Μια εβδομάδα χρόνο να τα βρουν μεταξύ τους, δίνουν στην κυβέρνηση οι δανειστές που περιμένουν ως το Euroworking Group της 9ης Φεβρουαρίου τις ελληνικές αντιπροτάσεις για τα μέτρα που θα κλείσουν άμεσα την 2η αξιολόγηση. Αν έως τότε δεν έχει διαμορφωθεί συμβιβαστική λύση με ελληνική πρωτοβουλία και τα λιγότερα δυνατά νέα μέτρα, τότε οι δανειστές θα θέσουν τελεσιγραφικά τους όρους που το ΔΝΤ θέτει για να μετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα.

Ήδη χθες, σε μία μόνον μέρα, δύο ευρωπαίοι αξιωματούχοι έστελναν μήνυμα στην κυβέρνηση ότι καλείται να λάβει προκαταβολικά τα νέα μέτρα, αλλιώς το ΔΝΤ δεν μπαίνει και η επικεφαλής της Τρόικα δεν επιστρέφουν στην Αθήνα.

Για πρώτη φορά μετά από αρκετούς μήνες –προς το παρόν τουλάχιστον- οι ευρωπαϊκοί θεσμοί εμφανίζονται με ενιαία και αδιαίρετη στάση και απαίτηση για την συμμετοχή του ΔΝΤ.

Οι Ευρωπαίοι προετοιμάζονται και για την συνεδρίαση του ΔΝΤ της 6ης Φεβρουαρίου, όπου η έκθεση για την Ελλάδα αναμένεται να ανάψει νέες «φωτιές» στην κυβέρνηση αφού, όπως όλα δείχνουν, θα «μεταφράσουν» τις απαιτήσεις του Ταμείου για ελάφρυνση χρέους σε …επιπλέον μέτρα λιτότητας από τη χώρα μας.

Βλέποντας πως ο λογαριασμός των μέτρων «ανεβαίνει» (από τα 500 εκατ. που έλεγε η επιστολή Τσακαλώτου σε 2,5 δισ. ευρώ και βλέπουμε) στην κυβέρνηση διαμορφώνονται δύο γραμμές:

– Η γραμμή Τσακαλώτου που κινείται στη λογική μιας έντιμης συνθηκολόγησης «εδώ και τώρα», πριν το Eurogroup της 20ης Φεβρουαριου, γιατί η καθυστέρηση μπορεί να οδηγήσει να χαθεί και το ραντεβού της 9ης Μαρτίου με την ποσοτική χαλάρωση από την ΕΚΤ και το αποτέλεσμα θα ήταν ύφεση και το 2017, κρίση ασφυξίας, 4ο Μνημόνιο ή και Grexit ακόμα.

– Η κομματική γραμμή των «σκληρών» του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία κλίνει και το Μαξίμου, για πολιτική διαπραγμάτευση διαρκείας, είτε για ελαχιστοποίηση των μέτρων λιτότητας είτε για ηρωϊκή έξοδο και εκλογές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την οικονομία. Και αυτό γιατί φοβούνται κυβερνητική αστάθεια:

α) αν η μείωση του αφορολογήτου στα 6000 ευρώ και οι απώλειες 500-600 ευρώ και για τους πλέον χαμηλόμισθους, θα ξεκινά από την 1.1.2018 (αν όχι αναδρομικά και από φέτος κιόλας)
β) αν θα υπογράψει η σημερινή κυβέρνηση την δέσμευση για 10 χρόνια πρωτογενή πλεονάσματα τουλάχιστον 3%-3,5% μετά το 2018.

Και για τις δύο «γραμμές» πάντως, η προληπτική νομοθέτηση μέτρων για μετά το 2019 δεν αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα, γιατί η κυβέρνηση τα εμφανίζει ήδη ως «αχρείαστα» και, εν πάση περιπτώσει, η εφαρμογή τους θα αφορά την θητεία της επόμενης κυβέρνησης.