Η ρωσική πολεμική ταινία “Battalion” («Τάγμα», ρωσικά: «Батальонъ») του 2015, σε σκηνοθεσία Ντμίτρι Μεσκίεφ, αφηγείται την ιστορία του Πρώτου Τάγματος Θανάτου, (ή "Τάγματος Σοκ"), μιας ρωσικής μονάδας μάχης αποκλειστικά από γυναίκες που πολέμησε με ανδρεία στον Α΄  Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ηθοποιός Mariya Aronova υποδύεται την Μαρία Μποτσκάρεβα (Maria Bochkareva) την διοικήτρια του Τάγματος. Η ταινία σάρωσε στα ρωσικά κινηματογραφικά βραβεία «Ο Χρυσός αετός» του 2015, κερδίζοντας τέσσερα βραβεία από εννέα υποψηφιότητες. Ουδέποτε προβλήθηκε στην Ελλάδα, δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε dvd, αλλά ούτε καν ανέβηκε με ελληνικούς υπότιτλους σε κάποια διαδικτυακή πλατφόρμα (όπως πολλές αξιόλογες ευρωπαϊκές ιστορικές ταινίες που απλά δεν υπηρετούν το αριστερό αφήγημα). Μάλιστα δεν την βρήκα ούτε με αγγλικούς υπότιτλους! Να σημειωθεί ότι τα κατορθώματα του "Γυναικείου Τάγματος" είχαν, φυσικά, «θαφτεί» από ιστορικούς στη σοβιετική εποχή.

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, το Λενινιστικό Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων, επιδιώκοντας να συνάψει ειρήνη με τη Γερμανία με «οποιουσδήποτε όρους», άρχισε να εκκαθαρίζει τα υπολείμματα του Ρωσικού Αυτοκρατορικού Στρατού και διέλυσε όλες τις «μονάδες σοκ». Οι γυναικείες μονάδες διαλύθηκαν στις 30 Νοεμβρίου 1917. Ωστόσο, πολλές μαχήτριες συνέχισαν να αγωνίζονται κατά του μπολσεβικισμού μέσα από τις τάξεις του κινήματος των «Λευκών».

Όλες οι γυναίκες του Γυναικείου Τάγματος φορούσαν το σύμβολο του "κεφαλιού του Αδάμ" (στα ρωσικά: Ада́мова глава́, στα γερμανικά: Totenkopf) στα μανίκια τους και αναγκάζονταν να κόψουν σύριζα τα μαλλιά τους.

Στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο στις 27 Ιουνίου 2012, ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν, ανέφερε ότι «επιτρέποντας την ήττα της Ρωσίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Μπολσεβίκοι διέπραξαν μια πράξη εθνικής προδοσίας. Η χώρα μας είχε χάσει από την ηττημένη πλευρά - αυτή είναι μια μοναδική κατάσταση. Η ευθύνη για αυτό ανήκει στην ηγεσία, που ήταν οι Μπολσεβίκοι ηγέτες. Αργότερα, η Σοβιετική Ρωσία έμαθε από αυτή την ήττα. Η ηγεσία της χώρας έπρεπε να εξιλεωθεί στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο».

Σύμφωνα με το επίσημο site της ταινίας: Η επανάσταση του Φεβρουαρίου του 1917 επηρέασε τον τρόπο ζωής στη Ρωσία και άλλαξε την πορεία του Μεγάλου Πολέμου (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος). Ο Μονάρχης (Τσάρος) παραιτήθηκε. Στα χαρακώματα, όπου η αντιπαράθεση με τους Γερμανούς διαρκεί αρκετά χρόνια, οι Μπολσεβίκοι είναι πολύ ενεργοί με την προπαγάνδα τους. Κάνουν έκκληση για ειρήνη με τον εχθρό. Οι Ρώσοι αξιωματικοί στην πραγματικότητα δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς την έγκριση των λεγόμενων Επιτροπών Στρατιωτών. Ο στρατός βρίσκεται ακριβώς κοντά στα πρόθυρα της ολοκληρωτικής υποβάθμισης. Με εντολή της Ρωσικής Προσωρινής Κυβέρνησης, σε μια προσπάθεια να ενισχυθεί το ηθικό, ιδρύεται το γυναικείο Τάγμα Θανάτου. Υπεύθυνη Τάγματος ήταν η Μαρία Μποτσκάρεβα, μια αγρότισσα που όμως είχε υπηρετήσει στον ρωσικό στρατό και είχε τιμηθεί με το παράσημο του Αγίου Γεωργίου. Το Τάγμα Θανάτου ενίσχυσε το πνεύμα των στρατιωτών και απέδειξε ότι κάθε γυναίκα που πολεμά ηρωικά είναι άξια του τίτλου του Πολεμιστή.

Η Μαρία Φρόλκοβα γεννήθηκε σε μια αγροτική οικογένεια στο Νικόλσκο τον Ιούλιο του 1889. Ο πατέρας της ήταν λοχίας στον αυτοκρατορικό στρατό που πολέμησε στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο. Στα δεκαέξι της έφυγε από το σπίτι της για να παντρευτεί τον Afanasy Bochkarev και εγκαταστάθηκαν στο Τομσκ της Σιβηρίας. Ο άντρας της όμως την κακοποιούσε με αποτέλεσμα να τον εγκαταλείψει. Μετά γνώρισε έναν Εβραίο που ονομαζόταν Yakov Buk. Άνοιξαν ένα κρεοπωλείο, αλλά σύντομα τον συνέλαβαν να κλέβει επανειλημμένα, ενώ αργότερα έπεσε στο ποτό και έγινε βίαιος.

Μόλις ξέσπασε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, η Μποτσκάρεβα άφησε τον Μπουκ και αφού εντάχθηκε πρώτα στον Ερυθρό Σταυρό, στη συνέχεια κατατάχθηκε στο στρατό με άδεια του ίδιου του Τσάρου Νικολάου Β'. Μετά από τρίμηνη εκπαίδευση, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή και παρασημοφορήθηκε για τη διάσωση πενήντα τραυματισμένων στρατιωτών από το πεδίο της μάχης.

Η Bochkareva συμμετείχε μόνο οριακά στη δημιουργία άλλων γυναικείων μάχιμων μονάδων που σχηματίστηκαν στη Ρωσία την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1917. Η μονάδα της ήταν στο μέτωπο την εποχή της Οκτωβριανής Επανάστασης και δεν συμμετείχε στην υπεράσπιση του Χειμερινού Παλατιού. Η μονάδα της διαλύθηκε και επέστρεψε στην Πετρούπολη όπου κρατήθηκε από τους Μπολσεβίκους, οι οποίοι αφού έμαθαν για τη σχέση της με τους Λευκούς, αποφάσισαν να την εκτελέσουν. Σώθηκε, ωστόσο, από έναν στρατιώτη που είχε υπηρετήσει μαζί της στον Αυτοκρατορικό Στρατό το 1915 και ο οποίος έπεισε τους Μπολσεβίκους να ματαιώσουν την εκτέλεσή της. Της χορηγήθηκε διαβατήριο και της επέτρεψαν να φύγει από τη χώρα. Η Bochkareva κατέφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες με το ατμόπλοιο Sheridan τον Απρίλιο του 1918.

Τον Απρίλιο του 1919, επέστρεψε στο Τομσκ και προσπάθησε να σχηματίσει ένα γυναικείο ιατρικό απόσπασμα υπό τον φημισμένο ναύαρχο του Λευκού Στρατού Aleksandr Kolchak, (βλέπε άρθρο εδώ) αλλά πριν προλάβει να ολοκληρώσει αυτό το έργο, συνελήφθη ξανά από τους Μπολσεβίκους. Στάλθηκε στο Κρασνογιάρσκ όπου αφού ανακρίθηκε για τέσσερις μήνες, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε ως «εχθρός της εργατικής τάξης». Εκτελέστηκε από την Τσέκα στις 16 Μαΐου του 1920.

Πηγή: Κόκκινος Ουρανός