Η Τουρκία έχει φτάσει στο σημείο μέχρι να απειλεί αλλά και να κατηγορεί την Ελλάδα ότι παραβιάζει τους κανόνες του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, με τη διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων στο Αιγαίο Πέλαγος! Ο Ρώσος ο οποίος είναι εμπειρογνώμονας στον τομέα της ασφάλειας στη θάλασσα, αναλύει την «σύγκρουση» των δύο χωρών και το τί θα μπορούσε να γίνει...
«Οι ασκήσεις των ελληνικών ειδικών δυνάμεων στο νησί της Κω, παραβιάζουν τη σύμβαση σύμφωνα με τις συμβάσεις του 1947, που απαγορεύουν τη διεξαγωγή ασκήσεων στην περιοχή, επιμένει το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών.
Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, με τη σειρά του δικαιολογεί τις πράξεις της χώρας εξαιτίας των προκλήσεων της τουρκικής πλευράς.
Πρόσφατα, τουρκικά αεροσκάφη διέσχισαν παράνομα τον ελληνικό εναέριο χώρο την 1η Φεβρουαρίου του 2017 (στα Ίμια).
Είναι απαραίτητο να εξετασθεί η κατάσταση σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πλαίσιο με την ανακατανομή των σφαιρών επιρροής.
Μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ και τις αρκετά επιτυχείς ενέργειες της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή, πολλές, προηγούμενα, παγωμένες συγκρούσεις άρχισαν να κινούνται.
Τώρα η Τουρκία και η Ελλάδα κατηγορούν ο ένας τον άλλον και μιλούν για «κόκκινες γραμμές».
Ναι, υπάρχει κάποια συμφωνία, αλλά, καμία επίσημη, μεταξύ των δύο πλευρών.
Χωρίς καμία υποχώρηση, αισθανόμενες οι δύο χώρες τη δύναμή τους, προσπαθούν τώρα να ελέγξουν τη δύναμη του αντιπάλου τους. Θα μπορούσε να γίνει οποιαδήποτε κίνηση από την κάθε πλευρά, θα μπορούσε ακόμη να δημιουργηθεί ένα νέο στρατιωτικό μπλοκ», λέει ο Αντρέι Βολοσίν, σύμφωνα με το .
«Η Τουρκία, για παράδειγμα, αποφάσισε να μοιρασθεί τα προβλήματά της με τη Ρωσική Ομοσπονδία, και τώρα ψάχνει μια οποιαδήποτε ευκαιρία να ερμηνεύσει διαφορετικά την παμπάλαια σύγκρουσή της με την Αθήνα. Για αυτό έχει προβεί στις τρέχουσες διπλωματικές μανούβρες ξιφασκίας πάνω από το Αιγαίο και την κατάσταση που υπάρχει (διαιωνίζει) στο βόρειο τμήμα της Κύπρου.
Φυσικά, με την πρώτη ματιά, η σύγκρουση μεταξύ των δύο πλευρών που είναι στην Βορειοατλαντική Συμμαχία, φαίνεται, ίσως, ακανόνιστη (μη φυσιολογική). Παρ’ όλα αυτά, συνεχίσει ο εμπειρογνώμονας, όλα εντάσσονται στη λογική του μεταβαλλόμενου κόσμου.
Η Αθήνα και Άγκυρα περιμένουν με την ίδια αδημονία την αντίδραση της ηγεσίας της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Ειδικότερα, υπάρχει μια άλλη ερμηνεία των «κόκκινων γραμμών» σε αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς.
Είναι πιθανόν ότι αυτή η αντίδραση, όταν (και αν) ακολουθήσει, θα καθορίσει την όλη διαμόρφωση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας και όλα τα χρόνια προβλήματα που σχετίζονται με τα θαλάσσια σύνορα.
Αν κοιτάξουμε σε μια παρόμοια κατάσταση στην περιοχή του Ειρηνικού, βλέπουμε ότι υπάρχει η Κίνα που υποστηρίζει τα δικαιώματά της σε ορισμένες θαλάσσιες περιοχές. Έτσι, μια παρόμοια κίνηση, δηλαδή υπάρχει η τάση για να δοκιμάσει ο ένας τον άλλον στην «κόκκινη γραμμή» και αυτό γίνεται όχι μόνο σε ευρωπαϊκό μέρος αλλά και στην Ασία», θα συνοψίσει ο Α.Βολοσίν.
