Στην Ωκεανία είναι θαμμένο πιθανόν το σημαντικότερο μυστικό της ανθρώπινης ιστορίας: το μυστικό της προέλευσής του. Άλλωστε, στην Ιάβα ανακαλύφθηκε ο πιθηκάνθρωπος, ο προάγγελος και ο πρόδρομος του ανθρώπου.
Επί μακρόν, οι επιστήμονες αρνούνταν πεισματικά να αποδεχθούν ότι το κρανίο και τα οστά που ξέθαψε ο Ολλανδός παλαιοανθρωπολόγος Eugene Dubois ανήκαν σε ανθρωποειδή, αλλά οι ανασκαφές του Gustav Heinrich Ralph von Koenigswald δεν άφηναν καμιά αμφιβολία.
Πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, στις αρχές της πρώτης περιόδου των πάγων, ζούσε στην Ιάβα ένα παράξενο ον, με χοντρό και βαρύ κρανίο και χαμηλό μέτωπο. Η χωρητικότητα του κρανίου του ήταν 900 κυβικά εκατοστά μέτρα, αλλά παρά τους πιθηκοειδείς και βάναυσους τρόπους του, δεν έπαυε να είναι άνθρωπος, που είχε ίσως μια δική του γλώσσα και μπορούσε να κατασκευάζει τα δικά του εργαλεία.
Δυστυχώς, πολιτικές αναταραχές στην Ινδονησία διέκοψαν εκτεταμένες αναζητήσεις επιστημόνων, που σκόπευαν να αποκαλύψουν τα μυστήρια που συνδέονταν με την προέλευση του ανθρώπου.
Όλα τα νησιά του μεγάλου ωκεανού, όπως η Χαβάη, η Νέα Ζηλανδία και το Νησί του Πάσχα, ακόμη κατοικούνται εν μέρει από τους εκπροσώπους μιας φυλής με άγνωστο παρελθόν. Μιλούν όλοι τους μια γλώσσα, που συγγενεύει με τις γλώσσες της Μαδαγασκάρης, της Ινδονησίας και της Μικρονησίας. Πώς σχηματίστηκε άραγε η μεγάλη αυτή οικογένεια, που έλαβε την ονομασία «Μαλαισιο-πολυνησιακή»;
Όλοι οι πολυνησιακοί μύθοι μιλούν για μια μυστηριώδη γη, ονομαζόμενη Καβαϊάκι, από την οποία ξεκίνησαν οι πρόγονοι των σημερινών κατοίκων, για να κατακτήσουν τις θάλασσες. Σήμερα η θρυλική αυτή γη ταυτίζεται με την Ινδοκίνα ή τη Βιρμανία.
Επίσης, έχει αναγνωριστεί πια πως οι Μαορί, κάτοικοι της Χαβάης, της Ταϊτής και των νησιών Σαμόα, αποτελούν έναν κλάδο της λευκής φυλής, που αποσπάσθηκε από τις άλλες ομάδες σε μια πολύ απομακρυσμένη εποχή και που, αντί να κατευθυνθεί δυτικά, στράφηκε νότια και ανατολικά. Κατά τη διάρκεια των μεταναστεύσεων, αναμίχθηκαν με μογγολικούς λαούς, αλλά και αφρικανικούς.
Στην Ινδονησία, στην Πολυνησία και στη Μικρονησία συναντάται πλήθος μεγαλιθικών μνημείων, που μοιάζουν με τα αντίστοιχα της Ευρώπης. Εκ τούτου, εξήχθη το συμπέρασμα ότι προηγήθηκε μια άγνωστη φυλή, προπομπός όλων των φυλών του Ειρηνικού και η ύπαρξή της πιστοποιείται από τους κατακόρυφους λίθους, τα γιγαντιαία δώματα και κυρίως, από τα κολοσσιαία αγάλματα της νήσου του Πάσχα, που συναρπάζουν με το μέγεθος και αποτελούν γρίφο σχετικά με το ποια ήταν ακριβώς η χρησιμότητά τους.
Ο τρίλιθος του Τόγκα, ένα είδος τεράστιας πύλης, αποτελούμενης από τρεις ογκόλιθους, βάρους 15 έως 20 τόνων έκαστος και ύψους 6 μέτρων, θεωρείται μια από τις θεαματικότερες αποδείξεις της διέλευσης του λαού από διάφορους τόπους και το Νησί του Πάσχα δεν ήταν παρά ένας σταθμός στις περιπλανήσεις τους.
Σύμφωνα με ορισμένους αρχαιολόγους, ο πολιτισμός αυτός έφτασε και μέχρι τις ακτές της Αμερικής. Τα μνημεία του Περού και της Βολιβίας είναι, κατά τη γνώμη τους, έργα του ίδιου πολιτισμού. Επομένως, θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι οι Πολυνήσιοι είναι ένας λαός που έφτασε μεταγενέστερα στα νησιά, κατέστρεψε τον μεγαλιθικό πολιτισμό και εγκαταστάθηκε εν μέσω των ερειπίων του.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», στις 29/03/1951…
