Η ιστορία είναι τραγική και αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι η γερμανική Βέρμαχτ ήταν ένας στρατός αδίστακτος. Πρόκειται για την ιστορία της εκτέλεσης των πρώην συμμάχων Ιταλών στη Κεφαλονιά.
Μετά την ανακωχή της Ιταλίας με τους Συμμάχους τον Σεπτέμβριο του 1943, στις 11 Σεπτεμβρίου, η ιταλική ηγεσία έστειλε δύο σαφείς οδηγίες στον Ιταλό στρατηγό Gandin, σύμφωνα με τις οποίες «τα γερμανικά στρατεύματα πρέπει να θεωρηθούν ως εχθρικά» και ότι «στις προσπάθειες αφοπλισμού από τις γερμανικές δυνάμεις, πρέπει να αντισταθούμε με όπλα».
Στις 13 Σεπτεμβρίου, μια γερμανική νηοπομπή πέντε πλοίων προσέγγισε την πρωτεύουσα του νησιού, το Αργοστόλι.
Οι ιταλοί αξιωματικοί πυροβολικού με δική τους πρωτοβουλία, διέταξαν το πυροβολικό να ανοίξει πυρ, βυθίζοντας έτσι δύο γερμανικά αποβατικά σκάφη και σκοτώνοντας πέντε Γερμανούς.
Η σφαγή ξεκίνησε στις 21 Σεπτεμβρίου και διήρκεσε μία εβδομάδα. Μετά από την ιταλική παράδοση, ο Χίτλερ έδωσε διαταγή επιτρέποντας στους Γερμανούς να εκτελούν με συνοπτικές διαδικασίες κάθε Ιταλό αξιωματικό ο οποίος αντιστεκόταν, και στις 18 Σεπτεμβρίου η γερμανική ανώτατη εντολή εξέδωσε ένταλμα όπου αναφέρεται ότι «λόγω της άπιστης και ύπουλης συμπεριφορά των Ιταλών της Κεφαλονιάς, δεν πρέπει να κρατηθούν ως αιχμάλωτοι».
Οι Γερμανοί στρατιώτες ξεκίνησαν την εκτέλεση των Ιταλών σε ομάδες των 4 έως 10 κρατουμένων, σκοτώνοντας πρώτα τους Ιταλούς που παραδόθηκαν, με πολυβόλα.
Μετά οι Γερμανοί μετέφεραν τους υπόλοιπους αιχμαλώτους στο δημαρχείο των Αγίων Θεοδόρων και εκεί οι κρατούμενοι εκτελέστηκαν από οκτώ αποσπάσματα.
Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε δώσει τη διαταγή να χτυπήσουν τους Ιταλούς χωρίς οίκτο.
Η σφαγή χιλιάδων Ιταλών αιχμαλώτων πολέμου στην Κεφαλονιά αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της γερμανικής Βέρμαχτ στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
