Η πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία από τους τουρκόφιλους Τζιχατζιστές, σε συνδυασμό με τον αφανισμό της Χαμάς και την αποδυνάμωση της ισχύος της Χεζμπολάχ από το Ισραήλ, είχαν ως αποτέλεσμα την τραγική αποδυνάμωση της περιφερεαικής ισχύος του Ιράν στη Μ.Ανατολή.
Σύμφωνα με τον Ιρανό Ραμίν Φαρχούντι, ειδικό στις πολιτικές επιστήμες και Διευθυντής της "δεξαμενής σκέψης" Trand, η κατάσταση στη Συρία θα εξελιχθεί σε σχέση με διάφορες παραμέτρους, επισημαίνοντας:
Η Ουκρανία απέκτησε όπλο-λέιζερ που καταρρίπτει αεροπλάνα σε ύψος δύο χιλιομέτρων
Οι δύο (2) κρίσιμοι- καθοριστικοί παράγοντες για το μέλλον της Συρίας
Η σύνθεση της Συριακής αντιπολίτευσης και των ξένων δυνάμεων στην πολύπαθη χώρα, είναι αυτή που αναγκάζει την Τουρκία να υποστηρίξει την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας.
Στην πιθανή περίπτωση διαφωνίας για την κατανομή συμφερόντων και εξουσίας σε αυτή τη χώρα από εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες, η Τουρκία θα μπει σε μια κρίση που θα επηρεάζει τη χώρα αυτή για χρόνια.
Ο σημαντικότερος παράγοντας στη διαμόρφωση αυτής της κρίσης είναι η υποστήριξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ για την ανεξαρτησία των Κούρδων στην περιοχή και η κατοχή των συριακών ενεργειακών πηγών από τις ΗΠΑ.
Τα ερωτήματα που τίθενται πλέον είναι:
Πώς ετοιμάστηκε η Tουρκία να μπεί σφήνα στο παιχνίδι μεταξύ Ισραήλ και Αμερικής;
Πως θα αντιμετωπίσει το Ιράν τις εξελίξεις;
Οι Τούρκοι θεωρούν ότι έχουν δικαιώματα στη Συρία
Η εμφάνιση του ISIS υποστηρίχθηκε από την τουρκική κυβέρνηση από την αρχή. Όλοι έχουμε δει και ακούσει ότι τα τουρκικά διαβατήρια βρίσκονται στις τσέπες των τεράτων του ISIS και την επιμονή του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν στην παραίτηση του Μπασάρ αλ Άσαντ από την ηγεσία της Συρίας.
Λόγω των ιστορικών λόγων που θεωρούν δικαιολογημένους, οι Τούρκοι παρουσιάζονται ως δικαιωματούχοι στη Συρία.
Ένα από τα συνθήματα της νεο-οθωμανικής κυβέρνησης της Τουρκίας είναι ότι «όπου υπάρχει τάφος Τούρκου και Οθωμανού στρατιώτη, αυτή είναι η γη μας» και για το σκοπό αυτό έχει διατεθεί τεράστιος προϋπολογισμός για την αποκατάσταση των τάφων των Οθωμανών και Τούρκων στρατιωτών, προκειμένου να επισκευαστούν και να χρησιμοποιηθούν ως ιστορικά σύμβολα προκειμένου να πραγματοποιήσουν τα επεκτατικά τους σχέδια στην επικράτεια αυτών των εδαφών.
Αυτό έκαναν στη Συρία.
Το "πρόβλημα" των Κούρδων της Συρίας
Αλλά η δεύτερη δικαιολογία της Τουρκίας για να βρίσκεται στη Συρία είναι το ζήτημα των Κούρδων που ζουν σε αυτή τη χώρα.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών, οι Κούρδοι της Συρίας αποτελούν το 14% του πληθυσμού της χώρας και κατά τη διάρκεια της παρουσίας του ISIS στην περιοχή Σαμάτ και στο Ιράκ, οι Κούρδοι πολέμησαν εναντίον του.
Αυτές οι δυνάμεις περιλαμβάνουν τις τρεις κύριες ομάδες, YPG, YPJ και ομάδες αραβικών και χριστιανικών πολιτοφυλακών, οι οποίες ενεργούν ως στρατηγικός εταίρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής εντός της Συρίας και στο βόρειο τμήμα αυτής της χώρας, και φυσικά σε σχέση με τους Εργάτες του Κουρδιστάν Κόμμα (PKK).
Για να αντιμετωπίσει αυτούς τους Κούρδους, η Τουρκία έχει πραγματοποιήσει επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία, όπως η Επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη (2016) και η Επιχείρηση Κλάδος Ελιάς (2018), με στόχο την απομάκρυνση των κουρδικών δυνάμεων από τις συνοριακές περιοχές και την αποτροπή του σχηματισμού μιας αυτόνομης κουρδικής περιοχής κοντά στα σύνορά της.
Πρόωρες εκλογές το Φεβρουάριο στην Γερμανία! Ο Σολτς έχασε την ψήφο εμπιστοσύνης
Σύγκρουση μεταξύ των συμφερόντων της Τουρκίας και του Ιράν
Η αιωνόβια κυριαρχία των Οθωμανών Τούρκων σε αραβικές χώρες όπως η Συρία, έχει θέσει τους Τούρκους σε ιστορικό και διπλωματικό ανταγωνισμό με τους Ιρανούς.
Η σημερινή Τουρκία δεν θέλει να δεί το Ιράν, ως έναν νέο διεκδικητή της εξουσίας στις περιοχές που κυριαρχεί εδώ και αιώνες και οι υποθέσεις της καθορίζονταν από τη βούληση του Οθωμανού σουλτάνου.
Ακριβώς όπως οι Ιρανοί είναι περήφανοι για το ένδοξο παρελθόν της προ-ισλαμικής και της αυτοκρατορίας των Σαφαβιδών, οι Τούρκοι προσπαθούν επίσης να κρατήσουν ζωντανή αυτή την αίσθηση δύναμης και υπερηφάνειας στο έθνος τους και να τη χρησιμοποιήσουν για να διατηρήσουν την κλονισμένη θέση της κυβέρνησής τους στο εσωτερικό.
Ο Ερντογάν χρειαζόταν ένα "νέο επίτευγμα" προβολής ισχύος και η Συρία και οι ασταθείς συνθήκες της θα μπορούσαν να του το δώσουν.
"Προάγγελος" η τουρκική εμπλοκή στο Ναγκόρνο Καραμπάχ
Τα "επιτεύγματα" της τουρκικής κυβέρνησης φάνηκαν ήδη στην περιοχή του Νοτίου Καυκάσου. Η άμεση εμπλοκή στον πόλεμο του Καραμπάχ και η διεκδίκηση του διαδρόμους Zangezur, είναι συγκεκριμένα παραδείγματα αυτού του ζητήματος.
Πριν από αυτό, οι Τούρκοι προσπάθησαν και προσπαθούν να προωθήσουν την αλλαγή της ταυτότητας των περιφερειακών κοινοτήτων αναδεικνύοντας τα πολιτιστικά και εθνοτικά ζητήματα των Τούρκων στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία και να αντικαταστήσουν την τουρκική κουλτούρα και ιστορία με την παλιά ιρανική κουλτούρα και τον σύγχρονο ρωσικό πολιτισμό σε αυτές τις περιοχές.
Από την άλλη, η παρουσία τριών εκατομμυρίων Σύριων προσφύγων στην Τουρκία και ο κορεσμός ορισμένων τουρκικών πόλεων με αυτόν τον μεταναστευτικό πληθυσμό, δημιούργησε εκτεταμένα προβλήματα.
Από την άλλη πλευρά, η έλλειψη υποστήριξης των διεθνών θεσμών προς την τουρκική κυβέρνηση για την παροχή υπηρεσιών πρόνοιας και βιοπορισμού και η οικονομία της που έχει πληγεί από την κρίση έκανε την Τουρκία να σκεφτεί να επιστρέψει αυτόν τον τεράστιο πληθυσμό στη Συρία.
Η Τουρκική μισθοφορική οργάνωσης Σαντάτ και ο ρόλος της στη Συρία
Οι κινήσεις της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν στη Συρία υπό τον τίτλο «Άξονας Αντίστασης» αφύπνισαν την Τουρκία, προκειμένου να ανακτήσει τον χαμένο της ρόλο στη Συρία και να αποκαταστήσει ξανά τον ρόλο της στη Δυτική Ασία.
Έτσι ο Χακάν Φιντάν, τέως Διοικητής της ΜΙΤ, βλέποντας τα συμφέροντα της Τουρκίας να πλήττονται δημιούργησε την μισθοφορική εταιρεία «Σαντάτ» το 2012, ως ανταγωνιστή του Σώματος Quds στη χώρα αυτή.
Η Σαντάτ έκτοτε έπαιξε ρόλο στη βόρεια Συρία και τη Λιβύη. Αν και αυτή η εταιρεία ασφαλείας αρνήθηκε την ανάμειξή της στον συριακό εμφύλιο πόλεμο, το 2014, η Cumhuriyet αποκάλυψε τη συνεργασία αυτής της εταιρείας ασφαλείας με τους Σύριους αντάρτες δημοσιεύοντας πολυάριθμες φωτογραφίες και έγγραφα .
Αποτέλεσμα ήταν ότι ο συντάκτης του σχετικού άρθρου της Cumhuriyet, "John Dundar", να κατηγορηθεί , να διωχθεί και τώρα να ζεί ως πρόσφυγας στη Γερμανία.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο «Sadat Packer», ένας από τους ηγέτες της τουρκικής μαφίας που ζουν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, έκανε μια αποκάλυψη κατά της Sadat σχετικά με την αποστολή όπλων στους τρομοκράτες της «Al-Nusra».
Συνεπώς μπορούμε ευθαρσώς να πούμε ότι οι τρομοκράτες που ζουν στην Ιντλίμπ εξοπλίστηκαν και εκπαιδεύτηκαν από την τουρκική "Σαντάτ", οι οποίοι στη συνέχεια πραγματοποίησαν την πρόσφατη επιχείρηση της στη Συρία, που οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Η Ουκρανία απέκτησε όπλο-λέιζερ που καταρρίπτει αεροπλάνα σε ύψος δύο χιλιομέτρων
Αλλά η πρόσφατη κατάσταση στη Συρία θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα για την Τουρκία .
Η Τουρκία σχεδιάζει να δημιουργήσει μια ουδέτερη ζώνη κοντά στα σύνορά της με στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των Κούρδων της αντιπολίτευσης στη χώρα αυτή. Αυτή η επιχείρηση απαιτεί οπωσδήποτε πολλούς υλικούς πόρους για την οικονομία της χώρας που έχει πληγεί από την κρίση, η οποία φέρνει αυτή την κυβέρνηση σε σύγκρουση με δύο ομάδες που κυριαρχούν σε αυτές τις περιοχές. Τους Κούρδους και τους Αμερικανούς.
Το Ισραήλ επίσης προσπαθεί να βοηθήσει στην αναβίωση του ονείρου ενός κουρδικού κράτους σε αυτή την περιοχή υποστηρίζοντας την δράση των αυτονομιστών Κούρδων στην Τουρκία, το Ιράκ, το Ιράν και τη Συρία.
Σύμφωνα με τον Τραμπ, οι ΗΠΑ επιδιώκουν μόνο να αποκτήσουν συριακό πετρέλαιο και αυτό θα επηρεάσει το παράνομο εμπόριο συριακού πετρελαίου στην τουρκική αγορά.
Έτσι Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα στο θέμα της ενέργειας και των Κούρδων της Συρίας.
Το πιθανότερο σενάριο για τους Κούρδους της Συρίας
Ο Ρόμπερτ Φορντ, ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Συρία, τόνισε ότι οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις θα βρίσκονται υπό μεγαλύτερη πίεση τις επόμενες ημέρες.
Ορισμένοι Αμερικανοί αξιωματούχοι είπαν στο Middle East Eye ότι ακόμη και πριν από τις πρόσφατες επιθέσεις των ανταρτών της Tahrir al-Sham και του υποστηριζόμενου από την Τουρκία Ελεύθερου Συριακού Στρατού στο Χαλέπι, υπήρχαν συνομιλίες μεταξύ των Κούρδων και της Δαμασκού για περαιτέρω ενσωμάτωση, χωρίς αποτελέσματα.
Ο Ρόμπερτ Φορντ ισχυρίζεται ότι οι Κούρδοι παρακολουθούν τώρα την κατάσταση των ανταρτών και της συριακής κυβέρνησης προκειμένου να λάβουν μια απόφαση με βάση αυτή, να συνεχίσουν την προέλασή τους σε περιοχές που ελέγχονται από την κυβέρνηση ή να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και τους αντάρτες για το μέλλον τους;
Πρότεινε στους Κούρδους της Συρίας να επιδιώξουν να δημιουργήσουν μια κατάσταση παρόμοια με την περιοχή του Κουρδιστάν του Ιράκ, εντός των συνόρων της Συρίας, και να δημιουργήσουν μια νέα κατάσταση για τους εαυτούς τους συμφωνώντας με την Τουρκία και συνεργαζόμενοι μαζί της.
Ωστόσο, η θέση των Κούρδων θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το εάν η Ουάσιγκτον θα συνεχίσει να υποστηρίζει τους Κούρδους της Συρίας μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου 2025.
Εάν αυξηθούν οι αντιπαραθέσεις της Τουρκίας με τους Κούρδους της Συρίας, οι κινήσεις των Κούρδων στην Τουρκία και το Ιράκ για να υποστηρίξουν τους συγγενείς τους στη Συρία δεν απέχουν πολύ από το αναμενόμενο, και αυτό σημαίνει τον αποκλεισμό του διαδρόμου της «αναπτυξιακής οδού», που σχεδιάστηκε με πρωτοβουλία της Τουρκίας να ενεργοποίηση του λιμένα Faw στο Ιράκ.
Η απώλεια αυτού του οικονομικού μονοπατιού σημαίνει να στραφούμε ξανά στο Ιράν και να ενεργοποιήσουμε τη θαλάσσια οικονομία των ακτών του Μακράν και του Περσικού Κόλπου.
Οδεύουμε προς ένα νέο εμφύλιο πόλεμο στη Συρία;
Οι τρομοκρατικές δυνάμεις που εμπλέκονται στην πτώση της κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Άσαντ υποφέρουν επίσης από πολυμέρεια και έλλειψη ενότητας στις πνευματικές αρχές, επομένως θα αντιμετωπίσουν ένταση και εμφύλιο πόλεμο στο μέλλον της κατανομής της εξουσίας στη Συρία.
Αυτό είναι πολύ ευχάριστο για το Ισραήλ μακροπρόθεσμα, αλλά βραχυπρόθεσμα.
Έτσι το Ισραήλ διεισδύοντας στη Συρία, και καταλαμβάνοντας την Αλ Κουνέιτρα, θέτει υπό τον έλεγχό του Εδάφη Τακτικής σημασίας που θα το διασφαλίσουν ακόμη περισσότερο σε περίπτωση επίθεσης εναντίον του από τη Συρία.