Πολύ αργά στέλνουμε άλλη μια LOR (Letter Of Request) στις ΗΠΑ με την οποία ζητάμε την αναβάθμιση 90 F-16 σε επιπεδο Viper αλλά πλέον δεν υπάρχει χρόνος.

Μια αναβάθμιση που σαφώς και πρέπει να γίνει αλλά έχουμε αργήσει ήδη πέντε ολόκληρα  χρόνια με την Τουρκία να έχει ήδη αναβαθμισει τα δικά της F16, οπότε ουσιαστικά αγωνιζόμαστε να βρεθουμε στο επίπεδο που βρίσκεται η ΤΗΚ εδώ και δύο χρόνια περίπου.

Πρέπει να αγοραστεί άμεσα τουλάχιστον μια μοίρα F-35 σε συνδυασμό με ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα τα οποία να «βλέπουν» τα τουρκικά F-35. Αυτές θα ήταν οι μόνες αποδεκτές λύσεις.

Πρόκειται για τα αεροσκάφη F-16 που αγοράστηκαν επί των κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Σημίτη δηλαδή τα F-16 Block 50 και τα F-16 Block 52+ μένουν δηλαδή απ΄έξω τα F-16C/D Block 52+ Advanced που αγοράστηκαν επί κυβερνήσεως Κ.Καραμανλή. Το κόστος έχει υπολογιστεί σε 1 με 1,2 δις δολάρια.

Σε λίγο καιρό θα πετάξει στο Αιγαίο το πρώτο τουρκικό F-35 τα οποία στο σύνολό τους θα έχουν παραδοθεί όλα μέχρι το 2023 ενώ ακόμη και αν τα ελληνικά F-16 θα ξεκινήσουν το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού τους στο τέλος του 2018 (στην καλυτερη περίπτωση)  θα έχουν παραδοθεί στην ΠΑ στο τέλος του 2025!

Δηλαδή δύο ολόκληρα χρόνια μετά αφού θα έχει παραδοθεί το τελευταίο τουρκικό F-35 θα παραλάβουμε το τελευταίο εκσυγχρονισμένο F-16 σε επίπεδο Viper αν όλα έχουν παέι καλά στο μεταξύ.

Βέβαια ως προς το F-35 πάλι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα αφού aκόμα και τα εκσυγχρονισμένα F-16 με ραντάρ AESA δεν μπορουν να σταθούν απέναντι στην "κατοστάδα" των τουρκικών F-35: Με RCS στα 0,0014 τ.μ. ένα νέο ραντάρ AESA θα μπορεί να το εντοπίζει επερχόμενο στα 20 με 35 χλμ.

Η τιμή των 20 χλμ σημαίνει ότι θα το δουν αφού πρώτα θα... έχουν καταρριφθεί!

Κανένα από τα F-35 δεν καταρρίφθηκε σε αερομαχίες με F-15E και F-16, αντίθετα "ρημάχθηκαν" από τα stealth μαχητικά σε αποστολές BVR, δηλαδή σε αερομαχίες χωρίς οπτική επαφή.  

Όπως αναφέρεται από την αμερικανική Αεροπορία τα αεροσκάφη και τα πληρώματα κατάφεραν ποσοστό διαθεσιμότητας κατά τις αποστολές 100%. Από τις 88 αποστολές που είχαν σχεδιαστεί πραγματοποιήθηκαν και οι 88 ενώ στα πλήγματα επιτεύχθηκε ευστοχία 94% με 15 από τις 16 κατευθυνόμενες βόμβες GBU-12  που αφέθηκαν συνολικά να βρίσκουν το στόχο τους. 

Να σημειωθεί πως οι βολές ήταν με πραγματικά όπλα και όχι με προσομοιώσεις βολών. Η πρώτη  αξιολόγηση προς την IOC και η πρώτη άφεση GBU-12 είχε πραγματοποιηθεί στις 8 Φεβρουαρίου στη βάση Μάουντεν Χόμ από 6 F-35A τα οποία ανήκουν στην 31 Μοίρα δοκιμών και αξιολόγησης (TES) τα οποία πέταξαν από την ΑΒ Έντουαρντς στην Καλιφόρνια. 

Αξιόπιστες πηγές αναφέρουν πως το F-35 πέτυχε ένα εντυπωσιακό 8:0 έναντι των F-15E!

Το εξαιρετικό ραντάρ AESA AN/APG-82(V)1 (το συγκεκριμένο ραντάρ συνδυάζει τον επεξεργαστή του ρνατάρ APG-79 του F/A-18 Super Hornet και την κεραία του ραντάρ AESA APG-63(V)3 των F-15C παρά την μέγιστη απόσταση εντοπισμού συμβατικών μαχητικών αεροσκαφών μεταξύ 144 με 185 χλμ. απλά δεν μπόρεσε να εντοπίσει το F-35, κατά τα λεγόμενα της αμερικανικής Αεροπορίας!

Μόνο το Su-35 με το προηγμένο ηλεκτροοπτικο σύστημα που έχει "υπόσχεται" μια ακτίνα εντοπισμού στα 50 χλμ. αλλά δυστυχώς το Su-35 φαίνεται ότι με εισήγηση της ΠΑ τίθεται εκτός συναγωνισμού, για καθαρά πολιτικούς λόγους, παρ'ότι ομολογείται ότι και οικονομικά είναι εξαιρετικά συμφέρουσα η ρωσική πρόταση.

Βέβαια υπήρχε εξαιρετικός σκεπτικισμός για το αν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν δυτικά όπλα ή να ενταχθούν στην ΠΑ ρωσικά όπλα αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους.

Η ΠΑ γνωρίζει ότι δεν υπάρχει ραντάρ α/α συστήματος ή ραντάρ του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, ακόμα και του EBM-145Η Erieye που να μπορεί να "δει" το F-35, αλλά ούτε και το τουρκικο B-737 MESA.

Δεν υπάρχει κανένα ελληνικό ;ή τουρκικό ραντάρ που να μπορεί να ανιχνεύσει το F-35 που επιτυγχάνει μείωση της «ηχούς ραντάρ» (RCS Radar Cross Section) σε επίπεδα 0.0015 τ.μ.

Κανένα από τα 3D ραντάρ διάταξης φάσης που λειτουργούν σε μικροκυματικές συχνότητες (RAT-31DL, S-743D, HR-3000, AN/TPS-70 και AR-327 Commander), αλλά και τα ΑΣΕΠΕ EMB-145H δεν μπορούν να "δουν" stealth μαχητικά...

Ήταν λοιπόν επιτακτική η ανάγκη απόκτησης του ίδιου μαχητικού αλλά δεν έγινε.

Το ερώτημα τώρα είναι τι κάνουμε; Τίποτα, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι το σταυρό μας και να ανάψουμε κάνα κεράκι στην Εκκλησία, πλέον για οτιδήποτε άλλο είναι  πολύ αργά...