Μπορεί οι πολεμικές ιαχές να ακούγονται ολοένα και εγγύτερα στη «γειτονιά μας» και τα μηνύματα να είναι κάθε άλλο παρά ελπιδοφόρα, αλλά και στα Ευρωπαϊκά Κέντρα αποφάσεων, η ώρα των μεγάλων αναμετρήσεων φαίνεται να πλησιάζει.
Σημείο αναφοράς και τριβής δε θα μπορούσε να είναι άλλο, από αυτό της κατανομής των κονδυλίων σε πολιτικές και Ταμεία, καθώς και η διαμόρφωση των αντίστοιχων Κοινοτικών προτεραιοτήτων. «Πεδίο αντιπαράθεσης» είναι ο υπό διαμόρφωση Κοινοτικός προϋπολογισμός, το «Πολυετές Πρόγραμμα Χρηματοδοτήσεων» όπως λέγεται, που θα καλύπτει το χρονικό διάστημα 2021-2027. Η πρώτη παρουσίαση του αρχικού του σχεδίου, που θα τύχει διαπραγματεύσεων, πιθανόν σε βάθος διετίας, θα γίνει στις 2 Μαΐου.
Ο νέος Κοινοτικός προϋπολογισμός, έχει καταρχήν να λύσει την σπαζοκεφαλιά, που αφορά την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, που δημιουργεί η αποχώρηση της Αγγλίας και της ανάγκης να αυξηθούν τα Κοινοτικά Κονδύλια σε τομείς όπως η ασφάλεια, η άμυνα και η μετανάστευση. Η συνταγή φαίνεται να προϋποθέτει περικοπή των κονδυλίων που διατίθενται για την Κοινή Αγροτική Πολιτική, της τάξεως του 6% και αύξηση των εισφορών από τα Κράτη Μέλη. Συζήτηση επίσης γίνεται για τη θέσπιση «άμεσων φόρων» υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Διαδίκτυο θα είναι ο προνομιακός τομέας στόχευσης σε αυτή την προοπτική.
Η χώρα μας πρέπει να επιδείξει εγρήγορση. Και να υπάρχει ξεκάθαρη στόχευση. Οι τομείς των προτεραιοτήτων, «ταιριάζουν γάντι» με αυτά που προσφέραμε και αυτά που εκ των πραγμάτων θα συνεχίζουμε να προσφέρουμε. Για τις ανάγκες της Ευρωπαϊκής Άμυνας, μπορούμε να αποτελέσουμε «πολύτιμο εργαλείο», μέσα από τις υποδομές και το δυναμικό που με περίσσευμα ψυχής και πράξεις θυσίας αποκτήσαμε. Ομοίως στον τομέα της Ασφάλειας, ως εκ της θέσης μας, προασπιζόμαστε ζωτικά Ευρωπαϊκά συμφέροντα. Αλλά και στη μετανάστευση, ως κύρια πύλη εισόδου, επιφορτιστήκαμε δυσανάλογα πολλά και πρέπει να διεκδικήσουμε ακόμα ουσιαστικότερη Κοινοτική στήριξη. Οι προκλήσεις είναι μεγάλες και η συζητούμενη διαδικασία αναθεώρησης του θεσμικού πλαισίου για το Άσυλο και τον Κανονισμό του Δουβλίνου, δεν επιτρέπουν εφησυχασμό.
Επίκαιρη είναι πάντα και η συζήτηση για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Για την Ελλάδα αποκτά ξεχωριστή σημασία, υπό το πρίσμα ιδίως της αξιολόγησης για την προληπτική γραμμή στήριξης και την «έκθεσή μας» στις αγορές. Η θεσμοθέτηση της εγγυητικής λειτουργίας του Μηχανισμού, επί τη βάσει της συνεπούς επιδίωξης όρων και εξάλειψης των παθογενειών, θα εξασφαλίσει σταθερότητα χρηματοδότησης και θα αποτρέψει τους κερδοσκόπους.
Η λειτουργία του Μηχανισμού είναι καίριας σημασίας για την οικονομία μας και πρέπει να επικεντρωθούμε στην προοπτική του, ακόμα και στο πλαίσιο συγκεκριμενοποίησης των προτάσεων Μακρόν για την αναμόρφωση της Ευρωζώνης και των δημοσιονομικών παραμέτρων της. Στην κατεύθυνση πάντα της ανάπτυξης. Ως πολιτικής με περιεχόμενο και όχι ως απλό σχήμα λόγου.
