Στην εβραϊκή Γλώσσα η λέξη «ΕΛΟΧΙΜ» έχει πολλές ερμηνείες. Σημαίνει οι Υιοί του Θεού, οι Άγγελοι, οι άρχοντες και οι άνθρωποι που διακρίνονται για την αρετή τους.
Έτσι, σε πολλά κείμενα, όταν μιλούν για τους «ΕΛΟΧΙΜ», αλλού εννοούν τους Αγγέλους του Θεού και αλλού τα Παιδιά του Θεού. Συνεπώς, σε πολλές περιπτώσεις, οι Υιοί του Θεού μπορεί να αποκαλούνται Άγγελοι του Θεού, όπως επίσης και οι ενάρετοι άνθρωποι να αποκαλούνται κι αυτοί Άγγελοι.
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία μάλιστα, στην επίσημη έκδοση της Καινής Διαθήκης, τηνVulgata, μεταφράζει τους «ΕΛΟΧΙΜ» σαν τα Παιδιά του Θεού. Με το θέμα αυτό ασχολήθηκε και ο Πατέρας της Δύσης, ο Άγιος Αυγουστίνος, ο οποίος, στο βιβλίο «Πολιτεία του Θεού» (De civitate dei), υποστηρίζει πως με τον όρο «ΕΛΟΧΙΜ» εννοούνται οι ενάρετοι άνθρωποι, καθώς οι Άγγελοι είναι πνεύματα και δεν έχουν ούτε φύλο, ούτε υλικά σώματα. Επομένως, δεν ήταν δυνατό οι Άγγελοι να συνάψουν σχέσεις με τις κόρες των ανθρώπων και άρα, στο βιβλίο του Ενώχ, με τη λέξη «ΕΛΟΧΙΜ» εννοούνται οι ενάρετοι. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται και στο βιβλίο της «Γένεσης», όπου στο έκτο κεφάλαιο και τρίτο στίχο (6,3) ο Θεός αναφέρεται σε ανθρώπους και όχι σε Αγγέλους, όταν λέει: «Δεν θα παραμείνει το ζωοποιό Πνεύμα μου στους ανθρώπους για πάντα, γιατί είναι σαρκικοί».
Επομένως, αυτοί που προσελκύστηκαν από τις όμορφες γυναίκες και ενώθηκαν μαζί τους ήταν οι ενάρετοι άνθρωποι και όχι οι Άγγελοι.
Ο ίδιος ο Ιησούς, μιλώντας στους Σαδδουκαίους για την ανάσταση των νεκρών, τους είπε: «Όταν αναστηθούν οι νεκροί, ούτε θα νυμφεύονται ούτε θα παντρεύονται, αλλά θα είναι όπως οι άγγελοι στον ουρανό» (Κατά Ματθαίον 22,30).
