«Ο πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να κλείσει τη συμφωνία άμεσα. Στις 10 Μαρτίου θα έχουμε staff-level-agreement» δηλώνει κατηγορηματικά κορυφαίο στέλεχος του οικονομικού επιτελείου εκφράζοντας αισιοδοξία για άμεση συμφωνία με την τρόικα. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι ο κ. Τσίπρας «είναι απόλυτα προσηλωμένος στο στόχο και το μόνο που τον απασχολεί μετά το Eurogroup είναι η ψήφιση του πακέτου της συμφωνίας από τη Βουλή για περάσουμε σε φάση ανάπτυξης».
Η εκδοχή αυτή είναι η συντομότερη από όσες κυκλοφορούν τις τελευταίες ώρες για τη ψήφιση των μέτρων, την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που θα δώσει ανάσα στις ελληνικές τράπεζες και στην οικονομία.
Τα βασικά σενάρια που διαμορφώνονται είναι τρία:
-Το σενάριο της Μάλτας (το πιο δύσκολο): Αν η συμφωνία για τα μέτρα του 2019 και τις πιθανές φοροελαφρύνσεις κλείσει με μια και μόνο «κάθοδο» των Θεσμών στην Αθήνα τότε οι εξελίξεις θα επιταχυνθούν. Οι Θεσμοί αναμένονται στις 28 Φεβρουαρίου. Αν κλείσουν σε ένα δεκαήμερο, όπως πιστεύει ο κυβερνητικός παράγοντας, τότε ανοίγει ο δρόμος για τη ψήφιση των πολυνομοσχεδίων ακόμη και πριν το Eurogroup της 20ης Μαρτίου, ή το αργότερο στην έκτακτη συνεδρίαση της Μάλτας στις 7 Απριλίου όπως ανέφερε την Τρίτη ευρωπαίος αξιωματούχος.
Σε αυτή την περίπτωση, αν έχει εξασφαλιστεί στο μεταξύ η συμμετοχή του ΔΝΤ και το περίγραμμα των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, τότε η Ελλάδα θα μπορούσε να μπει στο QE στις 27 Απριλίου.
-Το σενάριο της καθυστέρησης: Με βάση τις δηλώσεις από τον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ και το γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μένουν ακόμη πολλά να γίνουν σε επίπεδο υλοποίησης. Το κλίμα αυτό «κουμπώνει» με όσους μέσα στην κυβέρνηση περιμένουν «κάτι καλύτερο» σε επίπεδο ανταλλαγμάτων για τις περικοπές στο αφορολόγητο και στις συντάξεις ώστε να γίνει ευκολότερη η ψήφιση των μέτρων στη Βουλή.
Αναλυτές εκτιμούν ότι οι διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν κάπως έτσι να φτάσουν ως το Μάιο. «Οι Ευρωπαίοι θα δικαιολογούν την καθυστέρηση με τις δυσκολίες που παρουσιάζει η ένταξη του ΔΝΤ στο πρόγραμμα ενώ η κυβέρνηση θα μπορεί να λέει ότι διαπραγματεύεται τις αντισταθμιστικές ελαφρύνσεις» λέει ένας εξ’ αυτών.
Αν επιβεβαιωθεί αυτή η εκτίμηση η αξιολόγηση θα μπορούσε να κλείσει με νέα κάθοδο των Θεσμών μετά το Πάσχα (16 Απριλιου) ενώ τα μέτρα θα ψηφιστούν από τη Βουλή το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαΐου, όπως συνέβη το 2016.
Σε αυτή την περίπτωση το Eurogroup που θα μπορούσε να σφραγίσει πολιτικά το κλείσιμο την αξιολόγησης είναι στις 22 Μαΐου. Ακολουθεί στις 8 Ιουνίου συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ στο Ταλίν της Εσθονίας για την είσοδο στο QE.
-Το σενάριο του Σεπτεμβρίου: Ανακινήθηκε τις τελευταίες ώρες κυρίως από το γερμανικό Τύπο. Συνδέεται με πληροφορίες (που διαψεύδονται) ότι η κυβέρνηση μαζεύει τα διαθέσιμα φορέων της γενικής κυβέρνησης για να μπορέσει ξύνοντας τον πάτο του βαρελιού να πληρώσει τις λήξεις χρέους ύψους 7 δισ. ευρώ τον Ιούλιο. Η λογική πίσω από αυτό το σενάριο είναι ότι η κυβέρνηση θα παίξει τη «ζαριά» των γερμανικών εκλογών του Σεπτεμβρίου ποντάροντας στο ενδεχόμενο να επικρατήσει ο υποψήφιος καγκελάριος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) Μάρτιν Σουλτς έναντι της Άνγκελα Μέρκελ.
Σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα δεν θα μπει στο QE ως το φθινόπωρο, γεγονός που θα ρίξει έξω τις προβλέψεις για την ανάπτυξη και τα έσοδα του κράτους. Η πραγματική οικονομία θα στεγνώσει από την παύση της αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα και ο χρόνος για την απόδοση των συντάξεων θα αυξηθεί. Η αξιολόγηση θα έχει ήδη εκτροχιαστεί και η χώρα θα «φλερτάρει» με τη χρεοκοπία. Αν φτάσουμε ως τον Ιούλιο και τελικά διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχουν λεφτά για τα ομόλογα της ΕΚΤ που λήγουν στις 20 Ιουλίου (3,8 δισ. ευρώ) τότε θα μπορούσε να επαναληφθεί το σενάριο του 2015 για μια λύση στο παρά ένα.
Σε αυτό το ακραίο σενάριο έχει ακουστεί κατά καιρούς και η δυνατότητα πληρωμής των ομολόγων της ΕΚΤ απευθείας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) για να αποτραπεί η χρεοκοπία.
