Όπως προκύπτει από το μακρύ κατάλογο των 95 προαπαιτούμενων, ως το τέλος Σεπτεμβρίου οι ελληνικές Αρχές θα έπρεπε να τροποποιήσουν τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, τον Πτωχευτικό και άλλους συναφείς νόμους, έτσι ώστε να ενισχυθεί η θέση των εξασφαλισμένων πιστωτών- δηλαδή των τραπεζών- προχωρώντας σε ευθυγράμμιση με τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές. Φως σε αυτό το μάλλον ασαφές προαπαιτούμενο ρίχνει η τελευταία Έκθεση του ΔΝΤ, όπου αποκαλύπτει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η κυβέρνηση έχει αναλάβει δέσμευση να φέρει διάταξη- και μάλιστα ως διαρθρωτικό ορόσημο (Structural Benchmark)- με την οποία οι τράπεζες θα έχουν μεγαλύτερη ή πλήρη κάλυψη για τα νέα εγγυημένα δάνεια!

Ας δούμε τι ακριβώς αναφέρει στην επίμαχη έκθεση το ΔΝΤ, στο κεφάλαιο για τις πολιτικές που αφορούν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα: «Κοιτάζοντας μπροστά, για να διευκολυνθεί η παροχή πίστωσης, θα πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω η θέση των εξασφαλισμένων πιστωτών. Παρά τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, το υπάρχον σύστημα παραμένει αναποτελεσματικό στη στήριξη του δανεισμού, δεδομένου ότι εγγυάται μόνο ότι οι εξασφαλισμένοι πιστωτές λαμβάνουν ένα μέρος των εσόδων της εξασφάλισης (65%). Ένας τέτοιος κανόνας είναι μοναδικός στην Ευρώπη και ενδέχεται να παρεμποδίσει την παροχή πίστωσης. Οι Αρχές σχεδιάζουν να αναθεωρήσουν την κατάταξη των αξιώσεων, προκειμένου να παράσχουν υψηλότερο επίπεδο προστασίας σε νέα εξασφαλισμένα δάνεια σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές (τέλος Σεπτεμβρίου).»

Ποιες είναι αυτές οι περιβόητες «βέλτιστες πρακτικές», με τις οποίες η Ελλάδα πρέπει να ευθυγραμμιστεί; Όπως προκύπτει από την ίδια έκθεση του ΔΝΤ, με εξαίρεση τη Γαλλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία, όπου διατηρούνται κάποια ελάχιστα ποσοστά προστασίας για τις απαιτήσεις των εργαζομένων, σε όλες τις υπόλοιπες χώρες οι τράπεζες ικανοποιούνται πλήρως και κατά προτεραιότητα, δηλαδή στο 100%.

Παρά τις παραπάνω δεσμεύσεις, που απορρέουν από το Μνημόνιο, οι διαρροές από το κυβερνητικό στρατόπεδο, στο περιθώριο των διαβουλεύσεων για τον Εξωδικαστικό, κινούνται σε άλλη κατεύθυνση, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι η ελληνική πλευρά ζητά ενίσχυση της θέσης των εργαζομένων στην πτωχευτική διαδικασία. Αυτή τη στιγμή, οι απαιτήσεις των εργαζομένων κατατάσσονται πίσω από το Δημόσιο και τις τράπεζες. Μιλώντας  στο Κόκκινο, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Ανδρέας Νεφελούδης επιβεβαίωσε αυτές τις πληροφορίες, κάνοντας λόγο για… χαραμάδα, που άνοιξε με τον Εξωδικαστικό.

Όπως σημείωσε, «στον εξωδικαστικό μηχανισμό, προϋπόθεση για να μπει κάποιος στη διαδικασία των ρυθμίσεων ήταν να πληρώσει ή να ρυθμίσει πληρωμές δεδουλευμένων των εργαζόμενων που απασχολεί. Ήταν η πρώτη «χαραμάδα» που άνοιξε για δεδουλευμένα εργαζόμενων σε επιχειρήσεις που έχουν προβλήματα. Αυτό πάει να γενικευτεί, είτε σε επιχειρήσεις που δεν έχουν θέματα δανειακών υποχρεώσεων είτε με την πτωχευτική διαδικασία», σημείωσε χαρακτηριστικά και πλέον το λόγο έχουν οι Θεσμοί, οι οποίοι σύμφωνα με πληροφορίες ασκούν ασφυκτικές πιέσεις για την εφαρμογή του «καυτού» προαπαιτούμενου, που ενισχύει τη θέση των τραπεζών.