Είναι άνοιξη, στα μέσα της δεκαετίας του '90. Στα περίφημα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης μια παρέα νεαρών από την Θεσσαλονίκη φτάνει στο σημείο, όπου κάθε βράδυ η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινα εκεί όπου αυτοκίνητα φτάνουν «φτιαγμένα» η όχι κοντράρονται σε μερικές εκατοντάδες μέτρα.

Οι νεαροί από την Θεσσαλονίκη έμαθαν για τις περίφημες κόντρες στην παραλιακή, ακούγοντας ιστορίες και αστικούς μύθους που ταξίδεψαν από το Νότο μέχρι το Βορρά και τα είχαν όλα. Οδηγούς αποφασισμένους να μην χάσουν και αυτοκίνητα όπως η μυθική BMW κάμπριο, το πιο γρήγορο τότε αυτοκίνητο της εποχής, για το οποίο ο ιδιοκτήτης του είχε δώσει εβδομήντα εκατομμύρια δραχμές σε τροποποιήσεις.

Το ήθελε να πετάει και όλοι τον περίμεναν να εμφανιστεί στα Λιμανάκια με την «μπέμπα» του, η οποία ήταν ανίκητη  και προκαλούσε τον φθόνο των άλλων οδηγών.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '80 και μέχρι το περίφημο ρεπορτάζ του MEGA για τις κόντρες θανάτου στην παραλιακή, η Βουλιαγμένη, η Βούλα και η Βάρκιζα έζησαν μεγάλες νύχτες με κόντρες που τα είχαν όλα.

Αποφασισμένους οδηγούς και έπαθλα. Τις περισσότερες φορές κάποιες δεκάδες; χιλιάδες δραχμές και το πρεστίζ για τον νικητή την ίδια στιγμή που ο ηττημένος δεχόταν μια συμπαθητική καζούρα ή λόγια συμπάθειας.

Ο αστικός μύθος επιμένει στο ότι κάποιες νύχτες οδηγοί «έστησαν» τις άδειες των αυτοκινήτων τους σε μια κόντρα η στοιχημάτισαν ποσά της τάξης των πεντακοσίων χιλιάδων δραχμών.

Αμφότερες-άδειες και λεφτά-άλλαξαν χέρια μετά από μερικές εκατοντάδες μέτρα στην άσφαλτο, χαρίζοντας αξέχαστα βράδια στους παροικούντες τα γύρω σημεία με την κατάλληλη θέα.

Οι θρυλικές κόντρες μάζευαν κόσμο από όλες τις περιοχές της Αθήνας και αυτοκίνητα η μηχανές κάθε τύπου, άλλα «φτιαγμένα» και άλλα όπως είχαν  βγει από το εργοστάσιο παραγωγής.

Κάποιοι υπερέβησαν τις δυνατότητές τους σύμφωνα με τις αναμνήσεις παλιότερων όπως αυτή με πρωταγωνιστή έναν 18χρονο πιτσιρικά, που προσπάθησε με το το Hyundai Acsent της μητέρας του να μπει με ταχύτητα στο πέταλο.

Το όχημα που είχε τάσεις υποστροφής του «έφυγε» ευτυχώς χωρίς να πάθει τίποτε ο ίδιος, που έφυγε βλέποντας τους παριστάμενους να γελάνε με το...κατόρθωμά του.

Αντίθετα με τον προαναφερθέντα υπήρχαν κάποιοι εκπληκτικοί οδηγοί όπως ο οδηγός ενός μαύρου Peugeot Rallye  που μπήκε σε σχεδόν κάθετη στροφή με εκατόν είκοσι χιλιόμετρα τραβώντας χειρόφρενο τρεις φορές!

Η αστυνομία τα πρώτα χρόνια είχε περιοριστεί σε ρόλο παρατηρητή στην περιοχή, με τα περιπολικά να κάνουν μια-δύο βόλτες νωρίς, πριν αρχίσει το πάρτι της ασφάλτου. Υπήρξαν και βράδια που οι αστυνομικοί παρακολούθησαν χαμογελαστοί αρκετές κόντρες όμως κάποια στιγμή η κατάσταση άλλαξε, μετά από κάποια ατυχήματα, διαμαρτυρίες και κάποια ρεπορτάζ όπως αυτό του Mega, η κάμερα του οποίου κατέγραψε ένα ατύχημα.

Οι έλεγχοι έγιναν ασφυκτικοί και τα περιπολικά δεν άφηναν σε ησυχία τους κοντράκηδες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις αστυνομικοί με πολιτικά και πανίσχυρα αυτοκίνητα χωρίς διακριτικά παρίσταναν τους «παίχτες».

Όπως θυμούνται οι παλιοί, οι αστυνομικοί έφταναν με Porsche, BMW M3 και Mercedes, «προκαλούσαν» κάποιους και μόλις ξεκίναγε η κόντρα έβγαζαν το φάρο και υποχρέωναν τους αντιπάλους να σταματήσουν και έπρατταν τα δέοντα.

Τα περιπολικά ήταν παντού, από το Ribas στην Βάρκιζα-εκεί που μαζεύονταν όλοι-μέχρι την Βουλιαγμένη, σταμάταγαν τους εμπλεκόμενους και αφαιρούσαν επί τόπου πινακίδες και ενίοτε την άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου.

Πλέον οι κόντρες έχουν ατονήσει και τα όσα έγιναν την Τρίτη το βράδυ, σε μια συγκέντρωση που κατέληξε σε πετροπόλεμο με τα ΜΑΤ και είκοσι εννέα συλλήψεις ήρθαν να θυμίσουν ότι οι εποχές της αθωότητας έχουν περάσει ανεπιστρεπτί για τα Λιμανάκια.

Κάποιοι λένε ότι όλα είχαν τελειώσει με κάποια δυστυχήματα που είχαν και νεκρούς αθώους ανθρώπους που έτυχε να περνάνε από κάποιο σημείο την λάθος στιγμή.

Οι ρομαντικοί θυμούνται απλά τις νύχτες που οι κόντρες τελείωναν μόνο με γέλια και σάντουιτς από την θρυλική καντίνα στο Λαιμό, όπου γινόταν ανάλυση των «αυτοσχέδιων» αγώνων που έγραψαν την δική τους ξεχωριστή ιστορία στην Αθηναϊκή νύχτα.

Υπήρχαν και κάποιοι ελάχιστοι, που θέλησαν όπως θυμάται κάποιος να επιδείξουν τις ικανότητές τους στη οδήγηση και την ημέρα, με τα ανάλογα αποτελέσματα.

Ένας από αυτούς τους επίδοξους ραλίστες, προσπάθησε να πάρει μια παρατεταμένη αριστερή με αρκετά γκάζια στο σημείο που είναι σήμερα το Island, μια καλοκαιρινή ημέρα του 1987. Οι παρέες που απολάμβαναν το μπάνιο τους λίγο πιο μακριά, άκουσαν θόρυβο απο φρενάρισμα, λαμαρίνες να τσακίζουν και δευτερόλεπτα αργότερα είδαν ένα Renault 5 να κατεβαίνει την πλαγιά και να σταματάει στα βράχια!

Όταν ο οδηγός του βγήκε από μέσα, τους φάνηκε ότι παρά την τρομάρα του, χαμογελούσε....