Ένα από τα πιο γνωστά συμπτώματα από τον κορωνοϊό δεν είναι άλλο από την απώλεια της όσφρησης, που είχε συνδυαστεί με φλεγμονή που προκαλούσε ο ιός στα περιφερικά οσφρητικά νεύρα.
Ενώ ο καιρός περνούσε, αρκετοί που είχαν νοσήσει από κορονοϊό και είχαν το συγκεκριμένο σύμπτωμα ανησυχούσαν μήπως η απώλεια της όσφρησης είναι μόνιμη.
Για αυτή την ανησυχία έγιναν πολλές μελέτες από διάφορους επιστήμονες και πλέον υπάρχει μία πιο ξεκάθαρη εικόνα.
Άρα, τελικά η όσφρηση επιστρέφει μετά τη νόσηση;
Πού καταλήγει γαλλική μελέτη
Σε μελέτη του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου της Γαλλίας που έγινε σε ασθενείς που εμφάνισαν ανοσμία μετά τη λοίμωξη με κορονοϊό, η όσφρηση επανήλθε πλήρως εντός 12 μηνών.
Τα δεδομένα της εν λόγω έρευνας συνόψισαν οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Πάνος Μαλανδράκης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ).
Οι ερευνητές στη Γαλλία «είδαν» επαναφορά της όσφρησης σε 97 άτομα, 67 γυναίκες και 30 άνδρες, με μέσο όρο ηλικίας τα 39 έτη. Οι ασθενείς ρωτήθηκαν για την όσφρησή τους στους τέσσερις, στους οκτώ και στους 12 μήνες μετά τη νόσηση και υποβλήθηκαν σε ειδικά τεστ.
Στους τέσσερις μήνες, στο 84% των ασθενών η όσφρηση είχε επανέλθει, ενώ σε άλλους χρειάστηκε έξι έως οκτώ μήνες. Μόνο δύο άτομα είχαν επηρεασμένη όσφρηση ακόμα και έναν χρόνο μετά.
Δηλαδή, το ποσοστό των ατόμων που η όσφρηση επανήλθε πλήρως «άγγιξε» το 96%.
Πώς εξηγείται η απώλεια όσφρησης
Η μόλυνση μη νευρωνικών κυττάρων στην άνω ρινική κοιλότητα ίσως εξηγεί την απώλεια όσφρησης σε κάποιους ασθενείς, σύμφωνα με ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, όπως αναφέρεται σε έρευνα που έχει δημοσιευτεί στο Science Advances.
«Τα ευρήματά μας μάς δείχνουν ότι ο νέος κορονοϊός μεταβάλλει την αίσθηση της όσφρησης σε ασθενείς όχι με την άμεση μόλυνση των νευρώνων, αλλά επηρεάζοντας τη λειτουργία των υποστηρικτικών κυττάρων» έχει αναφέρει ο εκ των συγγραφέων Σάντιπ Ρόμπερτ Ντάτα.
Καθώς τα υποστηρικτικά κύτταρα στο οσφρητικό επιθήλιο, όπως εκείνα που παρέχουν μεταβολική και δομική υποστήριξη, χάνουν τη λειτουργία τους, αυτό έμμεσα έχει ως αποτέλεσμα αλλαγές στους «οσφρητικούς αισθητικούς νευρώνες».
«Τα συνεχή κύτταρα έχουν ευρέως αγνοηθεί και φαίνεται ότι πρέπει να τους δώσουμε προσοχή, με τον ίδιο τρόπο που δείχνουμε αυξανόμενη εκτίμηση στον κρίσιμο ρόλο που παίζουν τα νευρογλοιακά κύτταρα για τον εγκέφαλο» είχε τονίσει ο ίδιος.
