Το βιβλίο που βασίζεται στο αληθινό ημερολόγιο του Paul Amadeus Dienach, ξεκινά από το 1918 και καταλήγει στο μακρινό 3906, αποκαλύπτοντας στο ενδιάμεσο όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. 

Οι σημειώσεις του Paul Amadeus Dienach, «κρύφτηκαν» για δεκαετίες, αλλά επέζησαν και διαδόθηκαν μέχρι τις ημέρες μας. 

Το βιβλίο «Χρονικά από το Μέλλον»  ξετυλίγει μια αξιοσημείωτη ιστορία για ένα παράξενο και απίστευτο γεγονός που βιώνεται από τον Paul Amadeus Dienach, τον συγγραφέα, ο οποίος έζησε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, στην κεντρική Ευρώπη. 

Ο Dienach ισχυρίζεται ότι κατά τη διάρκεια ενός έτους σε κωματώδη κατάσταση σε νοσοκομείο της Ελβετίας, εξαιτίας μιας σοβαρής ασθένειας, η συνείδηση ​​του ταξίδεψε στο μέλλον και μπήκε σε ένα διαφορετικό σώμα όπου και έμεινε για όλη τη διάρκεια του κώματος του! Αν και κάτι τέτοιο ακούγεται αδύνατο, η γραπτή αναφορά του Dienach ελήφθη πολύ σοβαρά από μυστικούς «κύκλους» και «στοές» της εποχής, που κράτησαν το βιβλίο του ως ένα καλά φυλαγμένο μυστικό για αρκετές δεκαετίες. 

Μόνο ύστερα από τις επίμονες προσπάθειες του μεταφραστή Γεώργιου Παπαχατζή, ένας μικρός αριθμός αντιτύπων τυπώθηκαν και δημοσιεύτηκαν στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια με τον τίτλο «Η Κοιλάδα των Ρόδων». Δυστυχώς η δύσκολη γλώσσα του μη λογοτέχνη Dienach και η κατά λέξη μετάφραση δεν βοήθησαν στο να φτάσει το έργο στα χέρια πολλών αναγνωστών. Και ήταν κρίμα γιατί ενώ υπάρχουν πολλά βιβλία που περιέχουν προφητείες και οράματα για το μέλλον, ωστόσο, κανένα δεν πλησιάζει έστω και λίγο το μοναδικό περιστατικό που συνέβη στον Dienach σχεδόν πριν από έναν αιώνα (1921). Σήμερα το μοναδικό αυτό ημερολόγιο, μετά από χιλιάδες αντίτυπα σε περισσότερες από 20 γλώσσες σε όλο τον κόσμο, κυκλοφορεί επιμελημένο και στα ελληνικά.

Για πρώτη φορά, δίνεται η ευκαιρία σε όλους να διαβάσουν την απίστευτη ιστορία του Dienach και να μάθουν τις απίστευτες αποκαλύψεις του για το μέλλον αλλά και το επόμενο εξελικτικό βήμα του ανθρώπινου είδους.

Ποιος είναι ο συγγραφέας του βιβλίου; 

Ο Paul Amadeus Dienach, ήταν καθηγητής της γερμανικής  γλώσσας με καταγωγή από την Ελβετία και την Αυστρία. Δεν ήταν συγγραφέας ούτε και σκόπευε ποτέ να γράψει ένα βιβλίο. Ήθελε απλά να καταγράψει σε ένα ημερολόγιο τις εμπειρίες του από το μέλλον. Ο Dienach έπασχε από την επιδημία της εποχής engephalitis lethargic που είχε ως συμπτώματα την αυπνοία ή την υπερυπνοία και σκότωσε εκατομμύρια ανθρώπους τη δεκαετία του ’20. Το 1921, έπεσε σε κώμα και παρέμεινε έτσι για έναν ολόκληρο χρόνο σε ένα νοσοκομείο της Γενεύης. Τότε ήταν που η συνείδηση του άρχισε το δικό της ταξίδι…

Ποια ήταν η εμπειρία του;

Ο Dienach ανέφερε ότι η συνείδηση ​​του ταξίδεψε στο μέλλον και μπήκε στο σώμα ενός άλλου άνδρα, του Andrew Northam, το έτος 3906 μ.Χ.  Σύμφωνα με τον Dienach, οι άνθρωποι του μέλλοντος κατάλαβαν τι είχε συμβεί και προσπάθησαν να τον συνεφέρουν από το σοκ και στην συνέχεια του έδειξαν και εξήγησαν τα πάντα για την εποχή τους, καθώς και τι ακριβώς είχε συμβεί από τον 21 ου αιώνα μέχρι τον 39ο αιώνα. Ο Dienach ανέφερε ότι ένα νέο είδος ανθρώπου, που ονομάστηκε Homo Occidentalis Novus, θα πάρει τη θέση μας, και στις σελίδες του ημερολογίου του ιχνηλατεί τα βήματα, τόσο τα καλά όσο και τα κακά, που θα λάβουν χώρα κατά τη διάρκεια των επόμενων αιώνων.

Ο κομβικός ρόλος του καθηγητή Παπαχατζή

Ο Dienach ποτέ δεν είπε σε κανέναν τι του είχε συμβεί από φόβο κοινωνικής απομόνωσης σε μια εποχή που τέτοια θέματα δεν υπήρχαν καν στην ατζέντα.

Όταν επανήλθε στο σώμα του, σε ηλικία 36 ετών πλέον και με εύθραυστη υγεία, ο Dienach αποφάσισε να πάει στην Ελλάδα το φθινόπωρο του 1922 με στόχο τη βελτίωση της υγείας του, λόγω του ήπιου κλίματος, διδάσκοντας παράλληλα Γερμανικά σε Έλληνες φοιτητές για βιοπορισμό. Ένας από τους μαθητές του ήταν ο Γιώργος Παπαχατζής, ο μετέπειτα πρύτανη της Παντείου, Αντιπρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου της Ελλάδα, ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και ένας από τους μεταρρυθμιστές του Διοικητικού Δικαίου στην Ελλάδα. 

Δύο χρόνια αργότερα, βλέποντας την υγεία του να χειροτερεύει με γοργούς ρυθμούς και γνωρίζοντας ότι δεν του μένουν πολλοί μήνες ζωής, αποφάσισε να πάει στην Ιταλία. Πριν φύγει, έδωσε το ημερολόγιο του στον αγαπημένο του μαθητή Γ. Παπαχατζή, λέγοντάς του ότι αν ήθελε να βελτιώσει τα γερμανικά του θα μπορούσε να τα μεταφράζει ως άσκηση. Είπε αντίο στο νεαρό φίλο, αναχώρησε για Ιταλία όπου και πέθανε από φυματίωση κατά το πρώτο εξάμηνο του 1924, κατά πάσα πιθανότητα.

Ο Γιώργος Παπαχατζής μετέφρασε τις σημειώσεις του Dienach σταδιακά μέσα σε μια περίοδο 14 ετών - από το 1926 έως το 1940. Αρχικά πίστευε ο δάσκαλός του είχε γράψει ένα μυθιστόρημα με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Αλλά προοδευτικά κατάλαβε ότι αυτό που μετάφραζε ήταν ένα αληθινό ημερολόγιο από το μέλλον!

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και ο εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε έκαναν τον Παπαχατζή να καθυστερήσει για αρκετά χρόνια τη μετάφραση των σημειώσεων του Dienach και να την ολοκληρώσει τελικά στα μέσα της δεκαετία του 50’. 

Μόλις ολοκλήρωσε τη μετάφραση το κείμενο άρχισε να κυκλοφορεί σε στενούς φιλοσοφικούς και άλλους «κύκλους» και «στοές» στις οποίες θεωρήθηκε ιερή γνώση και ο Dienach θεωρήθηκε προφήτης της σύγχρονης εποχής.

Οι εκδοτικές προσπάθειες και η επίθεση της Εκκλησίας

Το 1972, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα, ο Παπαχατζής αποφάσισε να δημοσιεύσει τις Σελίδες του ημερολογίου του Dienach. Οι αντιδράσεις ήταν έντονες. Έχασε τη δουλειά του, κατηγορήθηκε ως αιρετικός από την Εκκλησία, και τα περισσότερα αντίγραφα του βιβλίου «εξαφανίστηκαν». Το 1979, έγινε μια δεύτερη προσπάθεια δημοσίευσης των σημειώσεων του Deinach, μιας και η Ελλάδα είχε αποτινάξει τη δικτατορία για μια 5ετία. Ωστόσο, και αυτή η προσπάθεια απέτυχε… Τριάντα χρόνια αργότερα το βιβλίο βρισκόταν και πάλι στην αφάνεια. Ελάχιστοι γνώριζαν την ύπαρξή του και κανείς δεν τόλμησε να το μεταφράσει. Στις αρχές του 21ου αιώνα, ο εκδότης Ραδάμανθυς Αναστασάκης, εξέδωσε ξανά την «Κοιλάδα ων Ρόδων». Το μέγεθος του βιβλίου και η παραληρηματική σε πολλά σημεία γραφή του Dienach, ιδιαίτερα για το προσωπικό του παρελθόν, έκαναν πάλι την ανάγνωση του βιβλίου ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα

Η σημερινή έκδοση

Στη νέα επιμελημένη έκδοση του ημερολογίου του Dienach από τον Αχιλλέα Συρίγο, με τίτλο «Χρονικά από το Μέλλον», που έγινε best seller στο Amazon, ο σύγχρονος αναγνώστης μπορεί πλέον πιο εύκολα και σε λιγότερο χρόνο (αφού οι αρχικές 1200 σελίδες, έγιναν 500) να διαβάσει όλες τις αποκαλύψεις για το μέλλον σε σύγχρονη γλώσσα και χωρίς τις περιττές επαναλήψεις του αρχικού κειμένου. Το βιβλίο "Χρονικά από το Μέλλον" κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις "Ιδεοθέατρον" και την “ThisWayOut”!

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

2204 μ.Χ.: Εποίκιση του Άρη (η αποικία ευδοκιμεί για έξι χρόνια πριν καταστραφεί ολοσχερώς, οδηγώντας στο θάνατο 20 εκατομμύρια ανθρώπους)

2309 μ.Χ.: Μεσαίας κλίμακας πυρηνικός πόλεμος καταστρέφει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης εκτός από την Σκανδιναβία και τις Βαλτικές Χώρες.

2320 μ.Χ. - 2350 μ.Χ.: Επανεποίκιση της Ευρώπης. Ειρηνικές μετακινήσεις βόρειων πληθυσμών προς την περιοχή της Μεσογείου. 

2394 μ.Χ: Ευρωπαϊκή Συντακτική Συνέλευση (αυτή τη φορά οριστική)

2395 μ.Χ.: Οικουμενική Συντακτική Συνέλευση (αυτή τη φορά οριστική)

2396 μ.Χ (Έτος 1): Οριστική εγκαθίδρυση του “Retsstat” («παγκόσμιο κράτος με νόμο και τάξη). Τέλος της «Προϊστορίας» και αρχή της «Ιστορικής Εποχής». Έτος ΕΝΑ της νέας χρονολόγησης. Τα πρώτα 986 χρόνια (2396 μ.Χ.-3382 μ.Χ.) ήταν «η αρχαιότερη εποχή της ιστορίας» (ελντραίρε-gammel epoke). Από το 3382 μ.Χ., όταν το Βολκικό Κήρυγμα επικράτησε οριστικά σε παγκόσμιο επίπεδο, ξεκινά η νέα εποχή και ο νέος τύπου άνθρωπος, ο “Homo Occidentalis Novus”, διαδέχεται εξελικτικά τον Homo Sapiens.

2596 μ.Χ. (Έτος 200): Οι κορυφαίοι φυσικοί επιστήμονες και τεχνικοί από όλο τον κόσμο είναι πλέον οι νέοι παγκόσμιοι ηγέτες, υπεύθυνοι για τον χειρισμό της πολιτικής εξουσίας σε όλο τον κόσμο. Την εντολή την έλαβαν από πολιτικούς με παγκόσμια επιρροή όπως ο Τζον Τέρρινγκ.

2823 μ.Χ. (ΈΤΟΣ 427): Ο Ηγέτης Τόρχιλντ ρωτά συμβολικά αν υπάρχει επάρκεια (για την ακρίβεια «παγκόσμια επάρκεια») στις «διανομές» όλων των βιομηχανικών αγαθών. Η απάντηση είναι φυσικά θετική. Πλέον κάθε άτομο έχει ότι επιθυμεί.

2846 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 450): Η πόλη του Νόρφορ αρχίζει να λειτουργεί ως Παγκόσμιο Κέντρο Πνευματικής Ζωής.

2894 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 498): Το «Ξεκίνημα των Διακοσίων» και το χτίσιμο της Κοιλάδας των Ρόδων.

3000 μ.Χ. (7ος αιώνας): Η «Νέα Αναγέννηση» στις πνευματικές αξίες. 

3100 μ.Χ. (8ος αιώνας): Η Αναγέννηση συνεχίζεται 

3126 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 730): Εγκαθίδρυση του Ινστιτούτου Άιδερσεν στην Κοιλάδα των Ρόδων. 

3200 μ.Χ. (9ος αιώνας): Ο «Χρυσός Αιώνας» για τις τέχνες και τα πνευματικά επιτεύγματα. 

3226 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 830): Ο Αλοίσιους Νίλσον προβλέπει την επερχόμενη άνοδο του «Πνευματικού Πολιτισμού»

3253 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 857): Ο μεγαλύτερος ποιητής όλων των εποχών, ο Λάρσεν, πεθαίνει και περνά στην αιωνιότητα...

3256 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 860): Το Ορατόριο του Βαλμάντελ «Προσευχή Ανάμεσα στις Χρυσές Σφαίρες των Άστρων» ακούγεται για πρώτη φορά. Θεωρείται το κορυφαίο μουσικό κομμάτι όλων των εποχών.

3273 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 876): Η αρχιτέκτονας Αλίσια Νέβιλ ολοκληρώνει το δικό της αριστούργημα: τον «Ναό της Ειρήνης και της Αγάπης» στην Κοιλάδα των Ρόδων.

3307 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 911): Γέννηση του Αλέξις Βόλκι.

3382 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 986): Στις 6 του δικού μας Σεπτεμβρίου ο Αλέξις Βόλκι δέχεται το χτύπημα (πρόσκτηση) του «Νίμπελβιρχ» αλλά κατορθώνει να επιβιώσει (ο πρώτος) με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην Άμεση Φώτιση. Χάρη στο «Νίμπελβιρχ» μια νέα κεραία αντίληψης (σύλληψης) προστίθεται στις μέχρι τότε δυνατότητες του βιολογικού μας είδους. Η “Oversynssans” («υπερόραση»). Εκείνη η μέρα (η δική μας 6η Σεπτεμβρίου) ανακηρύχθηκε αργότερα ως η πρώτη μέρα της ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ (Ny Epoke).
3392 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 996): Ο Αλέξις Βόλκι πεθαίνει σε ηλικία 86 ετών.

3396 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 1000): Κρίση του Βολκικού Κηρύγματος

3410 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 1014): Το αριστούργημα του Ρούθεμιρ «Η Δοξαστική Λειτουργία» παίζεται για πρώτη φορά.

3446 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 1050): Τελική επικράτηση του Βολκικού ιδανικού με παγκόσμια συναίνεση, ως της «κεντρικής ιδέας».

3482 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 1086): Τα πρώτα Μπλε Ρόδα (τριαντάφυλλα που ακτινοβολούν φυσικά μπλε φως. Το αριστούργημα της κηπουρικής από τον Κόστια Ρουντούλοφ.

3600 μ.Χ. (13ος αιώνας): Ο Τίνερσεν και οι «παραβολές» του

3905 μ.Χ. - 3906 μ.Χ. (ΕΤΟΣ 1509 και 1510): Ο Αντρέας Νόρθαμ γράφει τις «Σελίδες Ημερολογίου» του. Θα έχει έντονες μνήμες προΰπαρξης για μια περίοδο δώδεκα μηνών, πριν πεθάνει σε ηλικία 29 ετών.