Η Κίνα έχει εκφράσει την αντίθεσή της στην ανάπτυξη του αμερικανικού αντιπυραυλικού συστήματος (Terminal High Altitude Area Defense -THAAD) στο έδαφος της Νότιας Κορέας με αφορμή το ισχυρό σύστημα ραντάρ που φέρει. Το Πεκίνο υποστηρίζει ότι το ραντάρ του THAAD θα σαρώνει περιοχές, εντός των κινεζικών εδαφών, δίνοντας (άμεση) εικόνα στη Νότια Κορέα και κατ’ επέκταση στις ΗΠΑ για τις κινήσεις και τις δραστηριότητες των κινεζικών ενόπλων δυνάμεων.
Ο απόστρατος στρατηγός των Πεζοναυτών και νέος υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Τζέιμς Ματίς, αναμένεται να υπογραμμίσει την τήρηση των αμυντικών δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει οι ΗΠΑ έναντι της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας κατά την πρώτη του επίσκεψη στην Ασία.
Πρόκειται για την πρώτη διπλωματική αποστολή του ίδιου στο εξωτερικό, από την ανάληψη των υπουργικών καθηκόντων του, αλλά και την πρώτη επίσκεψη εκτός των ΗΠΑ, που πραγματοποιεί υπουργός της νέας αμερικανικής κυβέρνησης.
Από την πλευρά της, η Ιαπωνία δαπανά για τις αμυντικές ανάγκες ποσοστό γύρω στο 1% του ΑΕΠ της, που είναι κατά πολύ μικρότερο από τις αμυντικές δαπάνες της Κίνας. Παράλληλα, η Ιαπωνία εμπλέκεται σε μια νησιωτική διαμάχη με την Κίνα, στην Ανατολική Σινική Θάλασσα και σε απόσταση 220 χιλιομέτρων βορειοανατολικά της Ταϊβάν.
Παράλληλα, η Ουάσιγκτον ανησυχεί για τις κινεζικές κινήσεις στη Νότια Σινική Θάλασσα, ενώ η ένταση στις σινοαμερικανικές σχέσεις κλιμακώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς ο Λευκός Οίκος τάχθηκε υπέρ της υποστήριξης των διεθνών υδάτων στη Νότια Σινική Θάλασσα.
Από την άλλη μεριά, στην ευρύτερη ασιατική περιοχή κλιμακώνεται η ανησυχία από το ενδεχόμενο μιας νέας δοκιμαστικής πυραυλικής εκτόξευσης με βαλλιστικά χαρακτηριστικά από τη Βόρεια Κορέα.
Σύμφωνα με δηλώσεις αξιωματούχων, το γεγονός ότι ο Μάτις κατευθύνεται στην Ασία έναντι του Ιράκ ή του Αφγανιστάν δίνει έμφαση στην απόφαση της Ουάσιγκτον να διαβεβαιώσει τις δύο ασιατικές χώρες για τις αμυντικές δεσμεύσεις της, ενώ τόσο η Νότια Κορέα, όσο και η Ιαπωνία φιλοξενούν περίπου 80.000 Αμερικανούς στρατιώτες. Σε γεωπολιτικό επίπεδο, υπογραμμίζεται η σημασία της ευρύτερης ασιατικής περιοχής στο πλαίσιο καθορισμού των στόχων της εξωτερικής πολιτικής που θ’ ασκήσει η νέα αμερικανική κυβέρνηση.