Τα μακαρόνια αποτελούν αγαπημένη τροφή για μικρούς και μεγάλους, ενώ η διαδικασία παρασκευής τους είναι από τις ευκολότερες μέσα στην κουζίνα.
Το αγαπημένο πιάτο έχει κι άλλους κανόνες που οφείλεις να σεβαστείς για να έχεις το αποτέλεσμα που επιθυμείς.
Οι παρακάτω κανόνες είναι αυτό που λέμε απαράβατοι.
Λάθος επιλογή ζυμαρικού
Δεν βγαίνουν σε τόσα σχήματα και μεγέθη τα μακαρόνια για πλάκα. Υπάρχει λόγος που η συνταγή σού ζητάει να χρησιμοποιήσεις σπαγγέτι ή πένες. Αν δεν έχεις λοιπόν αυτό που σου λέει, φρόντισε να το αντικαταστήσεις με κάτι αντίστοιχου σχήματος.
Δες τα σαν οικογένειες. Οι πένες αντικαθίστανται με ριγκατόνι, το κοφτό μακαρονάκι με κοχυλάκι, το σπαγγέτι με λιγκουίνι, τα φετουτσίνι με παπαρδέλες κ.ο.κ.
Τυφλή υπακοή στους χρόνους της συσκευασίας
Ο χρόνος μαγειρέματος που μας δίνεται στη συσκευασία δεν είναι Ευαγγέλιο, παρά σύσταση. Η μαγειρική σοφία υποδεικνύει εδώ πως αυτός ο χρόνος συνήθως δεν φτάνει. Σε αυτό ευθύνονται μια σειρά από παράγοντες που δεν είναι κανενός λάθος, από τα σκεύη που χρησιμοποιούμε μέχρι και την ίδια την ηλεκτρική κουζίνα μας.
Όταν παρέλθει λοιπόν το χρονικό διάστημα που μας λέει το κουτί, δοκιμάζουμε ανά 30 δευτερόλεπτα ή 1 λεπτό κι από ένα μακαρόνι, ώστε να έχουμε άμεση επαφή με το αποτέλεσμα.
Το λάθος του φούρνου
Συνταγές που μας καλούν να βάλουμε μετά το βράσιμο τα μακαρόνια στον φούρνο έχουν κι αυτές το μικρό μυστικό τους. Τα μακαρόνια οφείλουν να βγουν από την κατσαρόλα πριν φτάσουν στο στάδιο του al dente. Κι αυτό γιατί το μαγείρεμά τους θα συνεχιστεί στον φούρνο. Είναι ο μόνος τρόπος να παραμείνουν al dente βγαίνοντας από τον φούρνο.
Το αλάτι, πάντα το αλάτι
Αυτό είναι και το συχνότερο λάθος. Δεν αλατίζουμε συνήθως το νερό όσο πρέπει, αν και το βραστό νερό είναι το μόνο σημείο της διαδικασίας όπου καρυκεύονται ομοιόμορφα τα μακαρόνια. Το νερό πρέπει να είναι πολύ αλμυρό, θυμίζοντας το θαλασσινό νερό που γεύεσαι μετά τη βουτιά.
