«Ο ήλιος σκοτείνιασε, η θάλασσα αγρίευσε και ένα μαύρο σύννεφο κάλυψε τον ουρανό».
Το καλοκαίρι του 536 μ.Χ ένα μαύρο σύννεφο κάλυψε τον ουρανό και βύθισε στο σκοτάδι τη Βόρεια Αφρική, τη Δυτική Ασία, και την Ανατολική Ευρώπη. Η περιοχή καλύφθηκε από ένα πέπλο σκόνης το οποίο προκάλεσε πτώση της θερμοκρασίας, καταστροφή των καλλιεργειών και λιμούς.
Λέγεται ότι στην Κίνα χιόνισε τον Αύγουστο και πως στην Κορέα σημειώθηκαν ισχυρές καταιγίδες και πλημμύρες. Άνθρωποι πίστευαν ότι ήρθε το τέλος του κόσμου και πολλοί ήταν εκείνοι που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους.
Το φαινόμενο ήταν η αιτία που ξεκίνησαν επεκτατικοί πόλεμοι από τους Μογγόλους, τους Άραβες και τους Σλάβους. Υπήρχε έλλειψη φαγητού και κοινωνικές αναταραχές. O βυζαντινός ιστορικός Προκόπιος το περιέγραψε ως εξής:
«Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονιάς ένας πολύ κακός οιωνός εμφανίστηκε. Γιατί ο Ήλιος απέπνεε το φως του χωρίς λάμψη… και έμοιαζε υπερβολικά σαν να επρόκειτο για έκλειψη Ηλίου, καθώς οι ακτίνες του ήταν θολές».
Σύμφωνα με τα γραπτά ενός Σύρου συγγραφέα, ο οποίος παρατήρησε το φαινόμενο: «Ο ήλιος άρχισε να σκοτεινιάζει μέρα με τη μέρα και το φεγγάρι τη νύχτα, ενώ η θάλασσα αγρίευε».
Oι έρευνες που έγιναν για την περίοδο μεταξύ του 536 και 551 μ.Χ. έδειξαν ότι τα δέντρα σταμάτησαν να μεγαλώνουν και η ηλιακή ακτινοβολία που έφτανε στη Γη ήταν αρκετά μικρότερη.
Την περίοδο εκείνη ξέσπασε η πανώλη του Ιουστινιανού που προκάλεσε τον θάνατο 25 εκατομμύριων ανθρώπων. Υπολογίζεται ότι κάθε μέρα πέθαιναν 5000 άτομα στην Κωνσταντινούπολη, με αποτέλεσμα σε ελάχιστο διάστημα να αφανιστεί το 40% των κατοίκων της πόλης.
Ακόμη και σήμερα οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει στην αιτία που προκάλεσε αυτά τα φαινόμενα. Η επικρατέστερη θεωρία αναφέρει ότι ίσως προκλήθηκε από μια μεγάλη έκρηξη ηφαιστείου στο ισημερινό που κάλυψε με ένα παχύ στρώμα τέφρας τον ουρανό.
Σύμφωνα με άλλες εκδοχές, σημειώθηκαν δύο μεγάλες εκρήξεις σε διάστημα 4 ετών ή η κλιματική αλλαγή προήλθε από πτώση είτε μετεωρίτη είτε κομήτη στη Γη....
