Μια 12χρονη κοπέλα με κώφωση στην Ινδία δήλωσε στην οργάνωση Open Doors USA πως χτυπήθηκε από τον πατέρα και τον αδερφό της πριν τελικά  πεταχτεί από το σπίτι της οικογένειας απλώς επειδή είχε παρακολουθήσει εκκλησία.

Η κοπέλα που κατονομάστηκε μόνο ως Saree για ευνόητους λόγους, είπε στην φιλανθρωπική οργάνωση ότι η οικογένειά της την είχε μεταφέρει σε νοσοκομεία, ινδουιστικούς ναούς και ακόμη και σε ανθρώπους που ασκούσαν μαγεία για να βρουν μια θεραπεία για την κώφωση της, όλα χωρίς επιτυχία.

Ήταν 11 ετών όταν για πρώτη φορά πείστηκε να πάει στην εκκλησία από τη χριστιανή της θεία που της είπε ότι η οικογένειά της που είναι όλοι Ινδουιστές δεν ήταν «πιστοί στον αληθινό Θεό».

Όταν πήγε στην εκκλησία, γνώρισε ένα απροσδόκητο θαύμα.

«Οι άνθρωποι τραγουδούσαν τραγούδια και ο κήρυκας δίδαξε από το Λόγο του Θεού», είπε.

«Άκουσα λίγο ήχο, οπότε θα μπορούσα να καταλάβω λίγο από αυτό που λεγόταν και τραγουδούσαν. Τα τραγούδια με έκανε ευτυχισμένη.»

«Ενώ προσεύχονταν, μπορούσα να ακούω τους ήχους αρχικά σιγά, κατόπιν οι ήχοι έγιναν πιο δυνατοί και πιο δυνατοί, ένιωσα κι εγώ κάτι που ήρθε σε μένα, ήρθε όλο και πιο κοντά, ήταν η παρουσία του Θεού», είπε.

«Τότε οι ήχοι έγιναν πραγματικά σαφείς, μπορούσα να ακούσω τα πάντα, ήμουν απίστευτα χαρούμενη».

Αλλά η μητέρα της Saree δεν ήταν ευχαριστημένη και είπε ότι η οικογένεια δεν θα πήγαινε στην εκκλησία της θείας της παρά ό, τι είχε συμβεί. Προειδοποίησε επίσης τη Saree να σταματήσει να πηγαίνει, λέγοντάς της ότι η οικογένεια θα απορριφθεί από τους άλλους χωρικούς.

«Δεν θα μπορούμε πλέον να αγοράζουμε τρόφιμα ή ποτά και κανείς δεν θα μας μιλάει», είπε η μητέρα της.

Η Σάρι δήλωσε ότι παρόλο που συνέχισε να παρακολουθεί κρυφά την εκκλησία, ο αδελφός της σύντομα την βρήκε και την χτύπησε.

«Αυτός και ο πατέρας μου με χτύπησαν και με έσυραν στο σπίτι», είπε η Saree.

«Μια φορά, έφερα μια Αγία Γραφή, την πήρε, την έριξε στη λάσπη και με χτύπησε με ένα ραβδί, αργότερα συνέλεξα τη Βίβλο, την σκούπισα, την καθάρισα και την έδωσα σε έναν άλλο πιστό, που την κράτησε ασφαλή για μένα.

«Σχεδόν κάθε φορά που πήγαινα στην εκκλησία, ο αδερφός μου και ο πατέρας μου με χτύπησαν», συνέχισε.
«Πριν από περίπου τρεις μήνες, τρώγαμε. Ο αδελφός και ο πατέρας μου φώναζαν:» Αν συνεχίσεις να πηγαίνεις στην εκκλησία, θα σε τιμωρήσουμε! » Με κτύπησαν και με κλώτσούσαν άσχημα, μου έδωσαν μερικά ρούχα και με έσπρωξαν στην πόρτα, κι ο πατέρας μου είπε: «Δεν είσαι κόρη μας πια».

Πήγε στο σπίτι της θείας της, αλλά η μητέρα της την βρήκε και την έφερε πίσω, μόνο για να ξυλοκοπηθεί πάλι από τον αδελφό της που προφανώς της είπε να «αεγκαταλείψει τον Ιησού Χριστό» ενώ την χτύπησε με ένα ραβδί.

Αρνήθηκε και έφυγε ξανά στη θεία της όπου συνεχίζει να μένει τώρα, παρά το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να πάει στο σχολείο.
«Εξαιτίας της δίωξης μου, δεν μπορώ να πάω στο σχολείο, αλλά και μου λείπει η οικογένειά μου , αγαπώ την οικογένειά μου, αλλά δεν με αποδέχονται», είπε.

«Τους έχω δει δύο φορές αφότου που με έδιωξαν, πήγα να τους δω, αλλά ο πατέρας μου δεν μιλάει μαζί μου, η μητέρα μου μιλάει λίγο, αλλά μόνο η μεγαλύτερη αδελφή μου μιλάει ωραία. Δεν είδα τον αδερφό μου. «