Παρασκευή 26 Ιουνίου ήταν όταν έσκασε η οικονομικοκοινωνική βόμβα Τσίπρα-Βαρουφάκη και κατόπιν μπήκαν στην ζωή μας τα capital controls.

Σαν σήμερα 29 Ιουνίου άρχισε η επώδυνη για τον Έλληνα εφαρμογή τους…

Aπό το μεσημέρι της 29 Ιουνίου λειτουργούσαν τα ATM με ημερήσιο όριο ανάληψης 60€ ανά κάρτα, που αντιστοιχούσαν σε 1.800€ το μήνα.

Και γεννηθήτω ουρά…

Η αστεία συγκυρία είναι πως οι τράπεζες άνοιξαν ξανά την Τρίτη 7 Ιουλίου, δηλαδή την ημερομηνία που τέσσερα χρόνια μετά έχουμε εκλογές!!!

Τον Σεπτέμβριο του 2015, ορισμένες πτυχές των capital controls χαλάρωσαν αλλά το κακό είχε ήδη γίνει. Υποτίθεται πως η εφαρμογή των capital controls ήταν μια προσωρινή πολιτική με στόχο να περιορίσει τις εκροές καταθέσεων και να διασφαλίσει τη σταθερότητα του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος . Φευ….

Οι πρώτες που πλήρωσαν το μάρμαρο ήταν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ή όσες χρησιμοποιούν το διαδικτυακό εμπόριο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι εν λόγω εταιρείες δεν διαθέτουν την απαραίτητη ρευστότητα.

Πριν όμως τα αιφνιδιαστικά capital controls είχε προηγηθεί μια μεγάλη εκροή καταθέσεων από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, ύψους 42 δισεκατομμυρίων ευρώ μεταξύ Νοεμβρίου 2014 και Ιουνίου 2015, και αυτή ήταν που κατέστησε την επιβολή περιορισμών κεφαλαίου απαραίτητο κακό για την επιβίωση των τραπεζών.

Κατά τους πρώτους 12 μήνες από την επιβολή ελέγχων κεφαλαίου (capital controls) η ένταση των αρνητικών επιπτώσεων στον κύκλο εργασιών των επιχειρήσεων έφτασε στο αποκορύφωμά της.

Και μετά ήρθε η έκρηξη με τα “κόκκινα δάνεια”. Η αβεβαιότητα που επικρατούσε συνέβαλε στη στάση των δανειοληπτών, οι οποίοι σταμάτησαν να καταβάλλουν πληρωμές.

Επιπλέον η χρήση επιταγών, ένας κοινός τρόπος πληρωμής για αγαθά και υπηρεσίες, έπληγει σοβαρά από την επιβολή των capital controls. Αυτή η εξέλιξη ουσιαστικά «πάγωσε» την πραγματική οικονομία, καθώς κάποτε αποτελούσε ένα παράλληλο πιστωτικό σύστημα μέσω του οποίου περίπου 150 δισεκατομμύρια ευρώ χρησιμοποιούνται κάθε χρόνο για πληρωμή.

Η επιβολή κεφαλαιακών περιορισμών έδωσε στους πολίτες πάντως το κίνητρο να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής για τις συναλλαγές τους, με σημαντική αύξηση στις μηχανές POS, αύξηση στις συναλλαγές με χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες κατά 84% κλπ.

Τα μέτρα για την περίοδο κρίσης επέτρεψαν στη χώρα να σταθεροποιήσει τις τράπεζες και ακόμη και να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή, αλλά το αποτέλεσμα στην κακοποιημένη οικονομία της Ελλάδας ήταν ολέθρια!

Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι αρχές επέβαλαν ελέγχους μετά την επιδείνωση της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης εν μέσω απειλών ότι η χώρα θα εγκαταλείψει το ευρώ. Τα ελληνικά νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις απέσυραν το ένα τέταρτο των καταθέσεων ή 40 δισ. Ευρώ από τις τράπεζες το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Οι επτά βασικές συνέπειες του «εγκλήματος» για την ελληνική κοινωνία, τις επιχειρήσεις, το τραπεζικό σύστημα και εν γένει την ελληνική οικονομία ήταν:

-Η πτώση της ελληνικής οικονομίας σε ύφεση

-Ο πολλαπλασιασμός των επιχειρήσεων που έκλεισαν και η αύξηση της ανεργίας

-Η εξαφάνιση της αξίας των μετοχών των ελληνικών τραπεζών (σαράντα δισεκατομμύρια ευρώ) και οι τεράστιες ζημιές που υπέστη το κράτος και οι μειοψηφούντες μέτοχοι, καθώς και η μεγάλη επιβάρυνση για τους Έλληνες φορολογούμενους

-Η τεράστια πτώση των εσόδων από τη ναυτιλία

-Η συρρίκνωση των εξαγωγών

-Ο περιορισμός του τουριστικού εισοδήματος

-Αποσβέσεις του Χρηματιστηρίου Αθηνών