Στην οροσειρά Freita της βόρειας Πορτογαλίας, κοντά σε ένα χωριό που ονομάζεται Castanheira, βρίσκεται ένα τεράστιο πέτρωμα γρανίτη που «γεννά» περιοδικά μικρές πέτρες. Αυτό το σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο είναι γνωστό ως «ο βράχος που γεννά».
Ο βράχος έχει μεγάλη έκταση και η επιφάνεια του είναι γεμάτη με μικρά οζίδια σε σχήμα δίσκων που έχουν διάμετρο από 2 μέχρι και 12 εκατοστά. Λόγω της διάβρωσης που υφίσταται ο βράχος από γρανίτη, αυτά τα οζίδια «πέφτουν» από τον βράχο, αφήνοντας στην επιφάνειά του μαύρα σημάδια.
Αυτά τα οζίδια αποτελούνται από τα ίδια ορυκτά στοιχεία όπως και ο βράχος του γρανίτη στον οποίο ζουν αλλά το εξωτερικό τους αποτελείται από βιοτίτη, ένα υλικό που έχει μεγάλη αντοχή. Η βροχή και το νερό εισέρχονται μέσα από τις ρωγμές που αφήνουν οι μικρές πέτρες που πέφτουν, με αποτέλεσμα το νερό να παγώνει, όταν φτάνει ο χειμώνας. Το νερό διαστέλλεται όταν είναι παγωμένο και καθώς εισέρχεται όλο και βαθύτερα στο βράχο, λειτουργεί σαν σφήνα. Από το εσωτερικό του βράχου και λόγω της διαστολής του παγωμένου νερού προκύπτουν στην επιφάνεια του γρανίτη αυτές οι μικρές πέτρες. Χρειάζονται βέβαια πολλές εκατοντάδες χειμώνες για να δημιουργηθούν οι συνθήκες αυτές μέσα στο βράχο. Για αυτό και δεν συναντάμε συχνά το φαινόμενο αυτό.
Για τoυς ντόπιους, το φαινόμενο συμβολίζει τη γονιμότητα. Πιστεύουν, μάλιστα, ότι μια γυναίκα που θέλει να μείνει έγκυος μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητές της τοποθετώντας έναν από τους μικρούς βράχους στο κρεβάτι της. Αν και το να πάρει κανείς πέτρες από την περιοχή, απαγορεύεται μιας και ο βράχος προστατεύεται από την Ουνέσκο.
