Νέες ανασκαφές διενεργούνταν στην περιοχή της Αλεξάνδρειας το 1961, με σκοπό την ανεύρεση του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι προηγούμενες αποτυχίες δεν απογοήτευσαν τους αρχαιολόγους, οι οποίοι βασίζονταν κυρίως στη μελέτη του Δρ. Annibale Evaristo Breccia, πρώην εφόρου του Ελληνορωμαϊκού Μουσείου της Αλεξάνδρειας.
Ο Δρ. Breccia υποστήριζε, μεταξύ άλλων, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είχε εκφράσει την επιθυμία, πριν πεθάνει, να ταφεί στην όαση Άμμων, κοντά στον ουράνιο πατέρα του. Πράγματι, μετά την κηδεία, αποφασίσθηκε στη Βαβυλώνα, να μεταφερθεί το σώμα του τρανού Βασιλιά στην Αίγυπτο, ώστε να παραμείνει για πάντα στον ναό του Άμμωνος Διός.
Σύμφωνα με τον Ιταλό Αιγυπτιολόγο, οι προετοιμασίες για τη μεταφορά της σορού και οι διάφορες πολιτικές δολοπλοκίες διήρκησαν περίπου δύο χρόνια. Κατ’ αρχήν, έπρεπε να κατασκευασθεί μια χρυσή σαρκοφάγος με όλες τις ενδεδειγμένες αρωματικές ουσίες, για να διατηρηθεί μέσα στους αιώνες το σώμα του ένδοξου Μακεδόνα Βασιλιά. Η σαρκοφάγος καλυπτόταν με χρυσοποίκιλτο ύφασμα, ενώ η διακόσμηση του ευρύτερου χώρου περιλάμβανε μωσαϊκά σε σχήμα όστρακου και ολόχρυσο θρόνο.
Κατά τα τέλη του 322 π.Χ. η πορεία της πομπής ξεκίνησε από τη Βαβυλώνα με κατεύθυνση την Αίγυπτο, μέσω Δαμασκού. Ο Πτολεμαίος, τότε Βασιλιάς της Αιγύπτου, μετέβη με τα στρατεύματά του στα συριακά σύνορα, για να προϋπαντήσει τη νεκρική πομπή. Ο Πτολεμαίος κατάφερε τελικά να αποκτήσει τη σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που θεωρούνταν πολύτιμο λείψανο για την Αίγυπτο. Την μετέφεραν στη Μέμφιδα, όπου και έγινε η ταφή σύμφωνα με τα μακεδονικά έθιμα, μέσα σε σαρκοφάγο, σχήματος κλίνης.
Ο Δρ. Breccia ανέφερε επίσης ότι υπεράνω της περιοχής που ετάφη ο Μεγάλος Αλέξανδρος, ανεγέρθηκε ένας ναός περιβεβλημένος με προαύλιο. Αργότερα, ανεγέρθηκαν κι άλλοι τάφοι, των Βασιλέων και Πριγκίπων της οικογένειας των Πτολεμαίων, ώστε να κατασκευαστεί ένα τεράστιο μαυσωλείο στην περιοχή.
Η χρυσή σαρκοφάγος, στην οποία τοποθετήθηκε η σορός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αντικαταστάθηκε από μια γυάλινη από τον Πτολεμαίο ΧΙ και φαίνεται πως αργότερα λεηλατήθηκαν όλα τα πολύτιμα κτερίσματα. Ακόμα και οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες σεβάστηκαν τον τάφο του Μακεδόνα στρατηλάτη.
Δυστυχώς, στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ., όταν οι επαναστάσεις και οι εμφύλιοι πόλεμοι κατέστρεψαν ολόκληρη την πόλη, τα κτίρια της βασιλικής νεκρόπολης χάθηκαν για πάντα.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ», στις 20/01/1963…
