Του Άγγελου Ρούσσου
Τα Βαλκάνια πρέπει να ξαναγίνουν το επίκεντρο της ειρήνης, της συνεργασίας και της συνανάπτυξης και αυτό δεν μπορεί παρά να περνά μέσα και από τη διεύρυνση της Ε.Ε., τόνισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξη Τύπου μετά τη λήξη της τετραμερούς Συνόδου Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Ρουμανίας στο Βελιγράδι.
Για ποια διεύρυνση της ΕΕ μιλάει άραγε όταν στην παρούσα φάση το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει με κατάρρευση;
Την ίδια στιγμή που ο κ. Τσίπρας όπως πάντα μοιάζει εκτός τόπου και χρόνου για τον κίνδυνο που ελοχεύει η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων στην Γηραιά Ήπειρο προειδοποιεί η γερμανική Die Zeit, ενόψει των ευρωεκλογών. Η Zeit θέτει ως απειλή για την ΕΕ προσωπικότητες όπως οι Σαλβίνι, Ορμπαν, Λεπέν και Γκόλαντ.
Ποια όμως είναι η πραγματικότητα; Δυστυχώς για την ΕΕ ο δρόμος πια δεν έχει επιστροφή.
Το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αναπόφευκτο, παρόλο που οι υποστηρικτές ενός περαιτέρω ολοκληρωμένου ή ομοσπονδιακού υπερκρατικού μηχανισμού είναι απασχολημένοι με την προσπάθεια να πετύχουν το στόχο τους.
Η ΕΕ τελειώνει απλούστατα διότι η Ευρώπη υποφέρει από οικονομική στασιμότητα και αντιμετωπίζει μια δημογραφική καταστροφή.
Η τελευταία ελπίδα της φιλοευρωπαϊκής μερίδας ήταν ο Γάλλος Πρόεδρος Emanuel Macron, μόνο που προσφάτως αποδείχτηκε ότι οι προσδοκίες ήταν άστοχες. Τα προβλήματα της Γαλλίας είναι πολύ χειρότερα από αυτά της Ιταλίας. Αν η Ιταλία έχει υψηλότερο δείκτη χρέους προς το ΑΕΠ από ό, τι η Γαλλία, η Γαλλία έχει μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμμα, και η διαφορά είναι ότι, ενώ η Ιταλία έχει εμπορικό πλεόνασμα, η Γαλλία παρουσιάζει εμπορικό έλλειμμα, έτσι ώστε η χώρα δεν μπορεί να πληρώσει για τις εισαγωγές της.
Ενώ ο Ιταλός «λαϊκιστής» Ματέο Σαλβίνι κερδίζει τον σεβασμό του έθνους, η δημοτικότητα του Εμμανουήλ Μακρόν κατρακυλάει σε ιστορικά χαμηλά. Όλη η Γαλλία κατακλύζεται από επεισόδια, πολιτικές αναταραχές και λεηλασίες. Πόλη με πόλη, χωριό με χωριό, οι διαδηλωτές συγκρούονται με την αστυνομία για εβδομάδες τώρα, ενώ ο Πρόεδρος Macron δεν έχει τίποτα να προσφέρει για να τους κατευνάσει, εκτός εάν παραβιάσει το όριο δημοσιονομικού ελλείμματος του 3%.
Η Γαλλία σήμερα αποτελεί ένα σημαντικό κοινωνικό-πολυπολιτισμικό πείραμα.Είναι ορατές σε όλους τους τομείς της κοινωνίας οι δημογραφικές αλλαγές στη χώρα, αλλά κανείς δεν τολμά να τις παραδεχτεί. Όλος ο κόσμος είδε ότι η εθνική γαλλική ομάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο αποτελείτο από σχεδόν αποκλειστικά Αφρικανούς. Όσοι τόλμησαν να το αναφέρουν χαρακτηρίστηκαν ρατσιστές.
Για να αποδείξουν ότι έχουν δίκιο, οι γαλλικές και οι ευρωπαϊκές ελίτ θα ωθήσουν την πολυπολιτισμική κοινότητα ακόμη περισσότερο υπογράφοντας το Παγκόσμιο Σύμφωνο για την μετανάστευση. Το έχουμε ξαναγράψει πως ο ΟΗΕ παραδέχεται ότι «η αντικατάσταση της μετανάστευσης είναι μια λύση για τη γήρανση του πληθυσμού».
Η Γαλλία είναι ο κρίκος που αν κοπεί θα υπάρξουν ολέθριες συνέπειες για την Ευρώπη. Η κοινωνικοοικονομική κατάρρευση της Γαλλίας θα μεταφέρει την Ευρωπαϊκή Ένωση στην άβυσσο.
Υπάρχει όμως και ένα ακόμη στοιχείο που δείχνει προς την κατεύθυνση της διάλυσης της ΕΕ και έχει να κάνει με το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης, τα Βαλκάνια. Οι κινεζικές επενδύσεις και επιρροές αναπτύσσονται στα Βαλκάνια και ο νέος παγκόσμιος παίκτης που εμφανίστηκε στην περιοχή, η Κίνα, ήρθε για να μείνει! Για πολλούς Ευρωπαίους, αυτό το κομμάτι της Ευρώπης φαίνεται να έχει μικρή σημασία, αλλά πιστεύουμε ότι η εγκατάλειψη των Βαλκανίων θα είναι ένα θανατηφόρο λάθος.
