H αχίλλεια βαφτίστηκε έτσι από τον μυθικό ήρωα Αχιλλέα.Η βοτανική ονομασία της ξεκινάει από ένα μύθο που θέλει την Θεά Αφροδίτη να συμβουλεύει τον μυθικό ήρωα να ανακουφιστεί με αυτό το βοτανο, όταν τραυματίστηκε από το δηλητηριασμένο δόρυ του Πάρη. Γι αυτό και συναντάται και με άλλες ονομασίες όπως το «Δάκρυ της Αφροδίτης», το «χαμόγελο της Αφροδίτης».
Το χρησιμοποιούνταν από την αρχαιότητα στις μάχες για τη θεραπεία των τραυμάτων που αιμορραγούσαν και γι’ αυτό το ονόμαζαν και «βότανο του στρατιώτη». Χρησιμοποιούνταν ευρέως στην Αρχαία Ελλάδα, την Ρωμαϊκή εποχή και κατά το Μεσαίωνα ως αιμοστατικό, αντιφλεγμονώδες, αντισυλληπτικό και αναλγητικό.
Ένας άλλος μύθος λέει πως ο Αχιλλέας διδάχτηκε τις φαρμακευτικές ιδιότητες της Αχιλλέας για την θεραπεία των πληγών από τον δάσκαλό του Χείρωνα.
Το βότανο αυτό «Achillea millefolium»χρησιμοποιείται στην εναλλακτική Ιατρική γιατί περιέχει φλαβονοειδή, χημικές ουσίες που αυξάνουν το σάλιο και συντελούν στη βελτίωση της πέψης. Επίσης, βοηθάει τα νεφρά την καρδιά το συκώτι την ουρήθρα είναι καλό για υπέρταση και διαβήτη.
Ενδείκνυται η χρήση της : Στην ανορεξία, τα προβλήματα πέψης και τις παθήσεις των οργάνων του πεπτικού συστήματος, ως διουρητικό, για την αύξηση της ροής των ούρων αλλά και σε φλεγμονές
Σε πολλά μέρη της Ελλάδας αποκαλείται και χιλιόφυλλο ή αγριαψιθιά. Ανθίζει στα λιβάδια από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο.
