«Ἡ 28η Ὀκτωβρίου δέν εἶναι μόνο μία ἡμερομηνία, ἀλλά εἶναι ἕνα σάλπισμα χρέους καί εὐθύνης, ἔναντι τῶν Ἡρώων μας, οἱ ὁποῖοι ἀντιστάθηκαν στίς δυνάμεις τοῦ φασισμοῦ καί τοῦ ναζισμοῦ καί κατήγαγαν περιφανεῖς νίκες, δίδοντας μαθήματα τόλμης, ἀγωνιστηκότητος καί ὑπερασπίσεως τῶν ἰδανικῶν σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο.

Ὅταν ὁ Πρωθυπουργός Ἰωάννης Μεταξᾶς, τότε, τά ξημερώματα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940, ἔλεγε ὅτι «λοιπόν ἔχομε πόλεμο» καί μέ στεντορία τήν φωνή ἀπάντησε «ΟΧΙ» στούς Ἰταλούς φασίστες ἐκπροσωποῦσε ὁλόκληρο τόν Ἑλληνικό Λαό πού ξεχύθηκε στούς δρόμους καί κατά τρόπο πανηγυρικό διεκήρυξε τήν ἀπόφασή του νά ὑπερασπιστῇ γιά μιά ἀκόμα φορά τά Ἱερά καί τά Ὅσια αὐτῆς τῆς φυλῆς, αὐτοῦ τοῦ Γένους, γιά τό ὁποῖο ἔχυσαν τό αἷμα τους, διαχρονικά οἱ πρόγονοί μας.

Οὐδεμίαν θέσιν εἶχε ὁ πανικός ἤ ἡ λύπη στήν καρδιά τους, ἀλλά ἐφλέγετο ἡ ψυχή τους ἀπό τήν ἀγάπη γιά τήν Ἑλλάδα, τήν ἔνδοξη Πατρίδα τους. Μικροί καί μεγάλοι, ἄνδρες καί γυναῖκες, ἄλλοι στήν πρώτη γραμμή στό μέτωπο, ἄλλοι σέ ἄλλα μετερίζια, ἀγωνίστηκαν καί ὕψωσαν τήν Ἑλλάδα ἕως τρίτου οὐρανοῦ.

Ξύπνησε στίς καρδιές τῶν Ἑλληνίδων μανάδων το, «ἤ τάν ἤ ἐπί τάς». Ξύπνησε στίς καρδιές τῶν ἀγωνιστῶν το, «Ἐλευθεριά γιά σένα ζῶ, γιά σέ μόνο παλεύω, κι᾽ ἄν εἰς τόν κόσμον δέν σέ βρῶ, ἀλλοῦ θά σέ γυρεύω».

Τά παιδιά, τῆς Ἑλλάδος τά παιδιά, ὅπως τραγούδησε ἡ Βέμπο, πού σκληρά πολεμῆσαν πάνω στά βουνά, τά παιδιά πού οἱ μανάδες προσευχόντουσαν στήν γλυκιά Παναγιά, νά γυρίσουνε ξανά, ἔγραψαν μέ τό αἷμα τους στά βουνά καί στούς κάμπους τήν γλυκύτατη λέξη «ΛΕΥΤΕΡΙΑ».

Στόν καιρό μας πού οἱ μνῆμες ξεθωριάζουν γιατί κάποιοι ἠθέλησαν τίς θυσίες νά μικρύνουν καί τίς δάφνες τῆς δόξης νά μαράνουν, ἐντονότερη ἀκούγεται ἡ φωνή τῶν Ἡρώων, τῶν ἀθανάτων παιδιῶν τῆς Ἑλλάδος.

Κρατῆστε ἀκέραιη τήν κληρονομιά πού σᾶς ἀφήσαμε. Κρατεῖστε ἀτόφια τά σύνορα τά πνευματικά, τά πολιτιστικά καί τά ἄλλα τῆς Πατρίδος μας.

Μάθετε στά παιδιά σας τήν Ἱστορία. Μιλῆστε τους γιά τούς ἡρωϊσμούς πού πήγασαν ἀπό τήν δυσχέρεια καί τό ἵππιον θράσσος τῶν τυράννων.

Πῆτε τό δικό σας «ΟΧΙ» στήν ἀδικία, στήν ἠθική διαφθορά, στήν πατριδοκαπηλεία, στήν παραχάραξη τῆς Ἐθνικῆς μας Ἱστορίας, στήν παραίτηση ἀπό τούς ἀγῶνες γιά τήν ὁποιαδήποτε μορφή ἐλευθερίας.

Πῆτε «ΟΧΙ» στίς σύγχρονες τυραννίες».

· Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος ἐτέλεσε τό Ἱερό Μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν Ἡρώων τοῦ Ἔπους τοῦ ᾽40 καί τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς, ὡς καί τῶν 193 Πατρινῶν ἀνδρῶν, γυναικῶν καί μικρῶν παιδιῶν, πού ἔπεσαν θύματα τῶν βομβαρδισμῶν τῆς Πάτρας ἀπό τούς Ἰταλούς, κατά τήν 28ην Ὀκτωβρίου 1940.

· Ἐν συνεχείᾳ ὁ Σεβασμιώτατος προέστη τῆς Δοξολογίας στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν, στήν ὁποία τήν Κυβέρνηση ἐξεπροσώπησε ὁ Ὑφυπουργός Πολιτισμοῦ κ. Ἰάσων Φωτήλας.

· Μετά τήν Δοξολογία ἀνέπεμψε δέηση στήν Πλατεία Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως (Ὄλγας) τῶν Πατρῶν, ὅπου τόν πανηγυρικό τῆς ἡμέρας ἐξεφώνησε ὁ Φιλόλογος καί Πρόεδρος τοῦ Πανειπηρωτικοῦ Συλλόγου Πατρῶν κ. Ἀλέξανδρος Χάϊδας.

· Τέλος ὁ Σεβασμιώτατος παρηκολούθησε καί εὐλόγησε τήν μεγαλειώδη παρέλαση τῶν πολιτικῶν καί στρατιωτικῶν τμημάτων καί συνεχάρη ἰδιατέρως τούς Μαθητάς καί Φοιτητάς καί τά Στρατευμένα παιδιά μας.