Όταν ο πρόεδρος του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν συνελήφθη το Δεκέμβριο του 2003, η CIA έστειλε έναν ειδικό πράκτορα για να το ανακρίνει προκειμένου να του αποσπάσει πληροφορίες τον John Nixon.
Ο κ. Νίξον είχε ασχοληθεί επισταμένως με την μελέτη της προσωπικότητας του Σαντάμ Χουσεΐν από την ένταξή του CIA το 1998. Ο ρόλος του ήταν να συγκεντρώσει όσο περισσότερες πληροφορίες έτσι ώστε να καταστεί πιο εύκολη η αποκωδικοποίηση της στρατηγικής του.
Ο πράκτορας της CIA βρισκόταν στο Ιράκ όταν συνελήφθη ο Σαντάμ Χουσείν από στρατεύματα των ΗΠΑ σε μια μικρή, υπόγεια τρύπα δίπλα σε κτίρια κοντά στην γενέτειρά του, Τικρίτ.
Όταν η είδηση σύλληψης του Σαντάμ Χουσείν έγινε γνωστή, οι ΗΠΑ χρειάζονταν την ταυτοποίησή του μια αποστολή που ανατέθηκε στον κ. Νίξον.
Υπήρξαν φήμες ότι αυτός που συνελήφθη ήταν κάποιος σωσίας του ωστόσο όπως τονίζει ο κ. Νίξον στις δηλώσεις «μόλις τον είδα ήμουν σίγουρος ότι ήταν αυτός».
Ο κ. Νίξον πήρε το ρόλο του ανακριτή και όπως αναφέρει «δεν το πίστευα ότι βρισκόμουν με τον πλέον καταζητούμενο άνθρωπο στον κόσμο».
Ο κ. Νίξον, περιγράφει την πρώην ηγέτη του Ιράκ ως ένα «άκρως αντιφατικό άτομο».
«Είδα την ανθρώπινη πλευρά» του Σαντάμ Χουσεΐν», λέει, η οποία βρίσκεται σε ε μεγάλη αντίθεση με την εικόνα που παρουσίαζαν τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.
«Ήταν ένα από τα πιο χαρισματικά άτομα που έχω συναντήσει ποτέ. Όταν ήθελε ο ίδιος ήταν ο το πιο γοητευτικό, αστείο και ευγενικό άτομο».
Ωστόσο ο Σαντάμ Χουσείν μπορούσε πολύ εύκολα να περάσει στη «σκοτεινή πλευρά» και να μεταμορφωθεί σε αγενή, αλαζόνας και ιδιαίτερα τρομακτικό όταν έχανε την ψυχραιμία του.
Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης του Σαντάμ Χουσείν στο δωμάτιο βρισκόταν μόνο ο πράκτορας Νίξον, και ένας διερμηνέας.
Στο τέλος της πρώτης ανάκρισης, στην οποία ο κ. Νίξον προσπάθησε να δημιουργήσει μια σχέση με τον Σαντάμ Χουσεΐν, με την ελπίδα ότι θα συνεργαστούν, ο Σαντάμ του είπε ότι απολάμβανε τη συζήτηση.
Ήταν ένα θετικό ξεκίνημα, αλλά την επόμενη μέρα ο κ. Νίξον, λέει ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν άρχισε να είναι πιο καχύποπτος.
Ο κ. Νίξον παραδέχθηκε ότι η CIA είχε πολύ λίγα κίνητρα να προσφέρει στον Σαντάμ Χουσεΐν για να τον κάνει να μιλήσει.
«Έπρεπε να του κάνω έκκληση και να προσπαθήσω να τον πείσω ότι έπρεπε να γίνει γνωστή και η δική του οπτική προς τους παγκόσμιους ηγέτες. Ήξερα ότι έπρεπε να προσπαθήσω για να πάρουμε απαντήσεις».
Το πιο σημαντικό θέμα ήταν αυτό των όπλων μαζικής καταστροφής.
Οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο είχαν χρησιμοποιήσει ως αιτία για τον πόλεμο στο Ιράκ την κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής από τις ιρακινές δυνάμεις.
Ο κ. Nixon λέει «ήταν αυτό ήταν το μοναδικό που ήθελε να μάθει ο Λευκός Οίκος», αλλά – από την ανάκριση του Σαντάμ Χουσεΐν και των συμβούλων του δεν επαληθεύτηκε κάτι τέτοιο και το συμπέρασμα ήταν ότι ο πρώην ηγέτης του Ιράκ είχε σταματήσει χρόνια πριν το πυρηνικό πρόγραμμά της χώρας και δεν είχε καμία πρόθεση να το θέσει πάλι σε λειτουργία.
Τέλος ο κ. Νίξον κατακεραυνώνει τη διακυβέρνηση Μπους τονίζοντας ότι δεν είχε κανένα σχέδιο για το Ιράκ για την μετά Σαντάμ Χουσείν εποχή με αποτέλεσμα να υπάρξει άνοδος εξτρεμιστικών ομάδων, όπως το «Ισλαμικό Κράτος» και πιστεύει ότι η περιοχή θα ήταν πολύ καλύτερη εάν ο Σαντάμ Χουσείν είχε παραμείνει στην εξουσία.