Η Βρετανική «σφήνα» με την Arrowhead 140 ήταν το τελευταίο επεισόδιο στη «ναυμαχία» για τις καινούργιες κορβέτες του Πολεμικού Ναυτικού.

Αν και δεν πρόκειται για κορβέτα αλλά για φρεγάτα και μάλιστα μεγάλου μεγέθους αφού το μήκος της ξεπερνά τα 138 μέτρα και το εκτόπισμά της αγγίζει τους 5700 τόνους οι Βρετανοί επιχειρούν να διεκδικήσουν το πρόγραμμα των κορβετών προσφέροντας ένα πολύ μεγαλύτερο πλοίο και έχοντας ως «όπλο» την ιδιαίτερα χαμηλή του τιμή η οποία δεν ξεπερνά τα 500 εκ ευρώ, σύμφωνα με τον Κ.Σαρικά από το

Όμως σύμφωνα με πληροφορίες η Βρετανική «σφήνα» φαίνεται ότι είναι σε πρώιμο στάδιο αφού προς το παρόν η Babcock δεν έχει καν καταθέσει επίσημη πρόταση με συγκεκριμένα τεχνικά στοιχεία και κόστος αλλά απλά εκδήλωσε το ενδιαφέρον της επιφυλασσόμενη να επανέλθει με πλήρη πρόταση το επόμενο διάστημα.

Το Πολεμικό Ναυτικό περιμένει τον Βρετανικό φάκελο όμως όπως επισημαίνει το Ναυτικό Επιτελείο ο χρόνος πλέον πιέζει ασφυκτικά αφού στόχος είναι έως τα τέλη Μαρτίου να έχει «κλειδώσει» η απόφαση και για τις καινούργιες κορβέτες του Στόλου.

Επιπλέον η Βρετανική Arrowhead 140 η οποία ουσιαστικά στηρίζεται στην κλάση Iver Huitfeldt του ναυτικού της Δανίας και επικράτησε στον διαγωνισμό των Βρετανών για την κλάση Type 23 είναι όπως τονίζεται χαρακτηριστικά ναι μεν ένα πολύ μεγάλο πλοίο αλλά υποεξοπλισμένο το οποίο θα χρειαστεί επιπλέον ένα ιδιαίτερα σημαντικό ποσό προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού.

Σε μια τέτοια περίπτωση τα Στελέχη του Στόλου φαίνεται ότι επιλέγουν την ενεργοποίηση της option για την τέταρτη Belharra κυρίως για λόγους ομοιογένειας. Επιπλέον σημαντική παράμετρο αποτελεί και ο χρόνος παράδοσης των πλοίων με το Πολεμικό Ναυτικό να βιάζεται αφού ο χρόνος των φρεγατών S τελειώνει και απαιτείται άμεσα η ανανέωση του Στόλου.

Όπως οι υπόλοιποι «μνηστήρες» έτσι και οι Βρετανοί δηλώνουν θετικοί στη ναυπήγηση των όλων πλοίων ή έστω των περισσότερων σε Ελληνικά ναυπηγεία κάτι φυσικά το οποίο επιθυμεί και η Αθήνα.

Όμως το ζήτημα των ναυπηγείων είναι ξεκάθαρο ότι αποτελεί μια εξαιρετικά σύνθετη και δύσκολη παράμετρο και ειδικά των ναυπηγείων της Ελευσίνας στα οποία τα χρέη αγγίζουν τα 450 εκ. Από αυτά περίπου τα 150 αφορούν οφειλές προς το Πολεμικό Ναυτικό με τους Επιτελείς του ΠΝ να ξεκαθαρίζουν ότι τα χρήματα αυτά σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται να χαριστούν και θα επιστραφούν στο ΠΝ είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο. Τα έως τώρα δεδομένα πάντως δείχνουν ότι πλεονέκτημα για να «χτίσουν» καινούργιες Μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού έχουν τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά τα οποία διαθέτουν πλέον ξεκάθαρο ιδιοκτησιακό καθεστώς και είναι απαλλαγμένα από χρέη.

Κάθε καινούργια πρόταση που φτάνει όπως επισημαίνεται από το Ναυτικό Επιτελείο αυξάνει τον ανταγωνισμό και πιέζει τους υπόλοιπους «μνηστήρες» να επανέλθουν με πιο δελεαστικούς όρους προκειμένου να κερδίσουν το πρόγραμμα ύψους περίπου 2 δις ευρώ.

Φαβορί πάντως έως τώρα παραμένει η Γαλλική πρόταση με τις κορβέτες Gowind αφού οι Γάλλοι φαίνεται να προσφέρουν πέντε πλοία με κόστος περίπου 2 δις ευρώ ενώ πλεονέκτημα αποτελεί και η ομοιογένεια με τις Belharra.

Ανάλογα ισχυρή είναι και η Ολλανδική πρόταση για τις Sigma10514 ενώ στο «παιχνίδι» παραμένουν και οι Ιταλοί με την Doha, πλοίο υψηλών δυνατοτήτων αλλά και αυξημένου κόστους.

Αφού φαίνεται σχεδόν αδύνατο από άποψη κόστους να «χωράνε» στο budget που διαθέτει το ΠΝ τέσσερα πλοία την ώρα που γίνεται προσπάθεια για απόκτηση πέντε κορβετών.

Στις προτάσεις που έχει ο Στόλος περιλαμβάνεται και η Αμερικανική με τις γνωστές MMSC(HF2) και με δεδομένη τη διάθεση παραχώρησης μεταχειρισμένων LCS.