Δύο ιστορίες, μια ιδέα που αρχικά έμοιαζε «άπιαστη», και μερικές μικρές ελιές που κλείνονται μέσα σε κουτάκια, και έχουν ταξιδέψει ως τις ΗΠΑ και το Τόγκο. Μπερδευτήκατε κάπως; Λογικό. Το Plantbox είναι ένα project made in Greece, από αυτά που δεν βλέπεις συχνά. Η ιδέα είναι η εξής: Μικρές ελιές που κλείνονται μέσα σε κουτάκια, φυτεμένες σε κεσεδάκια. Και αυτές μπορούν να ταξιδέψουν, χωρίς να χρειάζονται νερό και ήλιο για 58 ημέρες.

Το It’s Possible συνάντησε τον ιδρυτή της εταιρίας, Βασίλη Τσιπά. Ο ίδιος μιλά για το πως προέκυψε η ιδέα του μέσα από δύο φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες, πως ακριβώς δημιουργείται το τελικό προϊόν που βλέπουμε, ενώ απάντησε και στην ερώτηση για το αν αυτές οι μικρές ελιές θα μπορούσαν να συμμετέχουν σε διαστημικές αποστολές στο μέλλον.

Πως προέκυψε η ιδέα για το Plantbox και με τι ασχολούσασταν πριν;

Η μητέρα μου διατηρούσε φυτώριο παραγωγής ελιών και εφοδιάζαμε τους επαγγελματίες και τα καταστήματα. Εγώ μεγάλωσα σε ένα χωριό στην Κορινθία και όπως καταλαβαίνετε εκεί δεν έχει ιδιαίτερα πράγματα να κάνεις. Άρα λοιπόν οι οικογένειες μόλις τα παιδιά μεγαλώσουν λίγο τα παίρνουν μαζί στην δουλειά στο χωράφι. Εμένα με παίρνανε από μικρή ηλικία στο χωράφι και στα 9 μου άρχισα να συμμετέχω στη δουλειά πιο ενεργά.

Η αλήθεια είναι πάντως, ότι για εμάς που έχουμε μεγαλώσει στην πόλη, μας φαίνεται δύσκολο ένα παιδί να δουλεύει στο χωράφι

Εντάξει, όταν είσαι σε μικρή ηλικία δεν θα σε βάλουν να κουβαλάς
τελάρα. Στην αρχή κάνεις πολύ ελαφριές δουλειές. Μεγαλώνοντας πας και
στις πιο δύσκολες εργασίες.

Όταν εγώ τελείωσα το λύκειο λοιπόν, ήταν συνειδητή η απόφαση μου να
σπουδάσω Γεωπονία. Ήταν κάτι που μου άρεσε, αφού τα φυτά είναι κάτι
ζωντανό. Ταυτόχρονα με τις σπουδές εννοείται ότι συνέχισα να δουλεύω στο
φυτώριο. Κάποια στιγμή ασχολήθηκα πιο αναλυτικά με τα μοσχεύματα και
τους κλώνους. Είδα ότι αυτό ίσως έχει μεγάλες προοπτικές στο μέλλον,
αφού και μέσα από τις σπουδές μου κατανόησα και το πιο επιστημονικό
κομμάτι.

Κάπου στο 2011 υπήρξαν δύο ιστορίες που με έκαναν να στραφώ ολοκληρωτικά εκεί. Εγώ είχα μια γιαγιά που έμενε στον Καναδά. Ερχόταν κάθε 3-4 χρόνια στην Ελλάδα και όπως κάνουν πολλοί Έλληνες μετανάστες έπαιρνε τον καθιερωμένο τενεκέ με το λάδι. Από ένα σημείο και μετά όμως, ήθελε να πάρει και κάτι πιο ζωντανό από τον τόπο της.

Επειδή ήξερε ότι σπουδάζω πίστευε –σαν όλες τις γιαγιάδες- ότι το
εγγόνι της μπορεί… να λύσει όλα τα προβλήματα του κόσμου. Ποιο ήταν το
πρόβλημα εδώ: Μου ζήτησε να βρω έναν τρόπο για να μπορεί να πάρει μια
Ελιά μαζί της στον Καναδά!

Ακούγεται πάντως ως ένα πρόβλημα με δύσκολη λύση

Εγώ τότε δεν ήξερα λεπτομέρειες σχετικά με το πως μπορείς να
στείλεις ένα δέντρο στο εξωτερικό. Και της είπα «ναι οκ θα στο στείλω».
Στη συνέχεια είδα ότι υπήρχαν κάποια προβλήματα, αφού αν ένα δέντρο
είναι μεγάλο, σημαίνει μεγάλο βάρος και όγκο. Και φυσικά μεγάλα κόστη.
Ενώ επίσης διαπίστωσα ότι το χώμα απαγορεύεται να εξαχθεί εκτός
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και φυσικά, ένα δέντρο ήταν δύσκολο να συντηρηθεί
μέσα σε μια κλειστή βαλίτσα ή κούτα.

Κάπου εκεί, είχαν και έναν γνωστό μου ο οποίος διέθετε ξενοδοχειακή
μονάδα και –επειδή τότε ξεκίναγε και η έκρηξη με το Booking.com- ήθελε
να βρει έναν τρόπο έτσι ώστε οι τουρίστες να δένονται συναισθηματικά με
την Ελλάδα και να θέλουν να έρθουν πάλι, και μάλιστα να φιλοξενηθούν στο
ίδιο ξενοδοχείο αν είναι δυνατόν.

Εκεί μου έγινε εμένα το κλικ, και σκέφτηκα την ιδέα με το Plantbox. Σε συνδυασμό και με αυτό που μου είχε ζητήσει η γιαγιά μου λίγο καιρό πριν. Αυτά όλα έγιναν το 2011, αλλά το τελικό προϊόν –μετά από αρκετές δοκιμές- δημιουργήθηκε το 2017.

Μάλιστα όλη η ανάπτυξη του project έγινε με χρήματα δικά μου και της οικογένειας μου.

Ποια είναι η διαδικασία για να φτάσουμε μέχρι το τελικό προϊόν με το γλαστράκι και το φυτό;

Καταρχήν για να αναχαράξεις φυτά, πρέπει να έχεις μητρικές φυτείες.
Έναν κλειστό χώρο ελεγμένο και προστατευμένο από αρρώστιες και καιρικά
φαινόμενα. Εκεί έχουμε μεγάλα δέντρα από τα οποία παίρνουμε κλαδάκια και
τα βάζουμε στο ριζωτήριο μας που είναι επίσης κλειστό, και τα
μεταφυτεύουμε.

Μετά από σχεδόν 2 μήνες, τα κλαδάκια αυτά έχουν αναπτύξει ρίζες και
μεγαλώνουν. Έτσι αναπτύσσεται ένα φυτό ακριβώς ίδιο με αυτό από το οποίο
έκοψες το κλαδί. Στην συνέχεια με ειδικές τεχνικές που χρησιμοποιούμε
στα υποστρώματα, το μεταφυτεύουμε στο γλαστράκι και αυτό μπορεί να
κρατηθεί ζωντανό, χωρίς ήλιο και νερό, ως 58 ημέρες. Έχουμε καταφέρει να
μειώσουμε την αναπνοή του φυτού, και έτσι αυτό δεν μην ψάχνει για ήλιο
μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα.

Τώρα με αυτά που μου λέτε, θέλω να κάνω και μια κάπως
«τρελή» ερώτηση: Θα μπορούσαν τέτοια φυτά, κάτω από κάποιες
προϋποθέσεις, να χρησιμοποιηθούν ακόμα και σε διαστημικές αποστολές σε
άλλους πλανήτες;

Θα πω κάτι που μπορεί να γίνει και πιο άμεσα από ότι φαντάζεστε. Πρόσφατα είδαμε την πρώτη πατάτα να στέλνεται στο φεγγάρι. Αυτό που συζητούσαμε με τον μέντορα μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι κάποια στιγμή να στείλουμε την πρώτη Ελιά. Όχι ότι θα αναπτυχθεί εκεί απαραίτητα, αλλά σίγουρα θα φτάσει μέχρι εκεί και το φυτό θα είναι ζωντανό. Πρακτικά μπορεί να γίνει.

Με δεδομένο ότι πρόκειται για μια ασυνήθιστη ιδέα, ποιες ήταν
οι πρώτες αντιδράσεις και τα σχόλια που ακούσατε, όταν είπατε στον
περίγυρο σας για τα σχέδια που έχετε;

Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι στην αρχή γελάγανε. Δεν πιστεύανε ότι μπορεί κάτι τέτοιο να πετύχει, και ειδικά όταν δεν το έχεις ξανά δει, γίνεσαι ακόμα πιο δύσπιστος.

Κάποιοι άλλοι λέγανε «οκ ακόμα κι αν μπορεί να γίνει, γιατί δεν το
έχουν κάνει μέχρι τώρα οι μεγάλες εταιρίες;». Ακόμα και όταν ξεκινήσαμε
και βγάζαμε τα προϊόντα μας, πάλι κάποιοι δεν το πιστεύανε. Φτάσαμε σε
Πανευρωπαϊκή διάκριση το 2017, και μόνο τότε καταφέραμε να κάνουμε τους
άλλους να πεισθούν εντελώς.

Ψυχολογικά πως το αντιμετωπίσατε όλο αυτή τη δυσπιστία ως νέος επιχειρηματίας;

Είναι μια δύσκολη κατάσταση. Όταν βλέπεις ότι δεν υπάρχει στήριξη από πουθενά. Από φίλους, από το κράτος ή ακόμα και από καθηγητές πανεπιστημίου. Εκεί είναι που λες ότι ή είμαι όντως χαζός ή πρέπει να το κάνω γιατί πιστεύω στην ιδέα μου. Επέλεξα το δεύτερο.

Μέχρι ποιες χώρες έχουν φτάσει οι ελιές σας;

Εμείς από την αρχή, επειδή στοχεύαμε στον τουρισμό, «ανεβάσαμε» το
φυτό στο eBay. Μετά από λίγες ημέρες, επικοινώνησε μαζί μας ένας
άνθρωπος από το Πουέρτο Ρίκο που ήθελε να το αγοράσει. Το στείλαμε και
όλα πήγαν καλά. Έτσι αποδείξαμε και στην πράξη ότι το φυτό περνά από
τελωνεία και ελέγχους, και φυσικά φτάνει ζωντανό στον προορισμό του.

Αυτός ο πρώτος μας πελάτης έγραψε μετά μια θετική κριτική στην
πλατφόρμα. Αμέσως μετά άρχισαν να έρχονται και άλλοι πελάτες. Καταφέραμε
να στείλουμε φυτά σε 22 χώρες. Έχουμε φτάσει από τις ΗΠΑ, τον Καναδά
και την Ευρώπη, μέχρι το Τόγκο.

Στην εποχή μας άλλωστε, μέσω του ίντερνετ μπορείς να φτάσεις παντού. Ακόμα και ένα «παραδοσιακό» project σαν το δικό μας, μπορεί να περάσει στο ιντερνετικό μοντέλο. Μπορείς να κάνεις διαμοιρασμό μέσω ίντερνετ, χωρίς απαραίτητα να έχεις φυσικά καταστήματα.

Θεωρείτε, δηλαδή, ότι ακόμα και τα παραδοσιακά επαγγέλματα πρέπει να βάλουνdigital στοιχεία μέσα τους για να πάνε στο επόμενο επίπεδο.

Αυτό είναι δεδομένο. Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα είμαστε λίγο
αργοί σε αυτό το κομμάτι. Δεν δεχόμαστε εύκολα καινοτομίες και πράγματα
που τα θεωρούμε «ξένα». Αν θέλεις όμως να επιβιώσεις σε βάθος χρόνου,
πρέπει σίγουρα να επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες.

Ένα ακόμα πρόβλημα που έχουμε σε αυτή τη χώρα, είναι ότι  κανείς…
δεν θέλει να συνεργαστεί με κανέναν. Σε αυτό βέβαια φταίει κυρίως η
Παιδεία. Δεν είναι τυχαίο ότι σε άλλες προηγμένες χώρες τα παιδιά στο
σχολείο μαθαίνουν να δουλεύουν σε ομάδες, να συνεργάζονται και να
κρίνονται με βάση το ομαδικό αποτέλεσμα.

Εδώ είναι διαφορετικά. Όλα λειτουργούν ατομικά. Από τους σχολικούς
βαθμούς, μέχρι τους σημαιοφόρους στις παρελάσεις. Αυτό σου μένει όσο
μεγαλώνεις. Βλέπω πολλούς να λένε «καλύτερα να μην βγάλει κανένας
χρήματα, παρά να βγάλεις εσύ περισσότερα από εμένα». Το βλέπω ακόμα και
σε άτομα νεαρής ηλικίας.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Τώρα θα ξεκινήσει η πρώτη εμπορική σεζόν μας. Αρχικά θα το
«τρέξουμε» καθαρά με επιχειρήσεις. Θα πουλάμε, δηλαδή, το προϊόν μας σε
κάποια καταστήματα και από εκεί θα μπορεί να το βρει ο καταναλωτής.
Μόλις ξεκινήσει η διαδικασία, θα αναρτάμε και εμείς τις εταιρίες με τις
οποίες συνεργαζόμαστε, για να μπορούν εύκολα να τις εντοπίζουν οι
καταναλωτές.

Από την άνοιξη και μετά, θα ξεκινήσουμε να πουλάμε διαδικτυακά σε
ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν μπορεί κάποιος να
βρει το φυτό μας, αλλά ετοιμαζόμαστε πυρετωδώς και λογικά από τον Μάρτιο
θα είμαστε έτοιμοι.

Φυσικά ψάχνουμε και κάποια πιθανή εξωτερική χρηματοδότηση, η οποία
θα μας επιτρέψει να εξιχρονίσουμε την μονάδα μας, να αναπτύξουμε
περισσότερα προϊόντα, και θα μας βοηθήσει στην επέκταση μας. Θέλουμε να
κατοχυρώσουμε τις πατέντες μας στην Αμερική, έτσι ώστε να κάνουμε
επέκταση και εκεί.