Μετά τη Διάσκεψη της Γενεύης για το Κυπριακό, τον περασμένο Ιανουάριο, έπεσε σαν …βόμβα στους διπλωματικούς κύκλους των Βρυξελλών, της έδρας των Ηνωμένων Εθνών, της Αθήνας και της Λευκωσίας, το δημοσίευμα του Politico, ότι πίσω από την αποτυχία συμφωνίας επί των εγγυήσεων και γενικά των θεμάτων της ασφάλειας, βρισκόταν ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Κοτζιάς.
Επρόκειτο βεβαίως για ένα καραμπινάτο ψέμα, το οποίο δεν χρειάστηκαν ούτε καν ώρες για να αποδειχθεί. Πίσω από το δημοσίευμα βρίσκονταν Ελληνοκύπριοι, που εκτέθηκαν με τη λυσσαλέα υποστήριξή τους στο φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, τον Απρίλιο του 2004. Έπαιξαν ένα βρώμικο παιγνίδι εξαναγκασμού του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για να εκδιώξει τον κ. Κοτζιά, ο οποίος υποτίθεται είναι εμπόδιο στην επίλυση του Κυπριακού. Βασικά είναι εμπόδιο στην “όποια λύση” του προβλήματος της Κύπρου και καλά κάνει. Σ’ αυτό το απαράδεκτο βρώμικο παιγνίδι συμμετείχαν δυστυχώς και πολιτικοί παράγοντες της Κύπρου, και όπως πάντα οι δημοσιογραφικοί μαϊντανοί της Λευκωσίας και της Αθήνας.
Όλοι είχαν συνασπιστεί για να εξαναγκάσουν τον Αλέξη Τσίπρα να αντικαταστήσει τον υπουργό Εξωτερικών, με κάποιον “πιο συνεργάσιμο” όπως του μετέφεραν οι πολιτικοί του σύμμαχοι στη Λευκωσία. Το πράγματα στη Γενεύη ήταν ολοκάθαρα και όσοι δακτυλοέδειξαν τον Νίκο Κοτζιά έπαιξαν φανερά και δημόσια το παιγνίδι της Τουρκίας, η οποία παραβρέθηκε στη Διάσκεψη δια του υπουργού Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Ο τελευταίος είχε αποστολή να εκτροχιάσει τις συνομιλίες, για να μην αναγκαστεί να τοποθετηθεί επί του μείζονος ζητήματος της ασφάλειας και να επιρρίψει τον εκτροχιασμό στην ελληνική πλευρά.
Όμως, τα έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών που αποκάλυψε η ιστοσελίδα μας, χάλασε τα σχέδια της Ομάδας των Βρυξελλών, η οποία σε συνεργασία με Ελληνοκύπριους πολιτικούς και δημοσιογράφους είχαν οργανώσει το σχέδιο απόλυσης του κ. Κοτζιά. ΕΔΩ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ Τι λέει τώρα το Politico, που έχει παραμείνει απόλυτα εκτεθειμένο, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα κείμενα του για την Κύπρο, τα οποία είναι καθοδηγημένα. Πως να ξεχάσουμε και το άλλο κείμενο, που έβλεπε πίσω από τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών τους Ρώσους…
Όπως θα δείτε, επιμένει ότι η λύση είναι κοντά και ομιλεί ακόμη για δύο ηγέτες, που είναι πρόθυμοι να εργαστούν για τη λύση, μόνο που ξεχνά ότι ο ένας εκ των δύο, ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, αποδείχθηκε χειρότερο γεράκι από τον ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν. Επίσης το Politico δεν έχει αντιληφθεί ότι ο κ. Ακιντζί εξαπολύει καθημερινά βιτριολικές επιθέσεις εναντίον του κ. Αναστασιάδη, έστω και αν το κείμενο γράφτηκε στις 24 Φεβρουαρίου.
MIGNATIOU Ακολουθεί η ανταπόκριση του ΚΥΠΕ με τίτλο: Politico: «Πώς ο Erdogan θα οδηγήσει σε εκτροχιασμό την επανένωση της Κύπρου» (ΚΥΠΕ – Αθανάσιος Αθανασίου – Βέλγιο/Βρυξέλλες 27/02/2017 13:57)
Ο Τούρκος Πρόεδρος, καθώς προχωρά στην εδραίωση της εξουσίας του, θα καθίσταται περισσότερο, όχι λιγότερο, υπόχρεος στους εθνικιστές ψηφοφόρους, σύμφωνα με άρθρο του σημερινού Politico, το οποίο επίσης περιγράφει το «πώς ο Erdogan θα οδηγήσει σε εκτροχιασμό την επανένωση της Κύπρου».
Σύμφωνα με το άρθρο “το διαιρεμένο νησί της Κύπρου βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στην επανένωση, αφού για πρώτη φορά τόσο το βόρειο όσο και το νότιο τμήμα έχουν εκλέξει ηγέτες που είναι πραγματικά πρόθυμοι να εργαστούν προς την εξεύρεση μίας λύσης και οι οποίοι κατά τον τελευταίο χρόνο έχουν κάνει βήματα προς την επίτευξη συμφωνίας, αντιμετωπίζοντας ακανθώδη ζητήματα που σχετίζονται με την οικονομία, τη διακυβέρνηση, θέματα της ΕΕ και τις ανταλλαγές ακινήτων, αναφέρει το δημοσίευμα, προσθέτοντας, ωστόσο, ότι, παρά τη σημαντική πρόοδο, παραμένει ένα μεγάλο εμπόδιο: η Τουρκία και πιο συγκεκριμένα το ζήτημα των εγγυήσεων ασφαλείας, το οποίο έχει αναδειχθεί σε βασικό σημείο τριβής, με τον ευερέθιστο Τούρκο Πρόεδρο να εμφανίζεται απρόθυμος να συμβιβαστεί”.
Ο Erdogan, σημειώνει το Politico, ελπίζει να εδραιώσει την εξουσία του μέσω ενός δημοψηφίσματος τον Απρίλιο για τη μεταρρύθμιση του τουρκικού συντάγματος, αλλά, προκειμένου να κερδίσει, χρειάζεται την υποστήριξη των εθνικιστών, οι οποίοι αντιτίθενται σθεναρά στην ιδέα υποχώρησης της Τουρκίας από τη βόρεια Κύπρο, όπως χαρακτηρίζει τα κατεχόμενα. Καθώς λοιπόν τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει συμφωνηθεί στο Κυπριακό μέχρις ότου επιτευχθεί συμφωνία σε όλα τα επίπεδα, συνεχίζει ο συντάκτης, η στάση του Erdogan κινδυνεύει να τορπιλίσει τις διαπραγματεύσεις και να καταστρέψει μία χρυσή ευκαιρία επανένωσης ενός από τα τελευταία διαιρεμένα έθνη στην Ευρώπη.
Ο αρθρογράφος εκφράζει μάλιστα την άποψη ότι είναι υπερβολικά αισιόδοξοι όσοι θεωρούν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος θα μαλακώσει τη στάση του μετά το δημοψήφισμα, δεδομένου ότι ο Erdogan θα εξακολουθεί και μετά να ενδιαφέρεται για τη δημοτικότητά του, ιδίως λόγω του ότι η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μία ενδεχόμενη οικονομική κρίση, αλλά κυρίως επειδή είναι ορατός ο κίνδυνος πρόωρων εκλογών – αφού μόνο μέσω εκλογών θα εξασφαλιστούν οι πρόσθετες προεδρικές εξουσίες του -, επομένως θα είναι αναγκαία η διατήρηση της υποστήριξης των εθνικιστών.
Γενικότερα, υποστηρίζει το Politico, ο Erdogan δεν έχει να κερδίσει άμεσα τίποτα από την επανένωση, λαμβάνοντας υπόψη αφενός το γεγονός ότι ζητήματα όπως το οικονομικό κόστος της παρουσίας των Τούρκων στρατιωτών στα κατεχόμενα ή η προοπτική να καταστεί η Τουρκία περιφερειακός κόμβος φυσικού αερίου είναι δευτερευούσης σημασίας για τον Τούρκο Πρόεδρο, στην προσπάθειά του να εδραιώσει την εξουσία του στο εσωτερικό της χώρας, και αφετέρου το ότι είναι απίθανο η ΕΕ να του κάνει τη χάρη να υποχωρήσει στο θέμα της απελευθέρωσης των θεωρήσεων, δεδομένης της ανησυχίας για τα εκλογικά αποτελέσματα στην Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Γερμανία και την ισχυρή αντίθεση μέσα από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ στο ενδεχόμενο παραχωρήσεων προς την Τουρκία.
Καθώς μάλιστα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι είναι εξίσου μοιρασμένοι ανάμεσα στο ναι και το όχι, συμπληρώνει, ο Erdogan θα πρέπει, για να επικρατήσει, να ξεκινήσει μία επιθετική εκστρατεία και να επιστρατεύσει όλους τους συνήθεις μοχλούς πίεσης που διαθέτει – έλεγχο ΜΜΕ, επιρροή στους κρατικούς θεσμούς, λαϊκίστικα οικονομικά μέτρα, ανησυχία για το Ισλαμικό Κράτος, τους Κούρδους και το κίνημα του Γκιουλέν – , ενώ το Κυπριακό θέτει σε κίνδυνο τις εθνικιστικές ψήφους που χρειάζεται απεγνωσμένα.
Άλλοι παράγοντες που δεν επιτρέπουν αισιοδοξία, επισημαίνει ο συντάκτης, αφορούν από τη μία το γεγονός ότι η Τουρκία θα έπρεπε να διαγράψει ένα μέρος του χρέους των κατεχομένων προκειμένου να καταστεί οικονομικά βιώσιμη μία ενδεχόμενη συμφωνία, και από την άλλη το ότι η νέα αμερικανική διοίκηση δεν μοιάζει να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να πιέσει προς την κατεύθυνση της επανένωσης ή να πάρει θέση ως προς την Τουρκία.
Ολοκληρώνοντας, το δημοσίευμα σημειώνει ότι, ενώ οι Αναστασιάδης και Akinci μάχονται για να διατηρήσουν τη δυναμική που έχει δημιουργηθεί, γίνονται ολοένα και πιο ευάλωτοι σε αρνητικές αλλαγές της κοινής γνώμης, καθώς και σε παρεμβολές από πολιτικά κόμματα και από τις δύο πλευρές που αντιτίθενται στη συμφωνία, προσθέτοντας ότι αυτή μοιάζει όλο και πιο απίθανη αν συνεκτιμηθεί σε όλα τα παραπάνω αφενός η επερχόμενη προεκλογική εκστρατεία του Αναστασιάδη, κατά την οποία θα μπει στον πειρασμό να υιοθετήσει μια πιο εθνικιστική γραμμή, και αφετέρου η πιθανότητα απόφασης, από πλευράς της Τουρκοκυπριακής κυβέρνησης, χορήγησης της κυπριακής υπηκοότητας σε Τούρκους υπηκόους. Οι φιλοδοξίες του Erdogan, καταλήγει, έχουν εδώ και καιρό θέσει σε κίνδυνο την εσωτερική σταθερότητα της Τουρκίας και τις σχέσεις της με την ΕΕ και τις άλλες γειτονικές χώρες. Δυστυχώς τώρα φαίνεται πως θα καταστρέψουν επίσης και την ιστορική ευκαιρία επανένωσης της Νήσου.
