Ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς εξερευνητές του 19ου αιώνα. Ο Νικολάι Μικλούχο-Μακλάι, που γεννήθηκε στη Ρωσία το 1846, ταξίδεψε από τις Κανάριες Νήσους και τη Βόρεια Αφρική μέχρι την Παταγονία, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, την Αυστραλία, τις Φιλιππίνες και τη Νέα Γουινέα, με έναν βασικό στόχο: να γνωρίσει από κοντά γηγενείς φυλές και να διδαχθεί από τον πολιτισμό και τις παραδόσεις τους, σύμφωνα με αφιέρωμα του Guardian.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σε μια εποχή που η ανωτερότητα της λευκής φυλής εθεωρείτο δεδομένη από τους δυτικούς και η εκμετάλλευση των αυτόχθονων φυσική συνέπεια της αποικιοκρατίας, ο Μικλούχο-Μακλάι, όπως συνεχίζει ο Βρετανός αρθρογράφος, επέδειξε έναν ανθρωπισμό πολύ μπροστά από την εποχή του. Έφτασε σε σημείο να αγωνιστεί ενάντια στη δουλειά και υπέρ των δικαιωμάτων των γηγεγών φυλών.
Ένας «άντρας από το φεγγάρι»
Στα ημερολόγιά του περιέγραφε τις συναντήσεις του με φυλές από όλο τον πλανήτη και τις προσπάθειές του να καταγράψει τις διαλέκτους τους. Ταυτόχρονα, κατέκρινε τη στάση των δυτικών: «Οι Ευρωπαίοι εκμεταλλεύονται τους ντόπιους και δίνουν το παράδειγμα του ψεύδους και της παραπλάνησης» έγραφε.
Ακόμα και ο συγγραφέας Λέων Τολστόι τον επαινούσε, λέγοντας: «Είστε ο πρώτος που αποδείξατε μέσα από πειράματα ότι ο άνθρωπος είναι παντού άνθρωπος – ένα κοινωνικό ον με τον οποίο κάποιος πρέπει να επικοινωνεί με καλοσύνη και ειλικρίνεια, όχι με όπλα και βότκα».
Θαυμασμό τού έτρεφαν οι αυτόχθονες της Νέας Γουινέας, που τον αποκαλούσαν «karam tamo», δηλαδή «άντρα από το φεγγάρι», από τη φορητή λάμπα που κουβαλούσε και εξέπεμπε φως. Παρόλο που ο Μικλούχο-Μακλάι πέθανε μόλις σε ηλικία 41 ετών, επιβιώνει μέσα από φολκλόρ αφηγήσεις στη Νέα Γουινέα αλλά και από τα ρωσικά ονόματα που έχουν κρατήσει οι τοπικές φυλές για διάφορα αντικείμενα με τα οποία τις έφερε για πρώτη φορά σε επαφή ο εξερευνητής (τσεκούρια, καλαμπόκι, πεπόνι).
