Η παράλληλη κυβέρνηση της Λιβύης, που ελέγχει εδάφη στις ανατολικές επαρχίες της χώρας, αποφάσισε να απαγορεύσει στις γυναίκες κάτω των 60 ετών να ταξιδεύουν στο εξωτερικό μόνες τους, μια κίνηση που επικρίθηκε σφοδρά από πολλούς Λίβυους.
Προκειμένου να ταξιδέψουν σε μια άλλη χώρα, οι γυναίκες θα πρέπει να συνοδεύονται από έναν άνδρα "κηδεμόνα", έναν "μοχράμ". Σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, τη σαρία, ο "μοχράμ" μπορεί να είναι ο σύζυγος της γυναίκας ή ένας ενήλικος άνδρας με τον οποίο δεν επιτρέπεται να παντρευτεί, όπως για παράδειγμα ο πατέρας της, ο γιος της ή ο αδελφός της.
Η απόφαση αυτή δεν υποκινήθηκε για θρησκευτικούς ή για πολιτικούς λόγους αλλά ελήφθη "για την εθνική ασφάλεια της Λιβύης", υποστήριξε ο στρατηγός Αμπντελράζεκ αλ Ναντούρι, ο επικεφαλής του γενικού επιτελείου των στρατιωτικών δυνάμεων που παραμένουν πιστές στις αρχές της ανατολικής Λιβύης, οι οποίες δεν αναγνωρίζονται από τη διεθνή κοινότητα.
"Σεβόμαστε τις Λίβυες, που όταν βρίσκονται στο λιβυκό έδαφος είναι εντελώς ελεύθερες, αλλά όταν φεύγουν πρέπει να έχουμε τα μάτια μας επάνω τους. Μάθαμε για περιπτώσεις όπου Λίβυες διαπραγματεύονταν με ξένες υπηρεσίες πληροφοριών", συνέχισε ο στρατηγός, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο της μη αναγνωρισμένης κυβέρνησης.
Η απόφαση αυτή προκάλεσε κύμα διαμαρτυριών και επικρίσεων στους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης. "Είμαστε η πλειοψηφία στη χώρα. Μήπως πρέπει να καταλάβουν ότι ο μισός πληθυσμός είναι έτοιμος να προδώσει την πατρίδα;" έγραψε ειρωνικά στο Facebook μια χειρουργός. "Είμαι αγανακτισμένη με αυτήν την προσβολή στις Λίβυες. Το δικαίωμά τους να ταξιδεύουν, που το εγγυάται ο Θεός, γελοιοποιείται από την απόφαση του στρατηγού Ναντούρι" σχολίασε ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Σάλα αλ Μαργάνι.
"Μήπως λέμε στις γυναίκες ότι μπορούν να επιδίδονται σε κατασκοπεία εφόσον τις συνοδεύει ένας μοχράμ" ειρωνεύτηκε ένας άλλος χρήστης του διαδικτύου.
Μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι, το 2011, δύο αντίπαλες κυβερνήσεις διεκδικούν την εξουσία στη Λιβύη. Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, που στηρίζεται από τον ΟΗΕ , εδρεύει στην Τρίπολη ενώ η αντίπαλη κυβέρνηση της ανατολικής Λιβύης στηρίζεται από το εκλεγμένο κοινοβούλιο και εδρεύει στο Τομπρούκ.
