Στο news-on.net παρεχουμε Ειδήσεις και σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ/ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ο Σταύρος Θεοδωράκης για την Ρίκα Βαγιάννη- «Αχ βρε Ρίκα πόσο θα ήθελα να πιστέψω ότι θα ξαναβρεθούμε»

Ενα συγκινητικό, πολύ ανθρώπινο κείμενο, δημοσίευσε στην σελίδα του στο facebook ο Σταύρος Θεοδωράκης για την Ρίκα Βαγιάνη.

Στο κειμενό του θυμάται την Ρίκα, η οποία άλλωστε ήταν και υποψήφια με το Ποτάμι, αλλά ταυτόχρονα δίνει και ένα μάθημα. Ενα μάθημα ζωής. Για όλους. Για να μάθουμε να χαιρόμαστε περισσότερο τη ζωή. Τους ανθρώπους δηλαδή που είναι δίπλα μας. Να ακούμε την καρδιά τους και την καρδιά μας. Γράφει ο Σταύρος Θεοδωράκης:
«Θα ξαναβρεθούμε!»
Αυτή είναι η υπόσχεση που δεν μπορώ να ακούω άλλο αυτό το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι που χάνουμε συνεχώς φίλους.
Τρεις μέρες τώρα σκέφτομαι τη Ρίκα. Όρθια ακουμπισμένη στην ανοιχτή πόρτα. Χαμογελάει. Θά ‘χει πάλι κανένα σχέδιο. Από αυτά που της έδιναν συνεχώς ώθηση.
Η Ρίκα στα σοβαρά και τα μεγάλα ήταν πάντα μετρημένη. Σοφή ανάμεσα στα κενά. Γέμιζε την αίθουσα με την παρουσία της, αλλά δεν σπαταλούσε τις κουβέντες της. Και ας ήταν μια ασίγαστη πηγή πάθους.
Παιδί γινόταν μόνο αν σχεδιάζαμε αποδράσεις. Από αυτές που λες και δεν κάνεις.
Ούτε για την αρρώστια έλεγε πολλά. Την είχε νικήσει και θα την νικούσε ξανά. Κράτησε όλο τον πόνο μέσα της. Και τώρα εμείς μείναμε μόνοι. Με τις συζητήσεις μας, τα όνειρα μας, τα γλέντια που υποσχεθήκαμε και δεν προλάβαμε.

Ας το πάρουμε λοιπόν απόφαση… αυτά που μας γλυκαίνουν τη ζωή δεν είναι αιώνια. Είμαστε εδώ περαστικοί. Οι δρόμοι διαφυγής συνεχώς λιγοστεύουν. Ένας ένας βυθίζονται και χάνονται.

Η Ρίκα που θα εμφανιζόταν ξαφνικά και θα σου έλεγε «εδώ είμαι εγώ», έγινε πια σύννεφο. Δεν θα ξαναβρεθούμε.
Και ίσως αυτή η πικρή, πολύ πικρή, παραδοχή να είναι τελικά προτιμότερη από τις ονειρικές κουβέντες. Μήπως και αποφασίσουμε να χαιρόμαστε περισσότερο τη ζωή. Τους ανθρώπους δηλαδή που είναι δίπλα μας. Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες μαζί τους. Να μοιραζόμαστε τις αμφιβολίες μας. Να ακούμε την καρδιά τους. Και την καρδιά μας.
Αχ βρε Ρίκα, πόσο θα ήθελα να πιστέψω ότι «θα ξαναβρεθούμε».

Ο Σταύρος Θεοδωράκης συνοδεύει την αναρτησή του με ένα σκίτσι του Ανδρέα Πετρουλάκη, σημειώνοντας οτι από όσα είπαμε αυτές τις ημέρες, μάλλον αυτό θα εκτιμούσε περισσότερο η Ρίκα Βαγιάνη:

 

Tags
Back to top button