα στα τέλη του 1800. Σήμερα, χρησιμοποιείται σε νυφικά, αλλά από μη εύφλεκτα υλικά.
