Η Ελλάδα σε λίγες μέρες βγαίνει από το τελευταίο πρόγραμμα διάσωσης, αλλά για τους Έλληνες συνταξιούχους που χτυπήθηκαν από την κρίση και τη λιτότητα δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα.
Τη ζοφερή κατάσταση που βιώνουν οι συνταξιούχοι μετά τις δραματικές περικοπές που έχουν υποστεί τα τελευταία χρόνια περιγράφει ρεπορτάζ του πρακτορείου Reuters. Μέσα από τη συνέντευξη του Έλληνα συνταξιούχου, για δεύτερη φορά μετά το 2012, στο δημοσίευμα καταδεικνύονται οι δυσκολίες των συνταξιούχων, μετά από οκτώ χρόνια και τρία προγράμματα διάσωσης, να επιβιώσουν.
«Με δύο ευρώ στην τσέπη του, ο 81χρονος συνταξιούχος εργάτης εργοστασίου Γιώργος Βαγγελάκος βγαίνει στη λαϊκή αγορά της γειτονιάς του στο Κερατσίνι για ψώνια», αναφέρει το δημοσίευμα και προσθέτει: «Η χώρα βγαίνει από τα μνημόνια, αλλά για τον κ. Βαγγελάκο δεν υπάρχει τίποτα να φτιάξει».
«Για τα πορτοκάλια θα σε πληρώσω την άλλη εβδομάδα», λέει στον πωλητή στη λαϊκή αγορά. Τα υπόλοιπα χρήματα τα έδωσε για να πάρει μερικά τσαμπιά σταφύλια.
Το Reuters πήρε την πρώτη συνέντευξη από τον κ. Βαγγελάκο το 2012, όταν η Ελλάδα υπέγραψε ένα δεύτερο σχέδιο διάσωσης που την έσωσε από την πτώχευση και την έξοδο από την Ευρωζώνη.
O κ. Βαγγελάκος το 2012 πήγαινε στη λαϊκή με 20 ευρώ, σήμερα με 2 ευρώ/Φωτογραφία: Reuters
Τότε, πήγαινε στην αγορά με 20 ευρώ στην τσέπη του. Το μηνιαίο του εισόδημα, συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων και των παροχών του, είχε μειωθεί σε περίπου 900 ευρώ, από 1.250 ευρώ.
«Σήμερα είναι κάτω των 685 ευρώ και τα χρέη αυξάνονται», όπως είπε.
Με την ανεργία που στο αποκορύφωμά της έφτασε στο 28% και το ένα τέταρτο το παιδιών να ζουν σε επίπεδα φτώχειας, πολλές οικογένειες στηρίχτηκαν στα εισοδήματα των παππούδων κατά τη διάρκεια της κρίσης
Ο κ. Βαγγελάκος, πλέον, δεν μπορεί υποστηρίξει τις οικογένειες των δύο γιων του και μόλις που καταφέρνει να καλύψει τις δικές του ανάγκες και της γυναίκας του.
«Ξυπνάω το πρωί σε έναν εφιάλτη», είπε. «Πώς θα διαχειριστώ τα οικονομικά μου και τις ευθύνες μου; Με αυτό ξυπνάω κάθε πρωί», λέει.
Καθισμένος στην κουζίνα του μικρού σπιτιού του μπροστά σε έναν φορητό υπολογιστή γράφει τα χρέη του στο φαρμακείο και σε άλλες υποχρεώσεις: «36,8 (ευρώ), 47,5 συν 13… Αν προσθέσουμε σε αυτό το υπόλοιπο χρέος που πρέπει να πληρώσουμε, τι μας μένει να ζήσουμε;»…
