Στις 9 Μαρτίου 1962 ανακοινώθηκε ότι επιτεύχθηκε η ανάγνωση ενός από τα πέντε χειρόγραφα με ψαλμούς, που είχαν βρεθεί μες στους περίφημους παπύρους της Νεκράς Θάλασσας.

Το χειρόγραφο, που μόλις είχε αναγνωστεί, χρονολογούνταν στον πρώτο αιώνα μ.Χ. και θεωρείται το μοναδικό μεγάλο ψαλτήρι της εποχής εκείνης, αφού περιείχε 44 ψαλμούς.

Ο πάπυρος είχε ανακαλυφθεί τον Φεβρουάριο του 1956, μαζί με πλήθος άλλων, μέσα σε μια σπηλιά στο Κουμράν της Ερήμου της Ιουδαίας, βορειοδυτικά της Νεκράς Θάλασσας. Τελικά, ύστερα από πολλές επιστημονικές προσπάθειες, ξετυλίχθηκε, μελετήθηκε και αποκρυπτογραφήθηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Παλαιστίνης.

Η εργασία, εξαιρετικά κοπιαστική, λεπτή και δύσκολη, τελεσφόρησε από τον Αμερικανό καθηγητή της Παλαιάς Διαθήκης, James A. Sanders. Ευτυχώς, ο Πάπυρος των Μεγάλων Ψαλμών, όπως έμεινε στην ιστορία, ήταν πολύ καλά διατηρημένος.

Οι πρώτοι πάπυροι της Νεκράς Θάλασσας ανακαλύφθηκαν εντελώς τυχαία μέσα στις σπηλιές του Κουμράν, τον Νοέμβριο του 1946, από κάποιον Βεδουίνο βοσκό, επονομαζόμενο Muhammed edh-Dhib κι άλλους δύο βοσκούς που ήταν μαζί του, οι οποίοι βρήκαν τους πρώτους εφτά παπύρους, προσεκτικά τοποθετημένους μέσα σε πήλινα αγγεία.

Μια ασκητική φυλή, οι Εσσαίοι, έζησαν και δούλεψαν μέσα σ’ αυτές τις σπηλιές και ασχολήθηκαν ιδιαιτέρως με την καταγραφή διάφορων κειμένων πάνω σε παπύρους. Για τη συγκεκριμένη εργασία είχαν ειδικές εγκαταστάσεις. Σήμερα πιστεύεται ότι γύρω στο 68 μ.Χ., μαθαίνοντας ότι η Δέκατη Ρωμαϊκή Λεγεώνα βρισκόταν εκεί κοντά, έτοιμη να επιτεθεί στους εξεγερμένους Ιουδαίους, έκρυψαν τόσο καλά τους θησαυρούς τους, ώστε έμειναν προφυλαγμένοι από κάθε κίνδυνο για 1900 χρόνια.

Στην ίδια σπηλιά, όπου βρέθηκε ο εν λόγω πάπυρος, αποκαλύφθηκαν πολλά αποσπάσματα από Εβραϊκά κείμενα του Ιεζεκιήλ και του Ιώβ.

Ο Πάπυρος των Μεγάλων Ψαλμών, που ήρθε στο φως, ήταν πλήρης και ολότελα αλώβητος από τον χρόνο. Ένα άλλο κείμενο, που επίσης μελετήθηκε από τον καθηγητή James A. Sanders, τον οδήγησε στο συμπέρασμα ότι δε μπορούσε να καταταχθεί στους ψαλμούς. Ήταν γραμμένο σε πεζό λόγο και περιέγραφε τις συνθέσεις του Δαυίδ. Ανέφερε ότι ο Δαυίδ είχε συνθέσει 2.050 ψαλμούς και μουσικές συνθέσεις και εξηγούσε λεπτομερώς τη χρησιμοποίησή τους.

Η τεράστια αυτή αρχαιολογική ανακάλυψη στο Ισραήλ θεωρείται ταυτοχρόνως και μια σπουδαία θρησκευτική ανακάλυψη, που επιβεβαίωσε και εδραίωσε τα χριστιανικά ιδεώδη.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», στις 10/03/1962…