Ήταν 1992 όταν ο Wu Anai, που ζούσε κοντά στο κινέζικο χωριό Shiyan Beicun στην κομητεία Longyou, βασισμένος σε ένα θρύλο, άρχισε να αντλεί νερό από μια λίμνη στο χωριό του.
Θεωρούσε η λίμνη δεν ήταν φυσική, ούτε βαθιά και αποφάσισε να το αποδείξει.
Έπεισε κάποιους από τους χωρικούς και μαζί αγόρασαν μια αντλία νερού αρχίζοντας να βγάζουν το νερό από τη λίμνη.
Μετά από 17 ημέρες άντλησης, η στάθμη του νερού έπεσε αρκετά αποκαλύπτοντας την είσοδο μιας αρχαίας σπηλιάς, επιβεβαιώνοντας την υποψία του Anai.
Στο σύνολο αποκαλύφθηκαν 24 σπηλιές, που ονομάζονται Longyou, οι οποίες δημιουργήθηκαν με το χέρι, η καθεμία με μέση επιφάνεια χιλίων τετραγωνικών μέτρων και οροφές που φτάνουν σε ύψος τα 30 μέτρα. Η συνολική έκτασή τους υπερβαίνει τα 30.000 τετραγωνικά μέτρα. Γνωρίζουμε ότι οι σπηλιές δεν είναι φυσικές, επειδή οι εσωτερικοί τοίχοι είναι καλυμμένοι με ομοιόμορφα μοτίβα που έγιναν με σμίλη (εργαλείο γλυπτικής).
Ένα τόσο τιτάνιο έργο, το οποίο σίγουρα χρειαζόταν προηγμένη τεχνολογία, θα είχε αναφερθεί σίγουρα από τους ιστορικούς και τους ταξιδιώτες, αλλά δεν βρέθηκαν καθόλου έγγραφα, κάτι που είναι ιδιαίτερα περίεργο, δεδομένου ότι οι αρχαίοι Κινέζοι ήταν πολύ σχολαστικοί.